Όποιος έχει την δύναμη έχει και τη …δικαιοσύνη: Αισθήματα μίσους, εχθρότητας και εκδίκησης




Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL

Δεν προκαλούν ενθουσιασμό σε κανέναν πλέον οι πιθανές νέες διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό. Φαίνεται πως όλοι είναι απαισιόδοξοι. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχει καμία απολύτως αλλαγή στην θέση των πλευρών. Οι κόκκινες τους γραμμές είναι ακόμα κόκκινες. Οι αδιαπραγμάτευτοι όροι είναι ακόμα αδιαπραγμάτευτοι! Δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόοδος στα θέματα διαφωνίας.

Τότε γιατί να ελπίζουμε; Φυσικά, όσοι κοιτάζουν επιφανειακά το ζήτημα μπορεί να βάζουν και τις δύο πλευρές στο ίδιο καλάθι για την μη λύση και να τις κατηγορούν σε ίσο βαθμό. Εγώ δεν έχω την ίδια άποψη. Και θεωρώ ότι η πλευρά που στην ουσία πρέπει να κάνει βήματα είναι η τουρκική που κάθεται στο τραπέζι με την νοοτροπία του κατακτητή.

  • Στα θέματα των εγγυήσεων. Του εδαφικού. Των προσφύγων. Και του περιουσιακού. Δεν θα υπάρξει συμφωνία ενόσω η τουρκική πλευρά δεν παραιτηθεί των απαιτήσεών της που στηρίζονται στην νοοτροπία του κατακτητή. Δεν μπορεί να φτάσει σε αποτέλεσμα προσπαθώντας να γονατίσει την άλλη πλευρά με αυτή την νοοτροπία. Δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί η κατάκτηση.

Μετά την τραγωδία που έζησε το 1974 η ελληνοκυπριακή κοινότητα, κανείς να μην περιμένει από αυτήν να αποδεχτεί να είναι εγγυητής ο τουρκικός στρατός εδώ. Ήρθε, σκότωσε, βίασε, την έδιωξε από τα σπίτια και τα εδάφη της και κατέκτησε με την ξιφολόγχη την μισή της πατρίδα. Και θα του δοθεί και η ιδιότητα του εγγυητή και από πάνω; Εσείς θα κάνατε φρουρό ασφαλείας μπροστά στο σπίτι σας κάποιον που απειλεί την ζωή και την περιουσία σας;

Είναι δυνατόν να κατανοήσει κανείς τον φόβο των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι πιστεύουν ότι θα υποστούν επίθεση από τους Ελληνοκύπριους αν φύγει ο τουρκικός στρατός. Γιατί φοβούνται; Επειδή δεν είναι αθώοι. Τα εγκλήματα που διέπραξε η Τουρκία κατά την διάρκεια και μετά το 1974 φορτώθηκαν όλα στην κοινότητά μας.

Με αυτά που έκαναν στο νησί, οι Τούρκοι αξιωματούχοι κορόιδεψαν την περηφάνια της  ελληνοκυπριακής κοινότητας και υποδαύλισαν τα αισθήματα μίσους, εχθρότητας και εκδίκησης. Έχωσαν στα μάτια του κάθε Ελληνοκύπριου την τεράστια σημαία που έβαψαν στα βουνά του Πενταδακτύλου. Τίμησαν αντί να τιμωρήσουν εκείνους που πυροβόλησαν τον Σολωμού στην Δερύνεια το 1996 και εκείνους που σκότωσαν τον Ισαάκ λιντσάροντάς τον. Μετέφεραν συνεχώς πληθυσμό στο νησί.

  • Έδωσαν στον πληθυσμό που μετέφεραν ψεύτικους τίτλους ιδιοκτησίας για τις ελληνοκυπριακές περιουσίες τις οποίες κατέκτησαν. Προτίμησαν να αφήσουν το Βαρώσι να το φάνε τα φίδια αντί να το παραδώσουν στους ιδιοκτήτες του. Σύλησαν τις εκκλησίες, έκλεψαν εικόνες αξίας και τις πούλησαν στο εξωτερικό. Και κάνουν γιορτή στην κατεχόμενη περιοχή κάθε 20 Ιουλίου, την ώρα που οι Ελληνοκύπριοι δακρύζουν και πενθούν. Και πάλι όμως δεν χρειάζεται να φοβούνται για εκδίκηση και επίθεση οι Τουρκοκύπριοι.

Παρ’ όλα αυτά, ο φόβος τους είναι άτοπος. Αρκεί να μην ζητούν περισσότερα από αυτά που δικαιούνται σε μια νέα συμφωνία. Επιπλέον, το να μην είναι ξανά εγγυήτρια η Τουρκία, δεν θεωρείται εγγύηση για το ότι δεν θα επέμβει ποτέ πλέον και με κανένα τρόπο στο νησί. Θα παραβιάσει διεθνείς συμφωνίες; Γιατί όχι; Αν ίσχυε το διεθνές δίκαιο, μήπως η Κύπρος θα ήταν κάτω από την εισβολή και κατοχή της Τουρκίας εδώ και 44 χρόνια; Θα βομβάρδιζε καθημερινά την Γάζα το Ισραήλ; Θα απαγχονιζόταν ο Σαντάμ, θα λίντσαραν τον Γκαντάφι;

Αυτό για το οποίο είμαι περίεργος είναι ουσιαστικά το εξής: Τι θα κάνουν οι ξένες δυνάμεις, αν μια μέρα οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι ξεπεράσουν πραγματικά όλα τα εμπόδια και είναι έτοιμοι να υπογράψουν μιαν συμφωνία; Θα το επιτρέψουν αυτό; Εγώ ακόμα δεν πιστεύω ότι θέλουν να λύσουν το πρόβλημα οι ξένες δυνάμεις, οι οποίες το δημιούργησαν. Αν ήθελαν, θα το έλυναν προ πολλού. Είναι πολύ ικανοποιημένοι με τον στόχο που πέτυχαν το 1974. Ήθελαν να μοιράσουν το νησί. Το μοίρασαν.

  • Ήθελαν να απομακρύνουν τις δύο κοινότητες την μια από την άλλη. Τις απομάκρυναν. Αν στο ένα μισό του νησιού υπάρχει ένα αναγνωρισμένο κράτος, στο άλλο υπάρχει μια πειρατική διοίκηση μαριονέτα του κατακτητή.  Και ένα πειρατικό κομμάτι γης. Και τέτοια πειρατικά κομμάτια γης ωφελούν πολύ εκείνους που διοικούν τον κόσμο. Ένα κομμάτι γης που δεν συμπεριλαμβάνεται στο διεθνές δίκαιο, δηλαδή που δεν μπορεί καν να απλώσει χέρι πάνω του η Ιντερπόλ. Είναι ένας δυσεύρετος παράδεισος για διακίνηση ναρκωτικών και μαύρου χρήματος.

Γιατί νομίζετε υπάρχει πληθώρα ξενοδοχείων πέντε αστέρων και καζίνο; Ο άνθρωπος κοιμάται φορώντας εσώρουχα εδώ και ξυπνά με γούνα. Άμα αποκτήσει και αξία η γη του, τότε την έκανε. Ένα μικρό οικόπεδο στην παραλία της Κερύνειας είναι 400 χιλιάδες στερλίνες! Ε, τι άλλο να θέλει…

Φαίνεται ότι το ένα μισό της Κύπρου που εντάχθηκε πλήρως στην ΕΕ το 2004 αφέθηκε στην Ευρώπη και το άλλο μισό στην Αμερική. Η Αμερική και η Αγγλία τιμωρούν την ελληνοκυπριακή πλευρά λόγω της εγγύτητάς της με την Ρωσία και τους Ρώσους και προσπαθούν να της επιβάλουν τις τουρκικές θέσεις. Ανησυχούν ότι αν επανενωθεί η Κύπρος, θα μπορούσε όλο το νησί να τεθεί υπό την επιρροή της Ρωσίας.

Γι’ αυτό, κατά την γνώμη τους, η διχοτόμηση είναι η καλύτερη λύση στην θέση του σημερινού στάτους κβο. Αν διχοτομηθεί το νησί, αυτό δεν θα γίνει ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους. Θα είναι ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους και την Τουρκία. Δεν νομίζω ότι θα συμβεί κάτι το διαφορετικό ακόμα και σε μιαν ομοσπονδιακή λύση…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Μοιάζει με αίμα η μέρα που φεύγει: Οι διάβολοι κυκλοφορούν ελεύθεροι πάνω από την Κύπρο

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: