Ο Μαυρίκιος δείχνει το δρόμο στην Κυπριακή Δημοκρατία: Έξω τώρα οι βρετανικές βάσεις
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πολλά και σημαντικά τα νέα της τοπικής επικαιρότητας, κάποια απ’ αυτά συγκλονιστικά και με προεκτάσεις στον χρόνο, τον παρελθόντα και τον μέλλοντα.
Η ληξιαρχική πράξη του θανάτου τού Συνεργατισμού (πιο σωστά, της εκτέλεσής του) αποτέλεσε το απόσταγμα κακοδιαχείρισης, ανευθυνότητας, αυθαιρεσίας και παραλογισμού πολλών χρόνων. H (πόσο τυφλή πια;) δικαιοσύνη μάς θύμισε πάλι πως μάλλον «όλοι μαζί τα φάγαμε!». Τα πολλά ανοιχτά θέματα της Παιδείας δεν θα κλείσουν ούτε με την όποια διευθέτηση (μακάρι να) γίνει κατορθωτή υπό την πίεση της σχολικής χρονιάς που, μετέωρη, έκλεισε κιόλας την πρώτη της βδομάδα χωρίς πολλή αισιοδοξία για τη δεύτερη…
- Το μικρό νησιωτικό κράτος του Μαυρίκιου
Οι ζυμώσεις στο Κυπριακό συνεχίζονται (λάστιχο το …ζυμάρι) – θα ξαναρχίσει ή όχι ο «διάλογος», από πού θα συνεχιστεί κι αν είναι «από εκεί που μείναμε», με το «καλύτερο» σενάριο!) πάλι μείναμε στάσιμοι… Ευτυχώς που, με όλα αυτά, δεν πέρασε απαρατήρητη η συζήτηση για το θέμα των βάσεων ως αποικιοκρατικού κατάλοιπου, μετά από προσφυγή του Μαυρίκιου, μικρού νησιωτικού κράτους πέρα στον Ινδικό ωκεανό. Πολλοί δεν τον γνώριζαν, άλλοι τον «γνώριζαν» με λάθος όνομα – νόμιζαν πως πήρε το όνομα κάποιου ομώνυμου πολυούχου Αγίου! Σίγουρα αν βγεί σε καλό τούτη η διεκδίκηση, θα πρέπει να αγιοποιηθεί το ίδιο το κράτος και μετά βρίσκουμε και τον άγιό του…
Είναι σημαντικό που η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν παρούσα (να μια ευχάριστη έκπληξη!) και μάλιστα με μια ουσιαστική ομιλία του Γενικού Εισαγγελέα, επικεφαλής πολυμελούς και ικανής αντιπροσωπείας. Είναι κατανοητό πως το Δικαστήριο της Χάγης δεν θα λύσει άμεσα το πρόβλημα των αγγλικών βάσεων στον Μαυρίκιο. Είναι, όμως, αναμφισβήτητα η αρχή μιας πορείας που είναι μονόδρομος και για την Κυπριακή Δημοκρατία.
- Η στάση της Τουρκίας
Την ίδια ώρα, η Τουρκία μεθοδεύει τη δημιουργία μεγάλης ναυτικής βάσης στην κατεχόμενη Κύπρο.Για τον σκοπό αυτό έχουν επιστρατευτεί πολιτικοί και στρατιωτικοί αλλά και δημοσιογράφοι, απ΄αυτούς που δεν έχουν ακόμα φυλακιστεί!
Μπορεί η κατοχική χώρα να θέλει, έτσι ακριβώς, να δώσει …δείγμα καλής θέλησης στην προοπτική του επικείμενου «διαλόγου», προβάλλοντας πως θα συμμαζέψει τα παραμένοντα κατοχικά στρατεύματα.
- Να έχουν τα πλάσματα τον δικό τους χώρο για να «προστατεύουν» με άνεση και …ποιότητα ζωής τούς Τουρκοκύπριους και τους διζωνισμένους (όπως όλα) φυσικούς πόρους του νησιού! Είναι φανερό πως έτσι αντιλαμβάνεται η κατοχική χώρα τον εκσυγχρονισμό των συμφωνιών περί εγγυήσεων.
Έτσι, ενώ στη Χάγη, σε κάποιους μήνες το Διεθνές Δικαστήριο δεν μπορεί παρά να απορρίψει την παραμονή (στον Μαυρίκιο) αποικιοκρατικών καταλοίπων και βάσεων των απελθόντων κατακτητών, στο ανατολικό άκρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι σύγχρονοι κατακτητές προσπαθούν να διαιωνίσουν τη στρατιωτική τους παρουσία προωθώντας τον στόχο της επέκτασης σε όλο τον χώρο όπου «κτυπάει η καρδιά» του σουλτάνου…
- Μπορούν, άραγε, μπροστά στη νέα αυτή πρόκληση να αρχίσουν πάλι οι διάφοροι τις ίδιες παραινέσεις «προς τα μέρη για επίδειξη καλής θέλησης»;
Θα επαναλάβει άραγε τις γνωστές συμβουλές του ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και οι ταξιδεύοντες και οι παρεπιδημούντες εκπρόσωποί του; Θα νουθετήσουν άραγε «τις δυο πλευρές» η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα όργανά της να δοκιμάσουν ξανά να λύσουν το Κυπριακό πρόβλημα, με συνεχιζόμενο τον ασφυκτικό κλοιό της κατοχής;
Δεν θα μας εκπλήξει (τίποτε δεν μας εκπλήσσει πια) αν κάποιοι ιθαγενείς «ρεαλιστές» σπεύσουν, μετά από βαθυστόχαστη ανάλυση, να υποστηρίξουν πως δεν είναι τραγικό να δεχτούμε μια ακόμα βάση. Όπως την προέβλεπε και το Σχέδιο ΄Ατσεσον που για πολλούς, 54 χρόνια μετά, αναφέρεται ακόμα σαν μια από τις λεγόμενες «χαμένες ευκαιρίες»…
Υ.Γ.: O σεισμός 5,5 βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ με επίκεντρο την περιοχή της Αττάλειας, δυο βήματα από τον υπό κατασκευή σταθμό πυρηνικής ενέργειας στο Ακκουγιού, αποτελεί ένα ακόμα κτύπο στο αντιπυρηνικό ξυπνητήρι και ερέθισμα για νέες δράσεις ενάντια στην κατασκευή του. Να το θυμόμαστε! Oλόκληρη η Κύπρος (ανεξάρτητα από διζωνισμούς) είναι πιο κοντά στο Ακκουγιού από ό,τι η Άγκυρα και (βέβαια) η Κωνσταντινούπολη. Η Κυπριακή Δημοκρατία, από μόνη της, δεν μπορεί (ατυχώς) να κάνει πάρα πολλά, δεν κάνει όμως όσα (πολλά) μπορεί. Είναι και γι΄αυτό η ώρα της Ευρώπης για την προστασία ενός μέλους της και των Ευρωκυπρίων πολιτών του από τους πονηρούς πυρηνικούς σχεδιασμούς ενός (έστω και θεωρητικά) μέλλοντος μέλους της…
*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις ΑΠΟΨΕΙΣ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Η επιχειρηματολογία της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Χάγη και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση