Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα: H παραλίγο νέα κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας…




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Προεκλογικά, κυκλοφόρησε ότι ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, o κ. Χάρης Γεωργιάδης, ζήτησε από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, στην περίπτωση που κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές -όπως και έγινε- να του πρόσφερε το υπουργείο των Εξωτερικών ως «βραβείο» για την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια.

Θυμάμαι ότι ακούστηκαν πολλές υποστηρικτικές φωνές που συνδύαζαν την ανάληψη του εν λόγω υπουργείου από τον κ. Γεωργιάδη και με τη λύση του Κυπριακού. Ως γνωστόν ο υπουργός Οικονομικών ήταν και αυτός θιασώτης του αλήστου μνήμης σχεδίου Ανάν, οπότε θα ήταν επικεφαλής της κυπριακής διπλωματίας ένας άνθρωπος που θα ακολουθούσε τα βήματα του κ. Ιωάννη Κασουλίδη, ο οποίος, τέλος πάντων, ήταν υπέρ του να κάνουμε ακόμα ένα συμβιβασμό, για να πετύχουμε την όποια διευθέτηση.

Και τότε που κυκλοφόρησε η πληροφορία, αλλά και μετεκλογικά, αρκετοί συνάδελφοι είχαμε την εξής απορία:

  • Πως είναι δυνατόν, να θέλει να εγκαταλείψει το υπουργείο Οικονομικών, ένας επιτυχημένος υπουργός, ο οποίος πήρε εύσημα απ’ όλους τους ξένους, δανειστές και μη, για τη σοβαρότητα με την οποία υλοποίησε το Μνημόνιο και εξήλθε η Κύπρος γρήγορα από τα σκληρά προγράμματα που επέβαλαν οι φίλοι και εταίροι μας Ευρωπαίοι; Γιατί, λοιπόν, ήθελε άρον-άρον να δραπετεύσει;

Πριν προχωρήσω, υπενθυμίζω ότι σε όλη τη διάρκεια του Προγράμματος, υποστήριξα τον κ. Γεωργιάδη και τους συνεργάτες του, επειδή η έγνοια και εμένα και πολλών άλλων ήταν να εξέλθει η Κύπρος της κρίσης πριν επιχειρηθεί λύση του Κυπριακού εν μέσω του Μνημονίου, διότι αυτό θα καθιστούσε τον κ. Αναστασιάδη πιόνι στα χέρια των ξένων. Ήταν επιτυχημένος υπουργός, χωρίς αμφιβολία, μόνο που τον τελευταίο χρόνο αποδεικνύεται ότι του ξέφυγε η κατάσταση, κάτι που μπόρεσε και έκρυψε από το λαό, αλλά και τους δανειστές, εκτός αν οι τελευταίοι αποφάσισαν να κλείσουν τα μάτια, διότι μία νέα κρίση αποτελεί πρόβλημα για το νέο “success story» της Ευρώπης, το οποίο βεβαίως δεν είναι και τόσο επιτυχημένο.

Το εκρηκτικό μίγμα διαπλοκής: Κυριαρχεί μεταξύ κατεργάρηδων η συνεννόηση της σιωπής…

Σε μία μετεκλογική εκπομπή του TV One Κύπρου, όταν ετέθη το θέμα των υπό υπουργοποίηση στελεχών του ΔΗΣΥ, εξέφρασα μεγαλόφωνα την απορία, και υπέθεσα ότι για να επιθυμεί ο κ. Γεωργιάδης το υπουργείο Εξωτερικών, αυτό σε μένα αποδεικνύει ότι έχει πρόβλημα η οικονομία. Όταν τελείωσε η εκπομπή δέχθηκα τηλεφώνημα από κυβερνητικό αξιωματούχο, ο οποίος μου είπε ότι αυτά που ανέφερα «αναστάτωσαν το Προεδρικό». Δυστυχώς, η υπόθεση που έκανα εξέφραζε απόλυτα την πραγματικότητα. Η κυπριακή οικονομία πριν από τις προεδρικές εκλογές σειόταν από τα θεμέλιά της, αλλά η κυβέρνηση κατάφερε και έβγαλε τους πάντες …τρελούς.

  • Αυτό που δεν γνώριζα ήταν το τεράστιο πρόβλημα του Συνεργατισμού, παρά το γεγονός ότι έπρεπε να μας ξυπνήσει η κόντρα του οικονομολόγου Στέλιου Πλατή με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που προκλήθηκε από αναίτια επίθεση του Προεδρικού Μεγάρου, πριν από τις εκλογές. Τον κατηγόρησαν ότι βρισκόταν πίσω από τη φημολογία για τον Συνεργατισμό, για την οποία δεν είχε μεν ευθύνη, αλλά η οποία ήταν απόλυτα σωστή. Η Συνεργατική Τράπεζα στηριζόταν σε πήλινα πόδια και χρειαζόταν δισεκατομμύρια ευρώ για να σωθεί, τα οποία θα φορτωθούν στις πλάτες των πολιτών.

Ο λαός θα πληρώσει πάλι τα σπασμένα για τα λάθη των πολιτικών. Και ο λαός θα υποστεί τον εκβιασμό για να καλυφθεί η πολιτική διαφθορά, για την οποία δεν τιμωρήθηκε κανένας και ποτέ. Όλοι μιλάνε γι’ αυτήν, και η συντριπτική πλειοψηφία είναι «πελάτες» της. Διότι δεν θα βρεις πολιτικό που εισήλθε πλούσιος στην πολιτική και εξήλθε φτωχός. Το ανάποδο συμβαίνει. Μπαίνουν στην πολιτική με άδειες τσέπες και φεύγουν με γεμάτους τους λογαριασμούς τους, κάτι που δεν δικαιολογείται από τους μισθούς τους. Και όποιος διαφωνεί ας σηκώσει το χέρι ψηλά και εμείς θα τον δακτυλοδείξουμε με περισσή χαρά.

Έγινε έγκλημα εναντίον της Συνεργατικής Τράπεζας και γενικότερα του Συνεργατισμού. Και τα δύο μεγάλα κόμματα, το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ, έχουν πάλι μεγάλες ευθύνες, αλλά δεν θα πληρώσουν για τίποτα. Σ’ αυτό τον τόπο, που ονομάστηκε και «Νησί των Αγίων», οι πολιτικοί είναι …«άγγελοι». Η πιο ορθή λέξη είναι η αμερικανική “untouchable” που χρησιμοποιούν πρωτίστως για να τους συνδέσουν με τους μαφιόζους, αλλά προς Θεού δεν λέω κάτι τέτοιο για τους δικούς μας πολιτικούς! Άγγελοι είναι χωρίς φτερά!

  • Έπεσαν να φάνε, τότε τον κ. Πλατή, και θυμάμαι και τον φίλο μου τον Μιχάλη τον Σοφοκλέους, «Προσωπάρχη» κατά το αμερικανικό πρότυπο του Προεδρικού Μεγάρου, που έσκιζε τα ιμάτιά του για το φοβερό έγκλημα της αποκάλυψης της αλήθειας για τον Συνεργατισμό. Βεβαίως ο κ. Σοφοκλέους και οι άλλοι συνεργάτες του κ. Αναστασιάδη, γνώριζαν πολύ καλά τι θα συνέβαινε στην περίπτωση που δημοσιοποιείτο το σκάνδαλο για τον Συνεργατισμό. Αλλά, θα μου πείτε, οι ψηφοφόροι στην Κύπρο είναι «κομματικά αρνιά»…

Η υπόθεση του Συνεργατισμού, αλλά και η στρεβλή δημοσιογραφική κάλυψη της υπόθεσης εναντίον του κ. Πλατή, πρέπει να προβληματίσει τον δημοσιογραφικό κόσμο.

Ο άνθρωπος φώναζε αλλά δεν τον άκουγε κανείς:

«Αντί», είχε πει, «ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αποτελεί έκφραση ενότητας, σοβαρότητας και πολιτικού πολιτισμού, δείχνει ότι το μόνο που πραγματικά τον ενδιαφέρει είναι η καρέκλα με κάθε κόστος και κάθε τίμημα. Ακόμα κι αν αυτό το τίμημα περιλαμβάνει ψεύδη, συκοφαντίες και επικίνδυνα παιχνίδια με το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας μας».

Ερώτηση:

  • Ήξεραν και σιώπησαν οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι;
  • Ή δεν ερεύνησαν και απλά πρόβαλαν την προπαγάνδα της κυβέρνησης, ως εύκολη λύση.

Και τα δύο αποτελούν δημοσιογραφικά «εγκλήματα». Και το θέμα αυτό, της ανεξαρτησίας των δημοσιογράφων, εξελίσσεται σε μάστιγα. Και στην Ελλάδα, και στην Κύπρο. Οι πολιτικοί έχουν βρει τον τρόπο, ώστε οι δημοσιογράφοι -ευτυχώς η μειοψηφία- να τετραγωνίζουν τον κύκλο, ή να τους λένε πως ο γάιδαρος πετά και αυτοί να συμφωνούν. Πιστεύω, λοιπόν, ότι στην ιστορία του Συνεργατισμού έχουν ευθύνες και οι συνάδελφοί μου.

  • Στην Κύπρο, δυστυχώς, πολλοί δημοσιογράφοι γίνονται ένα με το σύστημα, και καλύπτουν, αντί να αποκαλύπτουν σκάνδαλα. Οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να είναι ομοτράπεζοι των πολιτικών, διότι στο τέλος γίνονται δούλοι τους.

Δεν γνωρίζω που θα καταλήξει η ιστορία αυτή, αλλά τούτο που με προβληματίζει περισσότερο είναι πόσα άλλα ψέματα είπαν. Και τι άλλο επιφυλάσσουν στους πολίτες…

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου δεν πρέπει να δώσει το όνομα του αξιωματούχου που είχε 700 τόσους λογαριασμούς στη Συνεργατική Τράπεζα; Πρέπει…

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ: Συνάδελφοι, ήταν άνανδρη η επίθεση εναντίον της βουλευτού Άννας Θεολόγου. Πως δέχεστε να γίνεστε βαποράκια του Κόμματος;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο κ. Αναστασιάδης πετάει τα καρφιά του, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, εναντίον του προέδρου του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου. Αλλά, όποτε «τα χρειαστεί» για την οικονομία, στον πρόεδρο του ΔΗΚΟ τρέχει. Και αυτός, προς τιμή του, ανταποκρίνεται. Η έξοδος από το Μνημόνιο, δεν θα είχε επιτευχθεί ποτέ, εάν δεν βοηθούσε ο κ. Παπαδόπουλος. Θυμάμαι τότε που το ομολογούσαν και οι δανειστές. Ήταν το παράπονό τους ότι δεν συνάντησαν και στην Ελλάδα τέτοια υπεύθυνη συμπεριφορά από ένα πολιτικό. Οπότε, θα ήταν καλό, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που ακούεει μόνο τις αμπελοφιλοσοφίες του κ. Άντρου Κυπριανού για το Κυπριακό, να βάζει αυτί και στην αντίθετη άποψη. Καλό θα του κάνει…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο της κοινωνίας: Η Κύπρος ενώπιον νέου ωμού εκβιασμού…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: