Νόστιμον ήμαρ: Έγινε τρόπος ζωής να κρύβουμε τα προβλήματά μας κάτω από το «χαλί»…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
«Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
Και όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη.
Σε σένα πάντα θα γυρνώ κι αν δεν σου φτάνει
Καράβι γίνε να γίνω εγώ λιμάνι…»
Από το τραγούδι Πηνελόπη, στίχοι μουσική Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Σε λίγο χρόνο από τα σήμερα θα αρχίσουν ξανά οι συνομιλίες για το Κυπριακό. Δεν θυμάμαι εποχή στην δική μου την ζωή που να μην αρχίζουν συνομιλίες. Υπήρχαν όπως και εγώ πριν την τουρκική εισβολή του 1974.
Όμως, το πραξικόπημα και μετά η εισβολή μας χαράκωσε σαν λαό. Η πληγή έγινε επί του εδάφους αλλά έμεινε μόνιμα και στην καρδιά και στο μυαλό. Δεν ξέρω εάν η εκάστοτε εξουσία στον δύσμοιρο τούτο τόπο άκουσε την βάση, τον λαό στην πλειονότητα του, και να εκπονήσει στρατηγική αντάξια με τα θέλω του. Είναι φυσικά και ο αντίπαλος τέτοιος που αφήνει επιχειρήματα υπέρ υποχωρήσεων προς κατευνασμού του.
- Όμως πότε επιτίθεται ένα ζώο; Μόνο άμα κινδυνεύει ή άμα πεινάει και μυριστεί τον φόβο. Στην περίπτωση μας ο κατακτητής και πεινάει και μυρίζει τον φόβο.
Μετά την εισβολή διακαής πόθος του λαού στο σύνολο του ήταν η επιστροφή, ο νόστος (ή το νόστιμον ήμαρ). Οι άνθρωποι δεν έφυγαν από τα σπίτια τους διότι έτσι σκέφτηκαν ότι ήταν καλύτερα! Έφυγαν διότι εξαναγκάστηκαν να το κάνουν. Έφυγαν με σκοπό να επιστρέψουν. Πιστεύοντας στις διακηρύξεις ριψάσπιδων και διεφθαρμένων πολιτικών ότι η επιστροφή ήταν ίσως το βασικότερο στοιχείο της λύσεως.
Έτσι οπλισμένοι (καλύτερη έκφραση παροπλισμένοι) με την ιδέα ότι η πολιτική μας είναι σωστή και με «διάλογο και λογική παρελθόντος» πάμε ακόμη μία φορά να κατευνάσουμε (ή με την μαλθακή ιδέα ότι θα πείσουμε) την Τουρκία ποιο είναι το συμφέρον της λες και δεν το έχει, σκεφτεί και σχεδιάσει.
- Με λίγα λόγια, και επειδή πλέον, τα προβλήματα μας μάθαμε και μας έγινε και τρόπος ζωής να τα κρύβουμε κάτω από το «χαλί». Να μην τα λύνουμε δηλαδή. Να τα αντιμετωπίζουμε όταν και άμα φτάσει ο κόμπος στο κτένι. Με συνέπεια αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις να μην τιμωρούνται! Λοιπόν με τον ίδιο ευθυνόφοβο τρόπο κινούμαστε και στο Κυπριακό.
Άραγε σκέφτηκε κανείς ότι στις διαπραγματεύσεις είναι την ίδια την ύπαρξη μας που διαπραγματευόμαστε και ότι στην ουσία πάμε με ένα φτυάρι για χάρη της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) να καταργήσουμε την «ασφάλεια» που μας δίνει έστω και το δίκαιο της ανάγκης και να θάψουμε το δικαίωμα της επιστροφής συμπολιτών μας στις πατρογονικές τους εστίες.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Ανοίγματα της Άγκυρας στην Ε.Ε. με τουρκικές πάντα προδιαγραφές και μέλλον αβέβαιο…
