Το τελευταίο διάστημα η ρητορική του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο έχει γίνει πολύ απειλητική. Οι λεονταρισμοί για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο έχουν φθάσει στο ζενίθ. Όμως τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτή την θρασύτητα και πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα οι «τσαμπουκάδες» του Σουλτάνου;
Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι όταν οι δυνάστες στριμώχνονται από τα εσωτερικά προβλήματα, συνήθως προκαλούν ή ξεκινούν εξωτερικές συγκρούσεις για να παρασύρουν το λαό σε εθνικιστικό οίστρο, να τον κάνουν να ξεχάσει τις δυσκολίες, την φτώχεια και την ανέχεια ώστε να τον καταστήσουν αδύναμο και καθοδηγούμενο.
Η συνταγή αυτή δεν είναι μόνο γνωστή αλλά και αγαπημένη στην Τουρκία. Οι μάζες ενθουσιάζονται εύκολα και “αγοράζουν” αμέσως το “σοβινιστικό κουτόχορτο”. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το ενθουσιασμό των Τούρκων κατά την διάρκεια της εισβολής στην Αφρίν στις αρχές του έτους. Οι τυφλοί οπαδοί του Ερντογάν έφταναν και περίσσευαν για να μεταδώσουν μια εθνικιστική ευφορία στο εσωτερικό της Τουρκίας σε τέτοιο βαθμό που όσοι διαφωνούσαν και το εξέφραζαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να θεωρούνται προδότες και να οδηγούνται στη φυλακή.
Ακόμα όμως και αν δεχτεί κανείς, για την οικονομία της συζήτησης, ότι η Τουρκία περιβάλλεται από εχθρούς, (και δεν είναι αυτή ο κακός γείτονας που δημιουργεί προβλήματα σε όλους) το βέβαιο είναι δεν μπορεί να τους πολεμήσει εύκολα.
Η σύγκρουση με τις χώρες του Καυκάσου θεωρείται αδύνατη. Το Ιράν και το Ιράκ είναι πολύπλοκες περιπτώσεις για την Τουρκία, ενώ έχει ήδη ένα μεγάλο τμήμα του στρατού της απασχολημένο στη Συρία.
Η Ελλάδα από τη άλλη πλευρά έχει πολύ ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Άγκυρα γνωρίζει ότι από μια τέτοια σύγκρουση κάθε άλλο παρά κερδισμένη μπορεί να βγει.
Έτσι ο μόνος αδύναμος γείτονας που μπορεί να περάσει ο «τσαμπουκάς» του Ερντογάν είναι η Κύπρος. Σε μια συντονισμένη ρητορική, ο Ερντογάν και ο Τσαβούσογλου έχουν στοχοποιήσει την Κύπρο απειλώντας για τις προσπάθειες εξόρυξης φυσικού αερίου γύρω από το νησί.
Σε έναν ενεργειακό πόλεμο η Τουρκία θα έρθει ουσιαστικά αντιμέτωπη με δύο χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Κύπρο και την Ελλάδα, την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ την Αίγυπτο, τον Λίβανο και τη Συρία. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι ούτε η Ρωσία βλέπει με καλό μάτι την πολεμική ρητορική και τις φιλοδοξίες της Τουρκίας απέναντι στην Κύπρο.
Ειδικότερα για τη Ρωσία, επισημαίνουν οι ίδιοι κύκλοι, με σημαντική παρουσία και οικονομικά συμφέροντα στο νησί , η Κύπρος θεωρείται ο προστατευόμενος της περιοχής. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και η εγγύτητα με τη Συρία που έχει γίνει ένας ρωσικός δορυφόρος. Η Ρωσία είναι πλέον ένας βασικός παράγοντας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επιπλέον οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής (Κύπρος, Ελλάδα, Ισραήλ και Αίγυπτος) βρίσκονται σε ένα οργασμό, υπογράφοντας συνεχώς συμφωνίες εμπορικής, ενεργειακής, οικονομικής ακόμα και αμυντικής συνεργασίας. Ακόμα και η Βουλγαρία εξέφρασε το ενδιαφέρον να μπει σε αυτή τη συμμαχία.
Σε όλο αυτό το παζλ θα πρέπει να προστεθεί και ο παράγοντας ότι στα ενεργειακά οικόπεδα της Κύπρου έχουν υπογράψει και συμμετέχουν οι κολοσσοί του ενεργειακού τομέα, όπως η Exxon Mobil, η Total, η Qatar Petroleum και η Noble Energy. Και μπορεί η Τουρκία να εμπόδισε αρχικά το σκάφος της ΕΝΙ, όμως ήδη η Exxon Mobil έχει στείλει τα ερευνητικά της πλοία στο λιμάνι της Λεμεσού. Ένα λιμάνι που χρησιμοποιούν τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ρώσοι.
Στην περιοχή ήδη βρίσκονται πολλά Αμερικανικά Βρετανικά και Γαλλικά πολεμικά πλοία.
Κοιτάζοντας κανείς τουw παίκτες που αναπτύσσονται αλλά και τα συμφέροντα που διακυβεύονται στην περιοχή είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, πόσο δύσκολο είναι να μετουσιωθούν τα «παχιά λόγια» της Άγκυρας σε πράξεις.
Τούρκοι δημοσιογράφοι επισημαίνουν το παράδειγμα της Χούντας στην Αργεντινή που για τους ίδιους λόγους εισέβαλε στα Φόκλαντς με αποτέλεσμα να το πληρώσει ακριβά, να πέσει μετά από λίγο διάστημα και οι ηγέτες της να οδηγηθούν στην φυλακή. Υπογραμμίζουν μάλιστα ότι το τελευταίο διάστημα η Άγκυρα δεν έχει και πολύ σχέση με τη λογική.
Πληροφορίες και από την ιστοσελίδα AHVAL
Ο Ερντογάν τρέχει να προλάβει την Exxon Mobil: Παγιώνει γκρίζες τουρκικές διεκδικήσεις;