Ο Γκέμπελς είναι το πρότυπο του Μπολσονάρο δεν είναι ο Μπερλουσκόνι: Σύμβουλος ο Μπάνον!




Του FEDERICO FINCHELSTEIN (*)

Τον αποκαλούν «βραζιλιάνο Τραμπ». Τον συμβουλεύει ο Στιβ Μπάνον. Και η εκστρατεία του ήταν ένα μίγμα μέτρων λιτότητας, ρατσισμού, μισογυνισμού και ακραίων θέσεων για τον νόμο και την τάξη.

Θέλει οι κακοποιοί να εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες αντί να περνούν από δίκη. Χαρακτηρίζει τους ιθαγενείς «παράσιτα» και υποστηρίζει μεθόδους ευγονικής για τον έλεγχο των γεννήσεων. Αποκαλεί τους πρόσφυγες από την Αϊτή, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή «απόπατο» και πιστεύει ότι πρέπει να τους αναλάβει ο στρατός. Εξισώνει την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία. Είναι ο Ζαϊρ Μπολσονάρο, που στον χθεσινό πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Βραζιλίας ήλθε πρώτος με ποσοστό 46,1%.

  • Το λεξιλόγιο του Μπολσονάρο θυμίζει τους Ναζί. Το γεγονός αυτό καθιστά και τον ίδιο Ναζί; Στον βαθμό που υποστηρίζει τις εκλογές, όχι. Αλλά αυτό μπορεί εύκολα να αλλάξει. Πρόσφατα, ο Μπολσονάρο δήλωσε ότι δεν θα δεχόταν ποτέ μια εκλογική ήττα και ότι στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να αναλάβει τον έλεγχο ο στρατός. Αυτό συνιστά ευθεία απειλή για τη δημοκρατία.

Θαυμαστής του Πινοσέτ και άλλων δικτατόρων της Λατινικής Αμερικής, όπως και του ίδιου του Χίτλερ, ο Μπολσονάρο δεν αναγνωρίζει νομιμότητα στην αντιπολίτευση, που γι’αυτόν είναι συνώνυμη με την τυραννία. Τον περασμένο μήνα άλλωστε υποστήριξε ότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι, και μέλη του Εργατικού Κόμματος, πρέπει να εκτελεστούν.

  • Αντίθετα με άλλες μορφές λαϊκισμού, που απορρίπτουν τη βία και τον ρατσισμό, ο λαϊκισμός του Μπολσονάρο παραπέμπει κατευθείαν στην εποχή του Χίτλερ. Δεν είναι τυχαίο ότι τον περασμένο μήνα η γερμανική πρεσβεία πολιορκήθηκε ηλεκτρονικά από σχολιαστές που υποστήριζαν ότι ο ναζισμός είναι ταυτόσημος με τον σοσιαλισμό. Οι επικριτές του Μπολσονάρο τον είχαν χαρακτηρίσει ναζί λόγω των ακραίων απόψεών του και οι οπαδοί του έσπευσαν να τον υποστηρίξουν με μηνύματα στη γερμανική πρεσβεία.

Στη Βραζιλία και άλλες χώρες, οι δεξιοί λαϊκιστές συμπεριφέρονται όπως οι Ναζί και την ίδια στιγμή αποκηρύσσουν τη ναζιστική κληρονομιά ή κατηγορούν την Αριστερά για την κληρονομιά αυτή. Για τα μετα-φασιστικά μέλη της εναλλακτικής Δεξιάς, το να συμπεριφέρεσαι όπως οι Ναζί και να κατηγορείς τους αντιπάλους σου ότι είναι Ναζί δεν συνιστά αντίφαση. Η ιδέα ενός αριστερού ναζισμού είναι άλλωστε ένας πολιτικός μύθος που απορρέει ευθέως από τις μεθόδους της ναζιστικής προπαγάνδας. Σύμφωνα με βραζιλιάνους δεξιούς και αρνητές του Ολοκαυτώματος, εκείνη που απειλεί να αναβιώσει τον ναζισμό είναι η Αριστερά.

Την ώρα που ο Χίτλερ κατηγορούσε τον ιουδαϊσμό ότι αποτελούσε τη δύναμη πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ισχυριζόταν ότι οι Εβραίοι ήθελαν να ξεκινήσουν έναν πόλεμο και να εξοντώσουν τους Γερμανούς, ξεκινούσε ο ίδιος τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο και εξόντωνε τους Εβραίους. Οι φασίστες πάντα υποκαθιστούσαν την πραγματικότητα με τα ιδεολογήματά τους. Αυτός είναι ο λόγος που ο Μπολσονάρο εμφανίζει τους σημερινούς ηγέτες της Αριστεράς ως θαυμαστές του Χίτλερ, ενώ στην πραγματικότητα εκείνος είναι ο μοναδικός υποψήφιος που βρίσκεται κοντά στον Χίτλερ τόσο ως προς το στιλ όσο και ως προς την ουσία του.

  • Στη σημερινή Γερμανία, ορισμένοι ακροδεξιί διαδηλωτές χαιρετούν ναζιστικά σε διαδηλώσεις, και παρ’όλα αυτά οι ηγέτες τους στην Εναλλακτική για τη Γερμανία αποκηρύσσουν τον ναζισμό. Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, που το 2017 είπε ότι ορισμένοι Νεοναζί και λευκοί εθνικιστές είναι «μια χαρά άνθρωποι», κατηγόρησε κάποια στιγμή τη CIA ότι συμπεριφέρεται όπως οι Ναζί. Ακολουθώντας το προπαγανδιστικό δόγμα των Ναζί, πολλοί από τους σύγχρονους ακροδεξιούς αρνούνται κάθε σχέση με τους ιδεολογικούς προκατόχους τους και υποστηρίζουν ότι πραγματικοί Ναζί είναι οι αντίπαλοί τους.

Όταν ένας προεδρικός υποψήφιος κατηγόρησε τον Μπολσονάρο ότι είναι ένας «τροπικός Χίτλερ», εκείνος απάντησε ότι τον Χίτλερ δεν τον εκθειάζει εκείνος, αλλά οι αντίπαλοί του (το 2011 είχε πει ότι προτιμά να τον συγκρίνουν με τον Χίτλερ παρά να πουν γι’αυτόν ότι είναι γκέι). Στη νέα λαϊκιστική εποχή των fake news και των ξεδιάντροπων ψεμάτων, αυτό το ψέμα για τον ναζισμό ξεχωρίζει: ότι ο ναζισμός και ο φασισμός δηλαδή είναι αριστερά φαινόμενα.

  • Η Λατινική Αμερική έχει κατ΄εξοχήν γνωρίσει μια πολιτική εμπνευσμένη από τον φασισμό. Στη διάρκεια του Βρώμικου Πολέμου της Αργεντινής, τη δεκαετία του ’70, σκοτώθηκαν δεκάδες χιλιάδες πολίτες της. Ο Μπολσονάρο δήλωσε το 1999 ότι έπρεπε και η δικτατορία της Βραζιλίας να έχει σκοτώσει 30.000 πολίτες, ξεκινώντας από το Κονγκρέσο και τον πρόεδρο Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο. Όπως και οι φασίστες προκάτοχοί του, υποστηρίζει ότι η πραγματική δημοκρατία ήταν αυτά τα φασιστικά καθεστώτα. Θέλει δηλαδή να πλασάρει τον φασισμό ως δημοκρατία.

Πολιτικοί όπως ο Μπολσονάρο αρνούνται συχνά οποιαδήποτε σχέση με τον φασίστα δικτάτορα της Γερμανίας και κατηγορούν τους αντιπάλους τους ότι είναι οι πραγματικοί Ναζί. Η ιστορία όμως μας διδάσκει ότι αν θέλουμε να κατανοήσουμε τους νέους λαϊκιστές της Δεξιάς δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις φασιστικές ρίζες της πολιτικής τους – και την προπαγάνδα τους.

(*) Ο Φεντερίκο Φίνκελσταϊν είναι αρθρογράφος του Foreign Policy – (Πηγή: Foreign Policy via ΑΠΕ-ΜΠΕ)

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Είναι χυδαίος ο Ματέο Σαλβίνι, που υπερασπίζεται την Ιταλία και όχι οι “κηφήνες” των Βρυξελλων;

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: