Πότε επιτέλους θα συνέλθουν οι πολιτικοί; Όταν η Ελλάδα βρεθεί ενώπιον εθνικής τραγωδίας;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Χωρίς αμφιβολία, το θέαμα που παρακολουθήσαμε (από τηλεοράσεως) στη Βουλή των Ελλήνων ήταν αποκρουστικό. Μία από τις σκέψεις μου ήταν και αυτή: Ποιος νέος άνθρωπος είδε αυτό το θέαμα και δεν μίσησε την πολιτική και δεν σιχάθηκε τους πολιτικούς;
Υπεύθυνοι γι’ αυτήν την κατάσταση είναι πρωτίστως ο Πρωθυπουργός και ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που άφησαν τα πάθη τους να τους κυριαρχήσουν και να εμφανιστούν ανεξέλεγκτοι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Η όλη συζήτηση «έβγαζε» ένα απύθμενο μίσος σε σημείο που να αναρωτηθούν οι πολίτες που στο διάολο οδηγείται η χώρα.
- Οι χαρακτηρισμοί που αντήλλαξαν ήταν πεζοδρομιακοί. Ήταν πολύ λυπηρό το θέαμα και δεν τιμά κανένα εκ των δύο. Είναι κρίμα η χώρα και ο λαός της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς συναίνεση και ενότητα. Ο πολιτικός κόσμος είναι τόσο διχασμένος, και αυτή η πραγματικότητα έχει επηρεάσει και τους πολίτες.
Ένας παλιός συνάδελφος που κάλυψε τα γεγονότα πριν τη δικτατορία, μου είπε με θλίψη ότι η παρούσα κατάσταση του θυμίζει εκείνη την βρώμικη περίοδο. Όταν η χώρα κατέρρεε και οι πολιτικοί της εποχής συναγωνίζονταν ποιος θα δώσει τη χαριστική βολή. Το μοναδικό ευτύχημα του σήμερα, είναι ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις διοικούνται από λογικούς και δημοκρατικούς αξιωματικούς.
Βλέποντας τον Πρωθυπουργό και τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να βρίζονται, νοιώσαμε θλίψη και απογοήτευση. Μερικοί είπαν ότι η χώρα δεν έχει σωτηρία. Έχουν μήπως άδικο; Καθόλου…
Το ερώτημα είναι τι πρέπει να συμβεί για να σταματήσει ο κατήφορος; Μία εθνική τραγωδία μήπως; Άλλωστε, αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία θα διαπιστώσει ότι οι μεγάλες πολιτικές κρίσεις, όπως η σημερινή, τελείωναν πάντα με εθνικές καταστροφές. Αυτή τη στιγμή, απουσιάζει η δύναμη που θα συνεφέρει τους δύο πιο σημαντικούς πολιτικούς παράγοντες της χώρας. Εκτός εάν αποφασίσει να πάρει την πρωτοβουλία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να τους καλέσει στο γραφείο του, κάνοντας την ύστατη προσπάθεια για να πέσουν τουλάχιστον οι τόνοι. Έχει δικαίωμα και υποχρέωση να το πράξει. Και πρέπει να αδράξει την ευκαιρία για να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την άνευ προηγουμένου αντιπαράθεση, που έχει μολύνει και τις ψυχές των ανθρώπων.
- Στην ιστοσελίδα μας είμαστε αποδέκτες μηνυμάτων απόγνωσης από τους αναγνώστες. Αλλά και μηνυμάτων μίσους. Μερικά είναι πραγματικά εκφοβιστικά. Και από τις δύο πλευρές. Ομιλούμε για μία θλιβερή κατάσταση, όπου τα πάθη κυριαρχούν. Πρόκειται για μία ανεξέλεγκτη κατάσταση. Για μία παραφροσύνη ακραία και επικίνδυνη, που οδηγεί τους ανθρώπους σε ενέργειες, που δεν μπορεί να φανταστεί το μυαλό του ανθρώπου.
Αυτή τη δεδομένη στιγμή, όταν η Ελλάδα βρίσκεται σε άσχημη οικονομική κατάσταση, η έγνοια των πολιτικών έπρεπε να είναι μόνο η Πατρίδα. Δεν είναι. Είναι αυτά τα “καταρεμένα” τα κόμματά τους, τα οποία ευθύνονται για την καταστροφή που ζει ο ελληνικός λαός.
Η Πατρίδα κινδυνεύει: Αλλά το σάπιο πολιτικό σύστημα “ζει”, καλά κρατεί και διχάζει…
Η Δημοκρατία μερικές φορές, όπως αυτή που βιώνουμε από το 2010, έπρεπε να δείχνει και τα δόντια της. Η ανοχή είναι πλέον συνενοχή. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι κατώτερο των περιστάσεων. Και η συζήτηση στη Βουλή μας έδειξε το αληθινό πρόσωπο της σημερινής πολιτικής ζωής. Οι Τούρκοι, που απειλούν να πάρουν τα νησιά του Αιγαίου, είναι λιγότερο εχθροί για τους πολιτικούς μας, απ’ ότι οι αντίπαλοί τους. Εκεί φτάσαμε…
Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι το Κυπριακό θα έχει την τύχη του Σκοπιανού, όπου η κυβέρνηση δεν μέτρησε τις αντιδράσεις με αποτέλεσμα η «νίκη» για την ερμαφρόδιτη «Συμφωνία των Πρεσπών» να έχει καταντήσει δράμα. Η συμφωνία αυτή προκάλεσε πόνο στο λαό. Δεν μπορεί να μην το αντιλαμβάνεται ο Πρωθυπουργός.
- Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το λεγόμενο «Μακεδονικό» θα αποδειχθεί «ταφόπετρα» για όσους αναμείχθηκαν στη διαπραγμάτευση αυτής της συμφωνίας. Άφησε σε όλους μία πολύ πικρή γεύση, άφησε αυτό το αίσθημα της άδικης ήττας. Δεν γίνεται να μην το καταλαβαίνει ο Πρωθυπουργός. Διαφορετικά δεν μπορεί να πιάσει καν τον σφυγμό των πολιτών. Και αυτό πρέπει να το δει άμεσα γιατί θα τον κρίνει αυστηρά η Ιστορία.
Τα συγχαρητήρια των ξένων δεν είναι γνήσια κύριε Πρωθυπουργέ. Έρχονται από αυτό το άθλιο σύστημα της Ευρώπης που χρησιμοποιεί τη Δημοκρατία για να ορίζει «δικτατορικά» τους ανθρώπους.
- Το Κυπριακό, είναι βέβαια, μία άλλη ιστορία. Είναι ξεχασμένο στις συνειδήσεις των περισσότερων ανθρώπων. Δεν συγκινεί, όπως το θέμα της Μακεδονίας. Δεν θα κατέβουν οι πολίτες στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν. Όμως, οι άνθρωποι στην Κύπρο έχουν ένα δικαίωμα, που δεν μπορεί κανείς να τους το πάρει: Είναι το δημοψήφισμα. Και εκεί θα μιλήσουν και πάλι.
Ο νεαρός Πρωθυπουργός της Ελλάδας θα κληθεί να υπογράψει μία συμφωνία, που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις άθλιες πράξεις των πολιτικών και των στρατιωτικών, που έγιναν από το 1960 μέχρι τις μέρες μας. Είναι έτοιμος να πάρει αυτή την ευθύνη και να ξεπλύνει την προδοσία της εισβολής και της κατοχής; Θα ξεπλύνει αυτός τα εγκλήματα της χούντας και των πολιτικών που οδήγησαν την Ελλάδα στα χέρια της ξενοκίνητης δικτατορίας; Μα δεν έχει καν το δικαίωμα…
Απέναντι της η Ελλάδα έχει μία ισλαμική Τουρκία που ελέγχεται από φανατικούς και εθνικιστές. Πως θα μπορέσει ο οποιοσδήποτε Πρωθυπουργός να «πουλήσει» μία λύση στην Κύπρο, που θα παραδίδει το νησί στον Ταγίπ Ερντογάν; Αυτό είναι το μοναδικό και πραγματικό δίλημμα…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Τι μάθαμε από την κοκορομαχία στην Βουλή: Γεμίσαμε “άπλυτα” σ’ ένα ήδη μολυσμένο περιβάλλον