Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ουτε στα απλά:
Οι νεκροί της Ηλείας πιο παλιά, ξεχάσθηκαν, παλι καλά που δεν βρέθηκαν και κατηγορούμενοι, επειδή απλώς …προσπάθησαν να σωθούν και κάηκαν στον δρόμο αβοήθητοι.
Ότι δεν μπορεί η πολιτικη διαφωνία να λύνεται με μπουνιές και ρόπαλα ουτε με προγραφές και στοχοποίηση των αντιπάλων…
Ότι το ρόπαλο και η γροθιά δεν μπορεί να είναι καλή και να νομιμοποιείται όταν σκάει στο πρόσωπο του αντιπάλου σου και όταν έρχεται προς το δικο σου πρόσωπο να γίνεται κακή.
Την βία καποιοι την νομιμοποίησαν στην καθημερινότητα μας…
Και θα επρεπε χωρις συζητηση και σου ξου μου ξου να εχουμε ηδη συμφωνήσει ότι η αυτοδικία δεν μπορεί να υποκαθιστά την αστυνόμευση και την Δικαιοσύνη σε μια ευνομούμενη κοινωνία.
Η νόμιμη άμυνα πρέπει να είναι αποδεκτή και σεβαστή, αλλα η ανθρώπινη ζωη, η ζωη οποιουδήποτε και όχι μονο του τραγικά χαμένου Ζακ είναι σεβαστή.
Να είμαστε σύμφωνοι ότι το βίντεο της Γλαδστωνος είναι ανατριχιαστικό και αποκρουστικό σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη.
Όπως ανατριχίλα πρεπει να προκαλούν και οι δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες περιπτώσεις που πολίτες, αθώοι πολίτες ακομη και γεροντάκια μέσα στο σπίτι τους, βρέθηκαν να ξεψυχάνε στα χέρια κάποιου ληστή και διαρρήκτη για μερικά ευρω. Ακόμη κι αν εκεί δεν υπήρχε κάμερα για να καταγράψει την στυγνή και εν ψυχρώ δολοφονία γερόντων. Ίσως από ανθρώπους εξαρτημένους με διαλυμένες ζωές, θύματα μιας κοινωνίας και ενός κόσμου που τους βάζει στο περιθώριο. Αλλα αυτό δεν αλλάζει την φύση του εγκλήματος…
Κι ακούς να δαιμονοποιειται η έννοια του «νοικοκυραιου», να ταυτίζεται με τον τύπο που κλώτσαγε με σκληρότητα τον πεσμένο στο χώμα νεαρό επίδοξο ληστή στην Γλαδστωνος. Να ενοχοποιείται μια ολόκληρη κοινωνία με γκαιμπελικο τρόπο , και να φορτώνεται τον βάρβαρο θάνατο ενός πολίτη, επειδή καποιοι θεωρούν ότι οι «νοικοκυραίοι» δεν είναι έτοιμοι να τους ακολουθήσουν σε αυτόν τον ξέφρενο χορό της βίας και του παραλογισμού.
Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε οτι ο άτυχος άνθρωπος που έπεσε νεκρός στην Γλαδστωνος ηταν επίδοξος ληστής, που όμως δεν άξιζε σε καμια περίπτωση το τελος που βρήκε. Κι αν καποιοι προκάλεσαν τον θάνατο του, θα πρεπει να πληρώσουν γι’ αυτό.
Αλλα δεν βρέθηκε περαστικός μέσα στο κοσμηματοπωλείο. Και αυτό δεν αλλάζει αν λεγεται Ζακ ή Ζωρζ ή Αχμετ ή Γιαννης. Ουτε αλλάζει αν είναι φίλος του Βαλλιανάτου ή ακτιβιστής.
Δεν βρέθηκε με την ιδιότητα του ακτιβιστή στο κοσμηματοπωλείο…
Και ο κάθε περαστικός στην Γλαδστωνος, που ένοιωσε ότι ξεσπάει στο «πρεζόνι», στον «διαφορετικό» που έσπαγε την βιτρίνα, που ηταν πριν, πως θα ξυπνήσει αυριο; Είναι έτοιμος για να ξεσπάσει εναντιον οποιουδήποτε, γιατι είναι χωρις δουλειά, γιατι τα λεφτα δεν φτάνουν για τους λογαριασμούς, γιατι το «θα σου δείξω ποιος είμαι εγω ρε» είναι η καθημερινότητα μας… Η βία μπαίνει μέσα μας, και βγαίνει παντου.
Πως γίναμε ετσι;
Μπορεί απλά να κοιτούσες …αλλά σκότωσες κι εσύ: Δεν τους σταμάτησες, απλά έβλεπες το αίμα…