Μπορεί απλά να κοιτούσες …αλλά σκότωσες κι εσύ: Δεν τους σταμάτησες, απλά έβλεπες το αίμα…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σημείο των καιρών αναμφισβήτητα η άγρια δολοφονία ενός ταλαιπωρημένου ανθρώπου, που δεν με ενδιαφέρει για να γράψω αυτές τις γραμμές το όνομα και οι προσπάθειές του. Ας λεγόταν όπως θέλει, ζούσε στην ίδια πόλη με εμένα και θα μπορούσε να είναι ο αδελφός μου, ο γιος μου, το παιδί που μεγαλώσαμε μαζί.
Αποτέλεσμα του μίσους που έσπειρε ανάμεσά μας η κρίση, οι «καλοθελητές», οι φασίστες, μα πιο πολύ από όλα η ατιμωρησία. Αυτοί οι νόμοι που φτιάχτηκαν για να μην εφαρμόζονται σε όλη την κοινωνία, αυτό το σωφρονιστικό σύστημα που απλά ασχολείται με τον απλό εγκλεισμό και το ξεφόρτωμα του απλού παραβατικού ατόμου μέσα σε ένα κελί, να σαπίσει, να μη βρει ηρεμία ούτε το σώμα του μα μήτε και ψυχή του. Να βγει ξανά μετά από κάποια χρόνια ίδιο ή χειρότερο αγρίμι, για να γυρίσει ξανά ο «πελάτης» πίσω στο κελί, μέχρι να τον σκοτώσει ένας νοικοκύρης ή ένας έμπορος ναρκωτικών με μια καθαρή δόση.
- Αδιαμφισβήτητα οι δύο τύποι που χτυπούν μέχρι θανάτου τον ανυπεράσπιστο και ανήμπορο να αμυνθεί τοξικομανή διαρρήκτη, είναι για μένα και ελπίζω και για τη Δικαιοσύνη, δολοφόνοι. Η αγανάκτηση δεν είναι δικαιολογία.
Δεν υπάρχει όμως δικαιολογία και για τους θεατές του φόνου. Δεν έβγαλαν τα πιστόλια οι αντιμαχόμενοι για να κρυφτούν οι υπόλοιποι όπου βρουν. Ξύλο έπεφτε. Ωμό, ανελέητο ξύλο και μάλιστα από τη μια πλευρά. Δεν μπόρεσε κανείς να μπει ανάμεσα; Ήταν ωραίο το ρινγκ; Αίμα άφθονο; Αδυνατώ να διανοηθώ τις σκέψεις σας θεατές του φόνου. «Ριξ’του κι άλλες»…»Έτσι τους χρειάζεται» και άλλα τέτοια πολλά.
Και μετά όταν γυρίσατε στο σπίτι και μάθατε τα αποτελέσματα του θεάματος παρόμοιες δικαιολογίες… «αύριο θα τον αφήνανε και θα έκανε τα ίδια», «αφού δεν υπάρχει αστυνομία», «δεν υπάρχει κράτος» και τα τοιαύτα.
- Ξέρουμε τι κράτος ονειρεύεστε ορισμένοι από εσάς; Ένα κράτος με μπόλικη αστυνομία, που να ρίχνει ξύλο χωρίς τιμωρία, χωρίς έλεγχο και χωρίς μέτρο. Μπουντρούμια γεμάτα από τη διαφορετικότητα, γεμάτα από τις ψυχές των παιδιών που δεν είναι σαν τα δικά σας και ξεστράτισαν, πέρασαν στο περιθώριο και μολύνουν τις γειτονιές σας. Μπουντρούμια με ανθρώπους που ήρθαν από άλλους τόπους και δεν ταιριάζουν στο χρώμα σας, αλλά οι πόλεμοι που γίνονται στις χώρες τους γίνονται για τη βιωσιμότητα και την καλοπέραση της περιβότης πολιτισμένης Δύσης.
Μπορεί για κάποιους από εσάς να ισχύει το «τόσα ξέρεις, τόσα λες», μα ελαφρυντικό δεν υπάρχει. Είστε συνένοχοι κι εσείς που βλέπατε κι εσείς που σκέφτεστε πως ήταν απλά η κακιά η ώρα και η αγανάκτηση.
Αν αγανακτήσατε να βγείτε στον δρόμο, να ζητήσετε ισονομία, αστυνόμευση και όχι αστυνομοκρατία, σωφρονιστικό σύστημα και όχι μπουντρούμια για τους μη έχοντες και ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους μεγαλοκαρχαρίες.
Αγανακτήστε αλλά να είστε άνθρωποι, όχι θεατές της αρένας
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Ποινική δίωξη για κακούργημα στον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου για τον ξυλοδαρμό