Ώρα για πρωτοβουλίες: Τι πρέπει να ζητήσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για την Κύπρο




Του ΜΑΡΙΝΟΥ ΣΙΖΟΠΟΥΛΟΥ*

Η διερεύνηση προθέσεων από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ με στόχο την επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό ή και εναλλακτικής διαδικασίας που να οδηγεί σε λύση, δίνει τη δυνατότητα στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναλάβει πρωτοβουλία και να προτείνει αλλαγή διαδικασίας.

  • Να προτείνει μια νέα διαδικασία η οποία να ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αυτό είναι πλέον επιβεβλημένο δεδομένου ότι η μέχρι σήμερα διαδικασία η οποία περιορίσθηκε στο πλαίσιο του διακοινοτικού διαλόγου για 42 χρόνια, όχι μόνο δεν έφερε τη λύση ένα βήμα πιο κοντά, αλλά αντίθετα κατοχύρωσε στην Τουρκία πολιτικά κεκτημένα και οδηγεί σταδιακά και σταθερά στην αναβάθμιση του κατοχικού καθεστώτος και τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης.

Η πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να αξιοποιήσει τη σχετική απόφαση της Γενικής Συνέλευσης (Γ.Σ.) του ΟΗΕ (13.5.1983) που προτείνει τη σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης για το Κυπριακό και πλήρη αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων.

Με ευκαιρία την προσεχή Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να καταθέσει αίτημα για σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης στην οποία να λάβουν μέρος τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι εγγυήτριες χώρες, η ΕΕ και η Κυπριακή Δημοκρατία. Σε αυτήν πρέπει να συζητηθεί κατά προτεραιότητα η διεθνής πτυχή του Κυπριακού η οποία αποτελεί και την ουσία του προβλήματος.

Συγκεκριμένα:

  • – Την πλήρη αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων
  • – Τον επαναπατρισμό των εποίκων
  • – Την επιστροφή των προσφύγων (Ε/κυπρίων και Τ/κυπρίων) σε συνθήκες ασφάλειας, και
  • – Την κατάργηση των συμφωνιών εγγύησης και συμμαχίας του 1960.

Προβάλλεται από διάφορους κύκλους το επιχείρημα ότι η Τουρκία δεν θα αποδεχθεί αυτή την πρόταση. Σε περίπτωση άρνησής της αυτή θα είναι υπόλογος στη διεθνή κοινότητα και την ίδια στιγμή θα περιορισθούν και οι πιέσεις που ασκούνται στην πλευρά μας για πρόσθετες υποχωρήσεις.

  • Από πότε όμως θα πρέπει η όποια πρωτοβουλία ή πρόταση να τίθεται εκ προοιμίου υπό την αποδοχή της Τουρκίας για να αναληφθεί ή να υποβληθεί; Αυτή η συμπεριφορά στην ουσία αποτελεί υποταγή στους όρους του κατακτητή και όχι στάση διεκδίκησης των δίκαιων αιτημάτων του κυπριακού λαού, ενός λαού τα δικαιώματα του οποίου καταπατώνται για 44 χρόνια.

Σε έναν διάλογο για την επίλυση ενός προβλήματος όπως είναι το Κυπριακό, το ανισοζύγιο δυνάμεων εκτρέφει πάντοτε την υπεροψία του ισχυρού με αποτέλσμα η τελική κατάληξη να οδηγεί είτε στην υποταγή είτε στη μη επίλυση και επίρριψη ευθυνών στο αδύνατο.

Είναι αυτονόητο ότι εάν κάποιοι πράγματι ενδιαφέρονται ουσιαστικά και όχι ρητορικά για δημοκρατική και λειτουργική λύση, να αντιληφθούν ότι το αδύνατο μέρος του διαλόγου οφείλει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να προβαίνει σε ενέργειες που βελτιώνουν τη διαπραγματευτική του θέση.

Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να προχωρήσει άμεσα σε δύο κινήσεις:

  • Η πρώτη, να προσπαθήσει να μεταφέρει τη βάση και το πλαίσιο του διαλόγου σε πλέον θετική και εξισορροπημένη κατεύθυνση, όπως προτείνεται πιο πάνω.
  • Η δεύτερη, να αναβαθμίσει τον γεωστρατηγικό της ρόλο. Όπως πολλές φορές η ΕΔΕΚ τόνισε αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε συνεργασία με την Ελλάδα και συγκεκιμένα με την υιοθέτηση πανεθνικής πολιτικής η οποία να στηρίζεται σε τρεις πυλώνες:

1. Τον πολιτικό με κύρια δράση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

2. Τον ενεργειακό με σωστή αξιοποίηση του φυσικού αερίου και των συνεργασιών με τις χώρες τις περιοχής, και

3. Τον στρατιωτικό, με αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας της Ελλάδας στην Κύπρο, τόσο οπλικά όσο και αριθμητικά.

* Πρόεδρος του Κ.Σ. ΕΔΕΚ

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός

Σχέδιο Β΄ και κίνδυνος αδιέξοδου: Απαιτείται πατριωτικός χειρισμός του Κυπριακού

 

 

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: