Ισχυροποιούνται οι «κήρυκες του μίσους»: Θεριεύουν οι ανισότητες, ατιμώρητα τα σκάνδαλα




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

«Στους κήρυκες του μίσους δεν πρέπει να δίνεται βήμα έκφρασης» ήταν μια από τις θέσεις που προβλήθηκε με αφορμή την αρχική απόφαση του περιοδικού New Yorker να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα των συμμετεχόντων του ετήσιου φεστιβάλ του ο Στιβ Μπάνον, ο οποίος διετέλεσε επικεφαλής της στρατηγικής του Λευκού Οίκου, κατά τους πρώτους επτά μήνες της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, καθώς και μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.

Οι αντίπαλοί του, αλλά και αρκετοί Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές και βουλευτές, τον κατηγορούν ότι προωθεί τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό, προκαλώντας επικίνδυνο διχασμό στη χώρα. Συνεργάστηκε με τους ηγέτες του μετώπου για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ και τον περασμένο Μάρτιο μετέβη στη Γαλλία για να μιλήσει σε συνέδριο του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν. Σε πρόσφατο άρθρο του ανακοίνωσε ότι θα δημιουργήσει ένα «Κίνημα» στην Ευρώπη, με «πρώτο σταθμό» τις ευρωεκλογές του 2019.

  • «Είμαι υπέρ της ελευθερίας του λόγου, αλλά βρισκόμαστε σε πόλεμο και έχουμε πλέον την ιστορική εμπειρία που μάς διδάσκει για τα φρικτά αποτελέσματα που επιφέρουν οι ακραίες φωνές», αναφέρθηκε ενδεικτικά από διαφωνούντα με την απόφαση του New Yorker.

Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη άποψη, σύμφωνα με την οποία, η ρητορική του μίσους αντιμετωπίζεται με γνώση, διάλογο και σωστές πολιτικές. Όπως επισημάνθηκε, οι ακραίες δυνάμεις αυξάνονται επικίνδυνα λόγω της αποτυχίας των «υπεύθυνων ηγεσιών» να διαχειριστούν συγκροτημένα, αποφασιστικά και με την κατάλληλη υποδομή το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης, με συνέπεια εκατομμύρια πολίτες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη να ασπάζονται πρόσωπα, κόμματα και οργανώσεις που επενδύουν στην ξενοφοβία, στα τείχη και στην ασφάλεια των συνόρων.

Η Δημοκρατία έχει όρια και κανόνες και η ιδεολογία που πρεσβεύει ο Στιβ Μπάνον ξυπνάει μνήμες από «σκοτεινές εποχές», όπως υπογραμμίστηκε σε γενικές γραμμές από πολλούς.

«Δώστε τους σχοινιά να κρεμαστούν μόνοι τους», υποστήριξαν κάποιοι άλλοι που διαφώνησαν με τη δεύτερη απόφαση του περιοδικού -μετά από τις έντονες αντιδράσεις- να μην συμπεριληφθεί τελικά στο πρόγραμμα των ομιλητών-συνεντευξιαζόμενων ο Μπάνον, ο οποίος θα δεχόταν «σκληρές ερωτήσεις» από τον διευθυντή σύνταξης του νεοϋορκέζικου περιοδικού, Ντέιβιντ Ρέμνικ.

  • “Δεν θέλω οι αναγνώστες μας και τα μέλη της συντακτικής ομάδας να πιστεύουν ότι αγνόησα τις ανησυχίες τους», έγραψε ο Ρέμνικ, προσθέτοντας ότι «είχαμε πάρει και στο παρελθόν συνέντευξη από τον Μπάνον και θα το ξανακάνουμε αν υπάρξει ευκαιρία, όμως σε ένα πιο παραδοσιακά δημοσιογραφικό πλαίσιο και όχι επί σκηνής».

Σχολιάζοντας την απόφαση του περιοδικού, ο πρώην σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, ανέφερε: «Είχα αποδεχθεί χωρίς να σκεφθώ καν το θέμα της αμοιβής. Ο λόγος της αποδοχής μου ήταν απλός: θα βρισκόμουν αντιμέτωπος με έναν από τους πλέον θαρραλέους δημοσιογράφους της γενιάς του. Εντέλει, όμως, ο Ντέιβιντ Ρέμνικ απέδειξε ότι είναι δειλός, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον όχλο».

Μήπως η αλήθεια, όπως τις περισσότερες φορές, βρίσκεται κάπου στη μέση; Μήπως πρόκειται για μια ακόμη περίπτωση που αναδεικνύει ζητήματα εντυπώσεων και διχαστικού κλίματος, παρά ουσίας, με αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας να μην προβληματίζεται ο κόσμος για τις πραγματικές διαστάσεις και να μην αντιμετωπίζονται οι βασικές αιτίες ανάπτυξης της νεοναζιστικής, ρατσιστικής και φασιστικής ιδεολογίας;

  • Άραγε όσο η υπερπροβολή και η κύρια αντιπαράθεση αφορούν πρόσωπα και κόμματα και σε μεγάλο βαθμό υποβαθμίζονται οι βαθιές ρίζες και οι κύριοι λόγοι ενίσχυσης αυτών των φαινομένων, τα χειρότερα έπονται;

Ο κάθε Μπάνον, η κάθε Λεπέν και η κάθε Χρυσή Αυγή γίνονται ισχυρότεροι όταν γιγαντώνονται οι ανισότητες, οι διακρίσεις, οι αδικίες, τα ατιμώρητα σκάνδαλα, οι πόλεμοι, οι στρατιές των ξεριζωμένων. Όταν ο κόσμος χάνει την ασφάλειά του, την ελευθερία του, την εργασία του, τον πολιτισμό του, την αξιοπρέπειά του. Όταν το 82% του παγκόσμιου πλούτου και η μοίρα της ανθρωπότητας καταλήγουν στο 1% της οικονομικής ελίτ του πλανήτη.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Τέρμα οι έωλες δικαιολογίες: Ήρθε η ώρα οι σύμμαχοί μας να προχωρήσουν σε επενδύσεις

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: