Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL
Σήμερα είμαστε στο δικαστήριο. Αρχίζουν σήμερα στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας οι ποινικές αγωγές που καταχωρήθηκαν εναντίον μας μετά την επίθεση κατά της εφημερίδας μας στις 22 Ιανουαρίου σάμπως και εμείς ήμασταν οι ένοχοι.
Το άρθρο του ποινικού κώδικα είναι: «εξύβριση ξένων κρατικών αξιωματούχων, προσβολή τους και κλονισμός της τιμής τους». «Διασάλευση των σχέσεων ΤΔΒΚ και Τουρκίας». Ποιο αποκαλούν ξένο κράτος; Τον κατακτητή μας την Τουρκία! Τι σημαίνει διασάλευση των σχέσεων της ΤΔΒΚ με την Τουρκία; Απέχουμε από την Τουρκία 40 μίλια. Και να θέλω, δεν μπορώ να μεγαλώσω αυτή την απόσταση!
Κανένας Τουρκοκύπριος δεν μπορεί να καταχωρήσει αγωγή στο ΕΔΑΔ εναντίον των αξιωματούχων της διοίκησης μαριονέτας. Το ΕΔΑΔ δεν δέχεται μια τέτοια αγωγή. Διότι συνομιλητής του είναι η Τουρκία. Ακόμα και στα εγκλήματα. Η Τουρκία λογοδοτεί στο ΕΔΑΔ, αν χρειαστεί, για ένα έγκλημα που διαπράττεται στην Κύπρο. Εγώ δεν μπορώ να γράψω άρθρα εναντίον του κατακτητή; Αυτό θα αποτελεί διασάλευση των σχέσεών μας με την Τουρκία;
Αν πάνω από το κεφάλι μας είχαμε άλλη χώρα και όχι την Τουρκία. Δεν θα αγωνιζόμουν και δεν θα έγραφα άρθρα εναντίον της; Υποχρεούμαι να είμαι κόλακας του κατακτητή; Το πρώτο καθήκον ενός πραγματικού πατριώτη μήπως δεν είναι να εναντιώνεται στον κατακτητή και να αγωνίζεται εναντίον του; Εκείνοι από εμάς που αντιτάχθηκαν στους Άγγλους αποικιοκράτες μας μνημονεύονται με ευγνωμοσύνη και έπαινο στην ιστορία μας. Τώρα υποχρεούμαι να αποδεχτώ την τουρκική κατοχή και να είμαι ευτυχισμένος;
Ήταν και ο Jean Paul Sartre Γάλλος και είχε αντιταχθεί έντονα στην παρουσία της Γαλλίας στην Αλγερία και άνοιξε μπαϊράκι για την ανεξαρτησία της Αλγερίας. Ζήτησαν να δικαστεί και αυτός στην Γαλλία. Αλλά δεν μπόρεσαν να τον δικάσουν. Βρήκαν μπροστά τους τον Πρόεδρο της Γαλλίας De Gaulle. «Ο Sartre είναι η Γαλλία», είπε ο De Gaulle.
Δεν είμαι δικηγόρος. Αλλά στις αγωγές που καταχωρήθηκαν εναντίον μου μέχρι σήμερα, πάντα μόνος μου υπερασπίστηκα τον εαυτό μου. Σήμερα θα με υπερασπιστεί ο δικηγόρος Τατζιάν Ρεϊνάρ. Ανέλαβε εθελοντικά τις υποθέσεις μας και άφησα σε αυτόν ευχαρίστως την υπεράσπιση τούτη. Διότι ο Τατζιάν Ρεϊνάρ έκανε κάτι το οποίο κανένας άλλος δεν μπόρεσε να κάνει μέσα σε αυτή την κοινότητα. Ήταν δικαστής οκτώ χρόνια. Παραιτήθηκε από αυτό το καθήκον. Άφησε το καθήκον του δικαστή μετά από την επίθεση που έγινε εναντίον της εφημερίδας μας.
Σε αυτές τις υποθέσεις πάλι βρίσκεται εναντίον μας ο Ρετζέπ Ταγγίπ Έρντογαν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι καταχωρήθηκαν με δική του οδηγία. Όταν δημοσιεύσαμε εκείνη την γελοιογραφία/ κολάζ, ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ρετζέπ Άκνταγ είχε πει το εξής για εμάς στην Άγκυρα:
«Θα κάνω προσωπικά ό,τι χρειάζεται για να καταδικαστούν»!
Κοιτάξτε κουβέντα! Αν η Τουρκία δεν ήταν κατακτητής πάνω στο κεφάλι μας, μήπως αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να μιλά έτσι; Για παράδειγμα, θα μπορούσε να πει μια τέτοια κουβέντα για τους στρατιωτικούς που δικάζονται στην Ελλάδα και υπάρχει ο ισχυρισμός ότι αναμείχθηκαν στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου; Θα μπορούσε να πει «θα κάνω προσωπικά ό,τι χρειάζεται για να καταδικαστούν»; Θα μπορούσε να αναμειχθεί στο ελληνικό δικαστήριο; Αλλά αναμειγνύεται στο δικό μας δικαστήριο. Αφού είναι κατακτητής θεωρεί τον εαυτό του υπεράνω των δικαστών μας. Είναι το πιο εμφανές παράδειγμα ότι η Τουρκία είναι κατακτητής στην Κύπρο.
Μήπως μπορεί να γίνει λόγος για ένα γυμνό άγαλμα που ουρεί σε μια χώρα στην οποία ταΐζονται κόπρανα σε πολιτικούς κρατούμενους;
Ο Πάστορας Μπράνσον είναι ελεύθερος, εμείς ακόμα είμαστε όμηροι, γράφει ο Σενέρ Λεβέντ