ΗΠΑ εναντίον Τουρκίας: Η επερχόμενη ρήξη των δύο μεγαλύτερων στρατών του ΝΑΤΟ




ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ

Ανώδυνες ρήξεις στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν. Ούτε συγκρούσεις χωρίς απώλειες, παράπλευρες ή άλλες. Ο θάνατός σου δεν είναι απαραιτήτως η ζωή μου. Και η κατσίκα σου ίσως τελικά να με εξυπηρετεί καλύτερα… ζωντανή.

Η τρέχουσα κρίση στην Τουρκία έρχεται να μας υπενθυμίσει αλήθειες που δεν χωρούν μέσα σε απλουστευτικούς μανιχαϊσμούς.

Όσοι εκτιμούν ότι μας συμφέρει ως Ελλάδα να καταρρεύσει η τουρκική οικονομία ή να διαρρήξει ο Ντόναλντ Τραμπ πλήρως τους δεσμούς του με την Άγκυρα, ρισκάρουν να βρεθούν αντιμέτωποι με επίφοβες εκπλήξεις, μέσα σε ένα πολυδιάστατο πλην όμως αχαρτογράφητο πλαίσιο γεωπολιτικών εξελίξεων.

  • Μια ενδεχόμενη «ρήξη» ανάμεσα στους δύο μεγαλύτερους στρατούς του ΝΑΤΟ (των ΗΠΑ και της Τουρκίας εν προκειμένω) θα έπρεπε να αποτελεί πηγή προβληματισμού ως προς τα μελλούμενα στην ευρύτερη ελληνική γειτονιά. Πολύ δε περισσότερο εάν συνδυαστεί με σειρά από άλλες πρόσφατες εξελίξεις: με τα εκ των έσω «φίλια πυρά» του Τραμπ ενάντια στην ίδια τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, με την εκπεφρασμένη τάση των ΗΠΑ να μετακινηθούν γεωπολιτικά προς την Ασία πραγματοποιώντας στο εξής μόνο αυστηρά επιλεκτικές παρεμβάσεις ανά την υφήλιο, αλλά και με τη συνήθεια πολλών Ευρωπαίων να ρίχνουν παραδοσιακά τη μπάλα στην εξέδρα σφυρίζοντας αδιάφορα κάθε φορά που το πράγμα δυσκολεύει.

Σε επίπεδο οικονομικών αλληλεξαρτήσεων, υπάρχουν μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες (UniCredit, BNP Paribas, BBVA, ING, HSBC) με σημαντική έκθεση στην Τουρκία, γεγονός που δημιουργεί ανησυχία. Υπάρχουν, όμως, και περί τις 750 ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη γείτονα χώρα, η οποία μάλιστα ξεχωρίζει και ως ο τρίτος μεγαλύτερος προορισμός για τις ελληνικές εξαγωγές.

  • Η κατακόρυφη πτώση στην αξία της τουρκικής λίρας θα μπορούσε, από μόνη της, να επιδράσει αρνητικά στην ελληνική πραγματικότητα. Πως; Καθιστώντας την Τουρκία πιο ελκυστική/φθηνή ως τουριστικό προορισμό και τις ελληνικές εξαγωγές πιο ακριβές/ασύμφορες και επομένως λιγότερο ανταγωνιστικές.

Αλλά και πέρα από το χώρο της οικονομίας, τα κρίσιμα ερωτήματα είναι δύο: «Αντέχουν» οι Αμερικανοί να «χάσουν» οριστικά την Τουρκία όπως έχασαν το Ιράν; Και πως πρόκειται να διαμορφωθεί ο ρόλος της Ελλάδας σε μια τέτοια περίπτωση; Θα είναι θωρακισμένα αναβαθμισμένος ο όποιος μελλοντικός ρόλος Αθήνας (και Λευκωσίας) στην ευρύτερη περιοχή Βαλκανίων και Ανατολικής Μεσογείου ή όχι;

Σε κάθε περίπτωση, πρακτικά θα είναι πολύ δύσκολο για την Ελλάδα να έχει δίπλα της μια επισήμως… εχθρική χώρα, χωρίς το έστω προσχηματικό προστατευτικό κάλυμμα καμίας συμμαχίας, ΝΑΤΟικής ή άλλης; Για να το αντέξει, θα χρειαστεί την πλήρη και ουσιαστική στήριξη της Δύσης στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Θα την έχει; Μένει να φανεί. Όχι στη θεωρία, αλλά στην πράξη. Οι Ευρωπαίοι πάντως, με πρώτους και πιο πρόθυμους τους Γερμανούς, ήδη αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις από την σκληρή γραμμή του Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στην Τουρκία «καλοπιάνοντας» τον Ερντογάν (που πηγαίνει Βερολίνο το Σεπτέμβριο) αλλά και τον Πούτιν (που επισκέπτεται την Γερμανία το ερχόμενο Σάββατο).

ΠΗΓΗ: αποσπάσματα του παραπάνω άρθρου έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Πως ο Τραμπ κατέστρεψε την Τουρκία: Η Αμερική δεν χρειάστηκε να ρίξει καν ένα πυροβολισμό!

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: