«Μα πόσο παραπάνω;» διερωτάται καλά ενημερωμένη πηγή, ακούγοντας τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να διακηρύττει ότι… πρόκειται να αυξήσει τον αριθμό των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στα κατεχόμενα.
Περίπου 36.000 με 40.000 Τούρκοι στρατιώτες εκτιμάται πως βρίσκονται σήμερα στην κατεχόμενη Κύπρο των μόλις… ολίγων εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων. Η αναλογία σοκάρει, κάνοντας το βόρειο κομμάτι του νησιού να ξεχωρίζει ως μια από τις πλέον στρατιωτικοποιημένες περιοχές παγκοσμίως.
Κι όμως, ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται εν έτει 2018 να θέλει… ακόμη παραπάνω, σε μια προσπάθεια προφανώς να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα (fait accompli) υπέρ του τουρκικού επεκτατισμού στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Και αυτό, διόλου τυχαία, σε μια περίοδο έντονων διεργασιών, καθώς Αμερικανοί (ExxonMobil) και Γάλλοι (Total) ετοιμάζονται για γεωτρήσεις στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα κυριαρχικά δικαιώματα της οποίας ο Ερντογάν αμφισβητεί.
Εάν εκληφθεί κατά κυριολεξία, η παραπάνω δήλωση μπορεί να ερμηνευτεί και… ως πολλά βήματα πίσω στο Κυπριακό. Προβληματίζει δε το γεγονός ότι αυτή έγινε μόλις λίγα 24ωρα πριν την έλευση των Νίκου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί στη Νέα Υόρκη για τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στο περιθώριο της οποίας ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, αναμένεται να κάνει γνωστές μεταξύ άλλων και τις διαθέσεις του ως προς το Κυπριακό: ως προς το εάν δηλαδή πρόκειται να ξεκινήσουν ξανά διαπραγματεύσεις ή όχι.
Πίσω στο παρόν, κρίνοντας από όσα ο ίδιος δήλωσε σε Τούρκους δημοσιογράφους το βράδυ της Κυριακής, ο πρόεδρος Ερντογάν εμφανίζεται ξαφνικά να θέλει να «αυξήσει» των αριθμό των κατοχικών στρατευμάτων, γνωρίζοντας προφανώς ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτό ούτε από την Αθήνα, αλλά ούτε από τη Λευκωσία, ενώ είναι βέβαιο ότι και οι Ελληνοκύπριοι θα το απέρριπταν (ακόμη και αν πέρναγε ως όρος) σε ένα δημοψήφισμα.
Διόλου τυχαία, η δήλωση Ερντογάν έρχεται στον απόηχο δημοσιευμάτων που θέλουν την Τουρκία να αποκτάει ναυτική βάση στα κατεχόμενα αναβαθμίζοντας την στρατιωτική παρουσία της εκεί, αλλά και εν μέσω φημών/διαρροών ότι Αμερικανοί και Γάλλοι σχεδιάζουν επίσης να ενισχύσουν την στρατιωτική τους παρουσία στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Από την πλευρά του ωστόσο, ο Τούρκος ηγέτης εμφανίζεται να επιμένει μαξιμαλιστικά σε μια προσπάθεια προφανώς να εξασφαλίσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη, ο ίδιος ποντάροντας στο γεγονός ότι κάποιοι εκεί έξω, στη διεθνή σκηνή, μπορεί μεν να μην το δηλώνουν δημοσίως αλλά θα καλωσόριζαν μια «άμεση επίλυση» του Κυπριακού (όποια και εάν ήταν αυτή), προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος προς μια «κοινή» και απρόσκοπτη συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου.
Κρίνοντας πάντως από τις δηλώσεις του, ο 64χρονος Ερντογάν εμφανίζεται ενώπιον τη διεθνούς κοινότητας να μνημονεύει ως «αποδεκτό» το Σχέδιο Ανάν (για να ρίξει έτσι το φταίξιμο στην ελληνική πλευρά που το απέρριψε), ενώ παράλληλα κοιτάει στο μέλλον ανακινώντας «Σχέδια Β» και σενάρια υπόρρητης διχοτόμησης, τα οποία υπάρχει βέβαια πάντα ο κίνδυνος να εξελιχθούν σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Το πιο ανησυχητικό δε, είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος πλέον τα λέει όλα αυτά ενώ παράλληλα διατηρεί στρατεύματα στη βόρεια Συρία αλλά και στο βόρειο Ιράκ, ενώ επεκτείνει τις τουρκικές στρατιωτικές βάσεις στην Αφρική, ενώ φλερτάρει με τη Ρωσία (που παραδοσιακά στήριζε τη Λευκωσία) και συγκυβερνά με τους εθνικιστές του Ντεβλέτ Μπαχτσελί στο εσωτερικό.
«Αγρίμι στο κλουβί»: Αναζητεί «εύκολα» θύματα ο Ερντογάν, όταν Αθήνα-Λευκωσία ψάχνονται…