Είναι δυνατόν ένας πολιτικός ηγέτης να μην μπορεί να ξεχωρίσει το προσωπικό από το πολιτικό; Είναι δυνατό να βασίζεται σε συναισθηματικά κριτήρια για θέματα που εμπίπτουν σε στρατιωτικούς και γεωπολιτικούς σχεδιασμούς;
Μια ανάλογη ψυχρολουσία έζησε αυτή τη βδομάδα ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος βρίσκεται σε ένα μαραθώνιο συναντήσεων με πολιτικά πρόσωπα των κατεχομένων. «Εξαιρετική φιλοξενία από τον Οζντίλ Ναμί και τη γυναίκα του Σιμπέλ», έγραψε στο Twitter ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ μετά από δείπνο με τον «υπουργό οικονομικών» του ψευδοκράτους. Και πρόσθεσε:
«Ήταν μια καλή ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις μέσα σε μια φιλική ατμόσφαιρα. Είναι ανάγκη να συναντιόμαστε και να συζητούμε με τους συμπατριώτες για το κοινό μας μέλλον». Μαζί με τις συζύγους τους, πόζαραν στην έπαυλη του αξιωματούχου της κατοχής με φόντο μια πισίνα με εσωτερικούς φωτισμούς («μα κοίτα, Μαρία μου, εν τέλεια σαν εμάς»).
Excellent hospitality from @NamiOzdil and his wife Sibel. A great chance to exchange views in a friendly atmosphere. We need to meet and talk with our compatriots and discuss about our common future #Cyprus pic.twitter.com/853UZcMGfw
— Averof Neofytou (@AverofCY) October 23, 2018
Σαν αφελείς χάννοι και όχι ως πολιτικά πρόσωπα που εκπροσωπούν θεσμούς και αντιπροσωπεύουν ένα λαό, οι ηγέτες μας πιάνονται συχνά στα δίχτυα της προσωπικής συμπάθειας, του «εν πλάσματα τζιαι τούτοι». Αυτές τις μέρες ο Άντρος Κυπριανού βρίσκεται εξάλλου στην Άγκυρα για να δει τον Τσαβούσογλου –κι αυτός «πλάσμα του Θεού», όπως έγκυρα πληροφορούμαστε- για να του εξηγήσει, προφανώς, πόσο πανέτοιμοι είμαστε για λύση, μιας και οι διακοπές στο ίντερνετ στην Τουρκία δεν άφησαν το μήνυμα να φτάσει.
Αυτοί δεν θα δίσταζαν ούτε δευτερόλεπτο να διαλύσουν κάθε ανθρώπινο όραμα συνύπαρξης και ειρήνης σκορπίζοντας ακόμη περισσότερο πόνο σ’ αυτόν τον τόπο. Κι οποιαδήποτε λύση διατηρεί την επιρροή και την εξουσία τους σαν σκιά πάνω από το μέλλον μας δεν μπορεί να διαρκέσει. Όση ρομαντζάδα κι αν τους ρίξεις.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Πλησιάζει το τέλος ή είμαστε στην αρχή νέων δεινών; Θανάσιμος κίνδυνος η διχοτόμηση…