Θολό το τοπίο στο μάτι του κυκλώνα, σε καιρούς πλασματικής ανάπτυξης! Ο Zoρμπάς φυσούσε αλύπητα*…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πρώτα ο Ξενοφών, ύστερα ο Ζορμπάς πέρασαν, με ασυνήθιστη βιαιότητα, από πολύ κοντινές με τις δικές μας γεωγραφικές συντεταγμένες. Δεν είμαστε ασυνήθιστοι σε παρόμοιες τηλεοπτικές εικόνες, μέχρι τώρα όμως όλα αυτά συνέβαιναν σε χώρες μακρινές, τόσο μακρινές ώστε τα συνήθως πολλά θύματα να εκλαμβάνονται μόνο σαν αριθμοί.
Όπως ο σεισμός και το τσουνάμι τις ίδιες μέρες, πέρα στην Ινδονησία, με «πέρα από χίλιους νεκρούς». Αυτή η αναφορά που δεν είναι μέχρι τώρα ακριβής δείχνει να προσπερνά το γεγονός πως μιλάμε για ανθρώπους. Η αβεβαιότητα των αριθμών μετρά πολλούς άλλους ανθρώπους που πιθανόν να ‘χουν κι αυτοί χαθεί…
- Όσο πιο κοντά συμβαίνει το κακό, τόσο περισσότερο ευκρινής γίνεται ο φακός της ενημέρωσης και του ενδιαφέροντος κι η ένταση των συναισθημάτων. Την επέλαση της πρωτοφανούς καταιγίδας – του μεσογειακού κυκλώνα σε δύο παραλλαγές («Ξενοφών» και «Ζορμπάς») τη μελετήσαμε πολύ πιο αναλυτικά τούτη τη φορά, δύο βήματα από το νησί μας. Πρώτα την ακούσαμε σαν πρόβλεψη, μετά την είδαμε στην πραγματική της καταστροφική συμπεριφορά κι ύστερα με τα μάτια του δορυφόρου καταχωρώντας την σαν μια αναμνηστική φωτογραφία με ανησυχητικούς συνειρμούς.
Mας είχαν καθησυχάσει πως στην Κύπρο δεν θα είχαμε προεκτάσεις αυτών των ακραίων φαινομένων (όπως τότε με την οικονομική κρίση που θα μας άφηνε αλώβητους)… Τελικά, την περασμένη Κυριακή φάγαμε μια αιφνιδιαστική καρπαζιά, τέτοια που έκανε μέσα σε λίγη ώρα την πρωτεύουσα να μοιάζει με Βενετία. Το φαινόμενο δεν ήταν ακραίο, ακραίες ήταν οι συνέπειές του αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά την ανεπάρκεια στην οργάνωση της πόλης για αντιμετώπιση των καιρικών εξάρσεων.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για το παγκόσμιο και τοπικό πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και την ανάγκη υλοποίησης συγκεκριμένων και αποτελεσματικών πολιτικών. Το χρονολογούμενο από δεκαετίες σύνθημα «σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά» γίνεται όλο και περισσότερο επίκαιρο. Και μάλιστα τώρα που οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές αλλά και οι μεσογειακοί κυκλώνες συμβαίνουν με μεγαλύτερη συχνότητα στην περιοχή μας.
- Μπορεί να το ζούμε κάθε χρόνο! Είμαστε πάντα απροετοίμαστοι κι αιφνιδιασμένοι(!) στην υποδοχή έντονων βροχών και καταιγίδων. Δεν είναι λογικό να πνίγονται οι δρόμοι και να ονειρευόμαστε… αμφίβια οχήματα. Μπορεί να υπάρχει βελτίωση σε εκείνες τις οικιστικές περιοχές όπου πρόσφατα έχουν φτιαχτεί πεζοδρόμια και έχει αναβαθμιστεί το σύστημα των όμβριων υδάτων. Την ίδια όμως ώρα εντείνεται το μεγάλο πρόβλημα της σφράγισης του εδάφους, ιδιαίτερα σε περιοχές ενθαρρυνόμενης συνεχούς δόμησης και κατασκευής ψηλών κτηρίων. Αυτό προκύπτει από τις αυξημένες ανάγκες σε χώρους στάθμευσης για τέτοιες «αναπτύξεις».
Για χάρη τους ενθαρρύνονται οι επενδυτές να δημιουργούν υπόγειους χώρους στάθμευσης στη συνολική έκταση του τεμαχίου (αξιοποιώντας και πρόσθετα κίνητρα) καλύπτοντάς την με σκληρές, μη διαπερατές στο νερό επιφάνειες. Αποτελέσμα τούτου είναι η μεταφορά των μη απορροφούμενων (στην απουσία χωμάτινων επιφανειών) όμβριων υδάτων στους δρόμους και η επιβάρυνση του ανέτοιμου για τέτοιο φόρτο συστήματος απορροής. Την ίδια ώρα εκλείπει η δυνατότητα φύτευσης δέντρων και το μόνο πράσινο αναγιώνεται (όσο μπορεί) σε κακόγουστους τσιμεντένιους ανθώνες…
- Το θέμα συζητείται στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν, ήδη από το 2012, λεπτομερείς κατευθυντήριες οδηγίες και αποτελεί ευθύνη των κρατών μελών να διαμορφώσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές για περιορισμό του προβλήματος. Στην Κύπρο, μια επιτροπή από αρμόδια τμήματα ασχολείται για αρκετά χρόνια με το θέμα.
Είναι παράξενο και αντιφατικό που, παράλληλα με τη διαρκούσα αυτή τη διαδικασία, ετοιμάζονται και υλοποιούνται «αναπτυξιακά» σχέδια που αντιστρατεύονται τον στόχο και χειροτερεύουν το πρόβλημα! Κι όλα αυτά, με τις στατιστικές του European Environment Agency να δείχνουν πως η Λευκωσία είναι μια από τις περισσότερο σφραγισμένες πρωτεύσουσες – άσφαλτος, τσιμέντο, γρανίτες!
*Υ.Γ.: Πλήρως αλλαγμένος ο τίτλος, δεν παύει να είναι μεταλλαγμένος εκείνος του γνωστού μυθιστορήματος της Μάιρας Παπαθανασοπούλου «Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα». Ανεξάρτητα από αυτό, ο Ιούδας είναι πάντα επίκαιρος…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Η Τουρκία απέναντι στους γίγαντες: Ο Ερντογάν απειλεί, ΗΠΑ και Γαλλία σιωπούν προς το παρόν…