Βιάστηκαν κάποιοι να χαρούν (και κάποιοι άλλοι να …κλάψουν) με την ανακοίνωση της Καγκελαρίου Μέρκελ ότι δεν θα διεκδικήσει εκ νέου το χρίσμα της προεδρίας στο γερμανικό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα.
Δυστυχώς ούτε για γέλια ούτε για κλάματα είναι η είδηση. Τουλάχιστον σε ότι μας αφορά. Κατ’ αρχάς η αγαπητή κυρία διευκρίνισε ότι δεν σκοπεύει να αποχωρήσει από την Καγκελαρία πριν την λήξη της θητείας της το 2021.
Το έργο το είδαμε με τον «δαιμονοποιημένο» Σόιμπλε. Δαίμονας ήταν σίγουρα, αλλά όχι και αποκλειστικός υπαίτιος για τα δεινά που υφίσταται η χώρα μας από το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο. Ο διάδοχος του στο υπουργείο οικονομικών, Ολαφ Σόλτζ, προερχόμενος μάλιστα από το σοσιαλδημοκρατικό SPD που υποτίθεται διαθέτει μεγαλύτερη κατανόηση για τις θυσίες του ελληνικού λαού, αποδείχτηκε ίδιος και χειρότερος.
Δυνάστης μας σήμερα, εκτός από τον Σόλτζ είναι ο Γερμανός ταμίας του ESM, Κλάους Ρέγκλιγκ που φωνάζει για τις συντάξεις. Και όλοι οι Γερμαναράδες που ελέγχουν πλήρως το ευρωσύστημα.
Επομένως ας μην αναζητούμε την σωτηρία μας στην αποχώρηση του Σόιμπλε ή της Μέρκελ. Η γραμμή θα συνεχίσει να είναι η ίδια.
Επιπρόσθετα οι ήττες των Χριστιανοκοινωνιστών στην Βαυαρία και των Χριστανοδημοκρατών στην Εσση δεν είναι τόσο βαριές που να προδικάζουν το πολιτικό τους τέλος. Οι Σοσιαλδημοκράτες είναι αυτοί που διαλύονται και υποκαθίστανται σταδιακά από τον…γερμανικό ΣΥΡΙΖΑ, τους Πράσινους!
Η μόνη λύση είναι να πάρουν οι Γερμανοί το μάθημα που τους αξίζει και να «φρενάρουν». Είτε από την Ιταλία του Σαλβίνι, είτε από τον «παλαβό» Τράμπ που δεν μασάει και έχει καταλάβει πολύ καλά το βρώμικο παιχνίδι τους…
Δεν ιδρώνει το αυτί Αμερικανών και Γάλλων για τον “Πορθητή”: Τα οικόπεδα “Ελλάδα και Κύπρος”