Οι συνεχείς αλλαγές των στελεχών από τον Ντ. Τραμπ επηρεάζουν και τα σχέδιά της Ελλάδας




Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ
Αρθρογράφος της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Οι συνεχείς αλλαγές των υπευθύνων για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια στην κυβέρνηση Τραμπ δεν βοηθούν τους συμμάχους της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, στην προσπάθειά τους να χαράξουν τους δικούς τους, μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς.

Τον Ιανουάριο του ’17, λίγες ημέρες πριν από την ορκωμοσία Τραμπ, ο Νίκος Κοτζιάς συναντήθηκε με τον άνθρωπο που θα αναλάμβανε σύμβουλος εθνικής ασφαλείας, τον στρατηγό Μάικλ Φλιν.

  • Ακριβώς ένα μήνα αργότερα, ο κ. Φλιν απομακρύνθηκε από τη θέση του.

Στη συνέχεια, ο Έλληνας υπ. Εξωτερικών άρχισε να οικοδομεί μια σχέση με τον αντικαταστάτη του, στρατηγό Χέρμπερτ Ρέιμοντ Μακμάστερ, με τον οποίο έγιναν και οι πρώτες πιο λεπτομερείς συζητήσεις για τον ρόλο της Ελλάδας αλλά και την επίλυση του ονοματολογικού.

  • Δεκατρείς μήνες αργότερα, ο Μακμάστερ παραιτήθηκε.

Την ίδια περίοδο απομακρύνθηκε –ένα χρόνο μετά τον διορισμό του– και ο υπ. Εξωτερικών, Ρεξ Τίλερσον, με τον οποίο η Αθήνα, και ιδιαίτερα η Λευκωσία, είχε δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας λόγω της προηγούμενης θητείας του στην ηγεσία της ExxonMobil, η οποία συμμετέχει σε έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ και όχι μόνο.

  • Τώρα, λίγες μόνον ημέρες μετά τη συνάντηση του Πάνου Καμμένου με τον Αμερικανό υπουργό Αμυνας, Τζέιμς Μάτις, στο Πεντάγωνο, ο πρόεδρος Τραμπ, μιλώντας στο δίκτυο CBS, άφησε να εννοηθεί ότι ο κ. Μάτις ίσως να είναι το επόμενο στέλεχος της κυβέρνησής του που θα αποχωρήσει σύντομα.

Αφήνοντας στην άκρη τις γνωστές δηλώσεις του κ. Καμμένου, έχουμε κι εδώ το στοιχείο της αβεβαιότητας. Οποιαδήποτε κυβέρνηση στην Αθήνα θα είχε δυσκολία να οικοδομήσει σχέσεις, να διαγνώσει προθέσεις και να χαράξει πολιτικές, όταν αλλάζουν συνεχώς οι αρμόδιοι στην Ουάσιγκτον.

Είναι γεγονός ότι για μια σειρά από λόγους, το κατεστημένο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής όχι μόνο στη γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά και στα σημαντικά think tanks, αναγνωρίζει πλέον αναβαθμισμένο ρόλο σε Ελλάδα και Κύπρο. Και, θεωρητικά, η στρατηγική της υπερδύναμης έχει συνέπεια και συνέχεια.

Ωστόσο, την πολιτική μιας χώρας υλοποιούν οι εκάστοτε προϊστάμενοι υπουργείων και υπηρεσιών, οι οποίοι ενίοτε έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Υπό αυτό το πρίσμα, οι συνεχείς αλλαγές προσώπων στην Ουάσιγκτον δυσχεραίνουν τους σχεδιασμούς της Αθήνας.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός. 

Το στρατηγικό παιγνίδι παίζεται στη Μεσόγειο: Η άφιξη Μίτσελ, η γεώτρηση της Exxon Mobil

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: