Το Κυπριακό «έφαγε» και τον Νίκο Κοτζιά, μου είπε ένας Έλληνας διπλωμάτης, νομίζοντας προφανώς ότι έκανε χιούμορ, καθώς γνωρίζει πως αυτή ΔΕΝ είναι αλήθεια. Εκτός αν ξέρει κάτι, που δεν γνωρίζουμε εμείς…
Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας αντιστάθηκε στους εχθρούς του Κοτζιά, τον Ιανουάριο του 2017, και απέρριψε τις εισηγήσεις τους για να διώξει τον τότε υπουργό Εξωτερικών, δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι είναι θύμα της Κύπρου και του προβλήματος της.
Ο Νίκος ο Κοτζιάς έχει κάνει μεγάλο καλό στην Κύπρο. Είχα γράψει παλαιότερα ότι αν δεν υπήρχε έπρεπε να τον είχαμε …εφεύρει. Και τώρα που αποφάσισε να παραιτηθεί, θα γράψω -διότι τα γραπτά μένουν- πως στις νέες διαπραγματεύσεις, όχι μόνο θα φανεί το κενό του, αλλά δεν θα υπάρχει κανείς να σταματήσει τη λαίλαπα που έρχεται.
Δεν γνωρίζω ποιος πραγματικά θα τον αντικαταστήσει, διότι δεν αναμένω ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, με το καπέλο του υπουργού των Εξωτερικών, θα λάβει μέρος στις νέες διαπραγματεύσεις, τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο. Όποιον και αν επιλέξει -εκτός ίσως από ένα-, δεν μπορεί να γεμίσει τα παπούτσια του Κοτζιά, δια τον απλούστατο λόγο, ότι πέραν του ότι γνώριζε εξαιρετικά το Κυπριακό, είχε αναπτύξει εξαιρετικές σχέσεις με διεθνείς παράγοντες, που ασχολούνται με το Κυπριακό. Τον Κοτζιά τον άκουγαν και κατέγραψαν τα επιχειρήματα του, επειδή γνώριζαν πως θα τον βρουν απέναντι τους, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Έγραψε στο Twitter ο πρόεδρος του δεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, και το σημειώνω επειδή προέρχεται από ένα πολιτικό που τον πολέμησε τον Κοτζιά, συνασπιζόμενος με τις κακές δυνάμεις του ΑΚΕΛ, που απαιτούσαν από τον κ. Τσίπρα να εκδιώξει τον πρώην υπουργό:
Εκλαμβάνω το παραπάνω σχόλιο του κ. Νεοφύτου και σαν απολογία. Διότι δεν τον ήθελε τον Κοτζιά, επειδή αποποιήθηκε την φιλοτουρκική και ρατσιστική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Στη Γενεύη, ενώ ο τότε υπουργός Εξωτερικών προσπαθούσε να βγάλει την Κύπρο από τις λάσπες που την έριξαν οι ηγέτες της, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ παρασύρθηκε από τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ, και είπε ανάρμοστες κουβέντες. Απολογήθηκε μετά όταν μπήκε σαν ταύρος ο Κοτζιάς στο ξενοδοχείο Ιντερκοντινένταλ της Γενεύης, αλλά η στάση του -και κυρίως το γεγονός ότι επέλεξε να είναι ουραγός του κ. Άντρου Κυπριανού- προκάλεσε δικαιολογημένη οργή.
Βεβαίως, οι χειρότεροι όλων ήταν οι «σύντροφοι» του κ. Κοτζιά στο ΑΚΕΛ, οι οποίοι δεν σταμάτησαν λεπτό να βυσσοδομούν εναντίον του. Ο γενικός γραμματέας του κυπριακού «κομμουνιστικού» κόμματος, ζήτησε μετά το ναυάγιο της Γενεύης από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να τον διώξει. Ο Κοτζιάς το ήξερε αυτό και πικράθηκε πολύ.
Ο Κοτζιάς είχε κόψει αυτά τα μασκαραλίκια και είχε θέσει σαν Ελλάδα, η οποία είναι εγγυήτρια δύναμη, τον όρο της κατάργησης των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων και της αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων. Έτσι πληροφορήθηκε και ο κάθε ανόητος στην Κύπρο, αυτό που όλοι γνωρίζαμε: ότι οι Τούρκοι δεν θα αποχωρήσουν από το νησί ούτε μετά τη λύση. Μέχρι τότε, αυτό το 20% που τα δίνει όλα και έχει πρόσβαση σε όλα τα ΜΜΕ, δυσανάλογη της δύναμης του, ισχυριζόταν ότι ήταν φαντασίωσή μας και fake news η αναφορά μας ότι η Τουρκία είχε λάβει στρατηγική απόφαση να μην αποσύρει ποτέ τα κατοχικά στρατεύματά της. Βασικά, δεν ήταν ότι δεν πίστευαν. Αλλά βαθιά μέσα τους αποδέχθηκαν την παραμονή του τουρκικού στρατού.
Όταν ο Κοτζιάς συνάντησε στην Κρήτη τον Τούρκο ομόλογό του και του είπε λίγο άγαρμπα -με θέα την γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου- την απόφαση του, ότι η Ελλάδα δεν θέλει να είναι εγγυήτρια δύναμη, μόνο που δεν σηκώθηκε να φύγει ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Αλλά δεν ενοχλήθηκε μόνο ο Τούρκος υπουργός. Ενοχλήθηκαν και αρκετοί δικοί μας στην Κύπρο, θιασώτες της διζωνικής. Και αντί να τα βάλουν με την Τουρκία, έριξαν τα βέλη τους στον Κοτζιά.
Σαν Ελληνοκύπριος έχω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο Κοτζιά. Συναντηθήκαμε ξανά από χρόνια και βρήκα ένα αλλαγμένο και ορθά σκεπτόμενο -για το εθνικό μας θέμα άνθρωπο. Βεβαίως, δεν συμφώνησα με τη στάση του στο Σκοπιανό -είχαμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, και δεν μου άρεσε καθόλου η Συμφωνία των Πρεσπών.
Όμως, δεν θεώρησα ποτέ ότι πρόδωσε τον Ελλάδα, όπως τον κατηγόρησαν οι άρρωστοι του «μακεδονομαχισμού». Οι λέξεις «προδότες» και «προδοσία» δεν βρίσκονται στο λεξιλόγιό μου, τις …χάρισα στην ελληνική χούντα.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Την 1η Νοεμβρίου θα φτάσει στη Λευκωσία για υψηλού επιπέδου επαφές, στρατηγικής σημασίας, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Αμερικής, Γουές Μίτσελ. Είναι ένας πολύ σοβαρός διπλωμάτης, μα πάνω απ’ όλα είναι δίκαιος και γνωρίζει ποιοι είναι οι πραγματικοί και πιστοί σύμμαχοι της Αμερικής στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Θα ήταν καλό να διευθετηθούν συναντήσεις του κ. Μίτσελ με τους εκπροσώπους όλων των πολιτικών δυνάμεων. Να τους ακούσει και να τον ακούσουν. Έχει ξεκάθαρες απόψεις για την ευρύτερη «γειτονιά» μας και υποστηρίζει με πάθος τις αμερικανικές θέσεις, είτε αυτές αφορούν τη Ρωσία, είτε την Τουρκία η οποία -κατά τη γνώμη μου- έχει πάρει ένα δρόμο χωρίς επιστροφή. Η ήττα του Ταγίπ Ερντογάν στην υπόθεση του Πάστορα Μπράνσον, τον έχει κάνει θηρίο ανήμερο. Και όποτε βρει την ευκαιρία, θα το επαναλάβει…
Το στρατηγικό παιγνίδι παίζεται στη Μεσόγειο: Η άφιξη Μίτσελ, η γεώτρηση της Exxon Mobil