Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL
Τοποθετούνται οι πέτρες του δρόμου που οδηγεί σε δύο χωριστά κράτη στην Κύπρο. Η ελληνοκυπριακή πλευρά, που αποδέχτηκε απρόθυμα την ομοσπονδία κάτω από τις συνθήκες κατοχής του 1974, τώρα οδήγησε το πράγμα πιο μπροστά οικειοθελώς. Χαλάρωσε πιο πολύ τους δεσμούς. Θέλει χαλαρούς. Χαλαρή ομοσπονδία! Δηλαδή «αποκέντρωση», κατά την έκφρασή της.
Τι παράξενο που αυτή η πρόταση, που αναμενόταν να υποβληθεί από την τουρκική πλευρά, υποβλήθηκε από την ελληνική. Ούτως ή άλλως, η επιθυμία της τουρκικής πλευράς είναι τα δύο χωριστά κράτη. Η δε χαλαρή ομοσπονδία είναι το βήμα πριν από το χωριστό κράτος. Δεν θα αρπάξει αμέσως την ευκαιρία στον αέρα; Το λένε ξεκάθαρα οι αξιωματούχοι της τουρκικής πλευράς.
Υπάρχει μια σημαντική μερίδα μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα που αντιτίθεται στην διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Έστω και αν αποδέχονται την ομοσπονδία, δεν αποδέχονται την διζωνικότητα. Τώρα μήπως θα δεχτούν την χαλαρή ομοσπονδία που είναι χειρότερη; Δεν μπορώ να ξέρω ποιοι και τι ψιθυρίζουν στο αφτί του Αναστασιάδη, αλλά όπως βλέπω υποβάλλει στην τουρκική πλευρά προτάσεις τις οποίες δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδεχτεί η ελληνοκυπριακή κοινότητα. Όποια και αν είναι η λύση, θα υποβληθεί στον λαό για έγκριση, έτσι δεν είναι; Πάλι θα πάει σε δημοψήφισμα, έτσι δεν είναι; Τότε;
Η πρόταση για χαλαρή ομοσπονδία θα μπορούσε να προέλθει από την τουρκική πλευρά, αλλά όχι από την ελληνική. Αλλά ιδού που ήρθε. Μήπως ο Αναστασιάδης δεν πιάνει τον σφυγμό της ελληνοκυπριακής κοινότητας; Δεν το νομίζω. Σίγουρα κάτι ξέρει για να προσφέρει αυτό το θαυμάσιο πράγμα στην τουρκική πλευρά. Ενεργεί προς την κατεύθυνση των στόχων της Αμερικής και της Αγγλίας και όχι των επιθυμιών της δικής του κοινότητας. Γι’ αυτό και τούτη η πρόταση θα προσκρούσει στον τοίχο. Βεβαίως υπάρχουν κάποιοι μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα που δεν θα πουν όχι σε αυτή την πρόταση.
Μάλιστα, υπάρχουν κάποιοι που θα αποδέχονταν ακόμα και την διχοτόμηση, δηλαδή τα χωριστά κράτη. Αλλά αυτοί δεν ξεπερνούν το τριάντα τοις εκατό. Σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα το όχι θα ξεπεράσει το εβδομήντα τοις εκατό, όπως είχε συμβεί και στο δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν. Όμως δεν πρέπει να ξεχνιέται το εξής. Θα ήταν μια πλήρης τραγωδία για την ελληνοκυπριακή πλευρά ακόμα ένα «όχι» μετά το Σχέδιο Ανάν. Η Τουρκία θα το αρπάξει και αυτό και πλέον θα κάνει ό,τι θέλει στο νησί.
Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει λύση στην Κύπρο στο εγγύς μέλλον. Μετά από τόσα χρόνια μας καρφώθηκε η ιδέα της χαλαρής ομοσπονδίας. Θα χρονοτριβήσουμε λίγο και με αυτήν. Μέχρι να κάνουμε μια νέα ανακάλυψη. Το Κυπριακό δεν βρίσκεται στην ατζέντα των μεγάλων δυνάμεων αυτή την στιγμή. Καθόλου μάλιστα. Κοιτάξτε τα δελτία ειδήσεων. Μόνο για τον Κασσόγκι λένε.
Εκείνοι που θέλουν να διαλευκάνουν μιαν δολοφονία που διαπράχθηκε σε ένα προξενείο ελίσσονται σαν χορεύτριες. Όμως μας έμαθε ακόμα κάτι αυτή η δολοφονία. Τα προξενεία δεν είναι εγκαταλειμμένα μέρη πλέον. Μπορεί να βγει νεκρός κάποιος που θα μπει εκεί μέσα ζωντανός και να μην καταστεί δυνατό να βρεθεί το πτώμα του. Ο γνωστός δημοσιογράφος Τζαν Ντουντάρ, ο οποίος ζει εξόριστος στην Γερμανία, φοβάται πλέον να περάσει από το προξενείο.
Το έγραψα πολλές φορές και προηγουμένως. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα της Μέσης Ανατολής. Δεν μπορεί να διαχωριστεί από τα άλλα προβλήματα που υπάρχουν στη Μέση Ανατολή. Ενόσω δεν λύνονται αυτά τα προβλήματα, δεν θα υπάρξει λύση στην Κύπρο. Κάποιοι λένε ότι το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να γίνουν αιτία για λύση. Μπορεί να γίνουν και αιτία πολέμου. Κανένα μέρος στο οποίο υπάρχει φυσικό αέριο και πετρέλαιο δεν ησύχασε και δεν είδε ηρεμία μέχρι σήμερα. Εμείς θα δούμε άραγε; Μήπως οι Κύπριοι είναι οι αγαπημένοι δούλοι του Θεού;
Είμαστε στη φάση υλοποίησης ενός τουρκικού σχεδίου: Τι στο καλό έχουν πάθει στο νησί;