Η μεγάλη εικόνα των τραγωδιών του Ελληνισμού: Απουσία ελέγχου και τιμωρίας της εξουσίας…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι ρυθμίσεις του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Κρίσης: Το σύνδρομο του Επιμηθέα από τον Προκόπη Παυλόπουλο

Η Ντόρα Μπακογιάννη και οι βουλευτές της Ν.Δ. δημιούργησαν μείζον πρόβλημα για τη Λευκωσία: Δυσκολεύει τη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας η απόφαση για το Κόσσοβο

Η κατοχική Τουρκία επιστρέφει στις προκλήσεις, ανακοίνωσε ενίσχυση των ερευνών στη Μεσόγειο: “Οπλισμένη” με τα δικά της πλοία θα …”κατέβει” προς την ΑΟΖ της Κύπρου

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Μετά από κάθε τραγωδία και έγκλημα όλοι επιδεικνύουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λαμβάνονται μέτρα και οι κάθε λογής αρμόδιοι δίνουν (ή επαναλαμβάνουν) υποσχέσεις, πραγματοποιώντας συσκέψεις επί συσκέψεων.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η σχετική νομοθεσία υπάρχει, αλλά δεν εφαρμόζεται για μια σειρά από λόγους που αφορούν αδυναμίες, ελλείψεις, σκοπιμότητες, διαπλοκή και διαφθορά.

• Εκ των υστέρων, ανάμεσα στο μέτρημα των νεκρών και την καταγραφή των καταστροφικών συνεπειών, αναζητούνται ευθύνες και εξαγγέλλονται νέες πολιτικές. Κι όταν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα, επανεμφανίζονται ίδιες και πανομοιότυπες συμπεριφορές και επιλογές, λες και δεν συνέβη τίποτα.

Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο (Ελλάδας και Κύπρου). Ορισμένες όμως κραυγαλέες καταστάσεις παρανομίας, αυθαιρεσίας, αλλά και τραγικών επιλογών στα εθνικά ζητήματα φαίνεται ότι δεν συμβαίνουν συχνά και σε πολλά μέρη του κόσμου.

Άλλωστε, σε πόσες χώρες επιβλήθηκαν από το εξωτερικό πολυετή μνημόνια εξάρτησης και υποτέλειας ενός λαού;

Σε πόσες χώρες επιβλήθηκε από το εξωτερικό κούρεμα στις καταθέσεις και κλοπή χρημάτων αθώων πολιτών που δεν είχαν καμία, μα καμία ευθύνη για τραπεζικές απάτες και πολιτικές συγκαλύψεις;

Σε πόσες χώρες επιβλήθηκε από το εξωτερικό αρπαγή εδαφών, παράνομη ξένη κατοχή και αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα στη βάση επεκτατικών επιδιώξεων;

• Σε πόσες χώρες απειλείται μεθοδικά και συστηματικά η εθνική κυριαρχία τους (σε Αιγαίο και Θράκη) και η πολιτική ηγεσία αντί να χαράξει ενιαία στρατηγική για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της σοβαρής απειλής, λειτουργεί με παροδικές και ιδεοπολιτικές θεωρίες, δίνοντας τη δυνατότητα στον προκλητικό διεκδικούντα (Τουρκία) να αποθρασύνεται ακόμη περισσότερο;

Σχεδόν σε όλο τον κόσμο οι εξουσίες, αν όχι στο ανώτατο επίπεδό τους, είναι διεφθαρμένες ή έχουν ροπή προς τη διαφθορά ή τα όργανά τους βρίσκονται σε μια διαρκή προσπάθεια καταπολέμησης κάθε είδους παρατυπίας, διαπλοκής και κατάχρησης εξουσίας.

Η λειτουργία των πολιτικών συστημάτων και οι τρόποι ανέλιξης ενός ατόμου στην πολιτική ζωή (χρηματοδότηση, διαφήμιση, προβολή, κοινωνικές σχέσεις κλπ) είναι λίγο πολύ τα ίδια στα περισσότερα κράτη.

Τα κράτη που ξεχωρίζουν στον κατάλογο με τους μικρότερους βαθμούς στη διαφθορά, με την καλύτερη απόδοση του δημόσιου τομέα, με την εφαρμογή της διαφάνειας χωρίς δυο μέτρα και δυο σταθμά, με τη σωστή λειτουργία των θεσμών, με την πιστή εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς διακρίσεις και με τη συνεχή βελτίωση νευραλγικών τομέων (υγείας, παιδείας, περιβάλλοντας, συγκοινωνιών) και πάνω απ’ όλα με την εξασφάλιση ποιότητας ζωής για τους πολίτες, είναι όσα κράτη τόλμησαν και κατάφεραν να βρουν και να τηρούν απαραίτητες και μόνιμες ασφαλιστικές δικλίδες για την τήρηση των νόμων και τον έλεγχο της εξουσίας.

• Στην Ελλάδα και στην Κύπρο -παρά το γεγονός ότι μεταξύ των δυο χωρών υπάρχουν κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις, νοοτροπίες και νομοθεσίες- το πολιτικό σύστημα λειτουργεί «ανάποδα». Αντί να ελέγχεται από την κοινωνία και τα ΜΜΕ, ελέγχει και κατευθύνει την κοινωνία σε υπολογίσιμο και επικίνδυνο βαθμό.

Γι’ αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα, που αντιπροσωπεύει τη μεγάλη εικόνα, ο Ελληνισμός υποφέρει από επαναλαμβανόμενες τραγωδίες, εδαφικούς ακρωτηριασμούς και συνεχείς εξωτερικές απειλές.

Οι αιτίες των εθνικών συμφορών δεν είναι μόνο τα συμφέροντα και οι επεμβάσεις των ξένων και οι αιτίες των τραγωδιών από φωτιές και πλημμύρες δεν είναι μόνο τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η περιορισμένη υποδομή λόγω οικονομικής κρίσης.

Πάνω απ’ όλα είναι η διαχρονική απουσία ελέγχου, επιτήρησης, λογοδοσίας και τιμωρίας της εξουσίας.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Η τραγωδία, δεν τελείωσε: Θα πορευόμαστε στον ίδιο Γολγοθά της λιτότητας και της εποπτείας