Αγέλαστο είναι το πρόσωπο του, βουβό, σκοτεινό, πέρα από την ελπίδα το μέτωπο της φωτιάς




Ήθελα να γράψω κάτι για το μέτωπο της φωτιάς… Με πρόλαβε ο Καζαντζάκης…”…Αγέλαστο είναι το πρόσωπο του, βουβό, σκοτεινό, πέρα από τη χαρά κι από τη θλίψη, πέρα απο την ελπίδα.” . Και συμπληρώνω:

…και πάνω απο τα αποκαήδια θα αρχίσουν να σκοτώνονται αναμεταξύ τους…

και συμπληρώνει ο Καζαντζάκης:

“… Τα δέντρα φωνάζουν, τα ζώα, τα άστρα: χανόμαστε! Δυό χέρια, μεγάλα ίσαμε τον ουρανό, πετιούνται από κάθε ζωντανό και ζητούν βοήθεια.”…

Κυριάκος Γκούμας

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: