Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
Υπάρχει, η Ελλάδα που μας κάνει υπερήφανους και η Ελλάδα, που εμείς οι ίδιοι υποδουλώσαμε, που θες να σκύψεις το κεφάλι από ντροπή και να φύγεις…
Στην Ελλάδα μας, όχι στην Ελλάδα την άλλη, υπάρχουν παιδιά, που ξεχωρίζουν. Παιδιά που σε κάνουν να νοιώθεις υπερήφανος που είσαι Έλληνας. Ο Έλληνας μεγαλουργεί και ξεχωρίζει κι αναρωτιέμαι, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν όλα αυτά τα ταλέντα, αν όλα αυτά τα «κεφάλια» βρουν, χώρο στη χώρα τους και δεν τα διώξει…
Λέγεται, Έφη Ζιώτα. Είναι μόλις 16 ετών και κατάγεται από την Καβάλα. Είναι μοναχοπαίδι, μεγάλωσε με τη μαμά της και έχει αδυναμία στη Θεσσαλονίκη , στην οποία θα ήθελα να ζήσει. Η Έφη εκτός, από την αγάπη της, για τα ταξίδια και τις εκδρομές, εξέφρασε και την αγάπη της για την πληροφορική, αφού κατόρθωσε και κατέκτησε τη 10η θέση παγκοσμίως και την 3η στην Ευρώπη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, της Microsoft Office Specialist.
Είναι μια εμπειρία ζωής! Έχεις την ευκαιρία να ταξιδέψεις και να γνωρίσεις έναν άλλο κόσμο. Να παλέψεις απέναντι τόσο με τον ίδιο σου, τον εαυτό όσο και με δυνατούς αντιπάλους. Να προσπαθήσεις, να κουραστείς. Ανυπομονείς, ελπίζεις. Κερδίζεις πολλά, από αυτό το ταξίδι και σίγουρα η μοναδική αυτή εμπειρία αξίζει κάθε κόπο! Είναι μια ευκαιρία που κάθε παιδί θα έπρεπε να διεκδικεί…
Η δουλειά παίζει νομίζω τον πιο βασικό ρόλο. Όσο περισσότερο ασχοληθείς και προσπαθήσεις για κάτι τόσο πιο πολλά θα πετύχεις! Δεν πρέπει ποτέ , να επαναπαυόμαστε σε μια επιτυχία αλλά να προσπαθούμε ακόμα περισσότερο. Επίσης, ο άνθρωπος που σε καθοδηγεί αποτελεί κομμάτι της , επιτυχία ενός μαθητή. Εγώ είμαι τυχερή, στο να έχω έναν καθηγητή με όλα τα κατάλληλα χαρακτηριστικά στο να τα καταφέρει κάποιος.
Θεωρώ πως πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας και την επιτυχία και την αποτυχία, να ξέρουμε τα όρια και τις δυνατότητες μας. Ήξερα πολύ καλά, λοιπόν, πως όλοι όσοι βρισκόμασταν εκεί πέρα μπορούσαμε να έχουμε μια υψηλή θέση, οπότε φρόντιζα να έχω στο νου μου πως ίσως να καταφέρω και ίσως να μην καταφέρω πολλά.
Είναι σημαντικό να έχουμε αυτοπεποίθηση, χωρίς να υπερβαίνει, όμως, τα όρια! Αν πιστέψουμε σε εμάς, θα αποδώσουμε και καλύτερα. Το να πηγαίνεις σε ένα διαγωνισμό με το συναίσθημα του «χαμένου» δεν πρόκειται να σε βοηθήσει.
Εννοείται πως με στήριξαν όπως άλλωστε κάνουν πάντα. Θα ήταν αχάριστο εκ μέρους μου, αν έλεγα ποτέ πως δεν με βοήθησαν με τα όνειρα μου ή πως μου επέβαλαν τα δικά τους, θέλω. Οι γονείς μου , πάντα υποστήριζαν τις αποφάσεις μου και με βοηθούσαν να υλοποιήσω τα θέλω μου. Δεν με έκριναν, ποτέ και δεν μου ζήτησαν ποτέ να κάνω κάποια δραστηριότητα επειδή, άρεσε σε αυτούς.
Πολλά και διάφορα. Είναι η χαρά για το κατόρθωμα, η ανακούφιση και ο ενθουσιασμός για τ’ αποτελέσματα. Νιώθεις πως ανταμείφθηκαν οι κόποι σου.
Σίγουρα το γεγονός πως η προετοιμασία του παγκοσμίου συνέπεσε με την προετοιμασία των πανελληνίων με ανάγκασε να χάσω στιγμές καλοκαιριού και να μην προλάβω να χαλαρώσω πριν ξεκινήσει αυτή η δύσκολη χρόνια που με περιμένει. Η εμπειρία όμως, που έζησα σε αυτό το ταξίδι αξίζει και παραπάνω καλοκαίρια χαμένα!
Ήταν το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής μου. Όλα, ήταν τόσο διαφορετικά στην Αμερική. Ξαφνικά βρεθήκαμε σε μια άλλη κουλτούρα, συνομιλήσαμε με άλλους ανθρώπους, είδαμε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής! Ίσως άλλαξε και λίγο τον τρόπο σκέψης μου! Είναι μία μοναδική εμπειρία, που δεν μπορεί να περιγραφεί.
Σίγουρα ο τομέας της πληροφορικής είναι στα σχέδια μου. Απλά ακόμα , δεν έχω αποφασίσει με τι ακριβώς, πάνω στη πληροφορική θα ασχοληθώ.
Η αλήθεια είναι πως αγαπώ την Ελλάδα και θα ήθελα να παραμείνω εδώ. Η κατάσταση όμως, στη χώρα μας μέρα τη μέρα χειροτερεύει και δεν θα ήθελα να μείνω στάσιμη περιμένοντας μία ευκαιρία, όταν υπάρχουν τόσες στο εξωτερικό. Είναι δύσκολο να τα αφήσεις όλα και να φύγεις , αλλά το να δεις και έναν άλλο κόσμο θα σου προσφέρει πολλά.
Ναι! Χάρη στην στήριξη της κ. Δήμητρας Τσανάκα, της δημάρχου μας, καθώς και της Δημωφέλειας κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτό το ταξίδι. Γι’ αυτό και τους είμαι ευγνώμων που μου χάρισαν αυτήν την εμπειρία και θέλω να τους ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για την βοήθεια τους!
Έφη, σ’ ευχαριστούμε!