Οι γενικεύσεις που “ξεπλένουν” τις ευθύνες και η “γενναιοδωρία” του γκουβέρνου, ως ύβρις…




Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Προφανώς οι ευθύνες για την άναρχη δόμηση, την άναρχη ρυμοτόμηση, την απουσία συγκεκριμένων σχεδίων Πολιτικής Προστασίας, την έλλειψη αγωγής και κουλτούρας αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών είναι διαχρονικές.

Ναι, πάνε στην ίδρυση του  ελληνικού κράτους, πιο πίσω στην τουρκοκρατία ίσως και ακόμη πιο πίσω. Φταίνε οι προηγούμενες κυβερνήσεις, φταίνε όλοι οι πολίτες, φταίνε, όλες οι δημοτικές αρχές, φταίνε όλες οι πολεοδομίες, φταίνε όλοι οι επιτελικοί της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας.

Αυτή η γενίκευση, είναι η αλάθητη συνταγή μαζί με το γνωστό δακρύβρεχτο περί Αλληλεγγύης που δυστυχώς επιστρατεύεται και αυτή για να κουκουλωθούν οι ευθύνες, για να απαλλαγούμε από τις ενοχές που πρέπει να μας βαραίνουν σήμερα για τις 87 αθώες ψυχές που θυσιάστηκαν τόσο άδικα. Και για εκείνες τις ψυχές που επέζησαν και θα μείνουν βαθιά τραυματισμένες και ανάπηρες για πάντα.

Δεν θα θυμίσω ποια ήταν η τελευταία κυβέρνηση που προανήγγειλε πριν από δυο μήνες την κατάθεση στην Βουλή  του νόμου για νέες πελατειακές νομιμοποιήσεις αυθαίρετων εντός δασικών περιοχών και δυνατότητα «αξιοποίησης» ακόμη και του αιγιαλού…

Ας πούμε ότι για την διαμόρφωση των πόλεων μας και των παραθεριστικών κέντρων όπως το Μάτι έφταιγε ο Παπαδόπουλος, ο Καραμανλής και ο Παπάγος.

Η ευθύνη για την  διαχείριση της πυρκαγιάς, ο τρόπος με τον οποίο συντονίστηκε η επιχείρηση δεν μπορεί να φορτωθεί στις προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε γενικώς στο «πολιτικό σύστημα», ούτε σε «όλη την Τοπική Αυτοδιοίκηση».

  • Η διαχείριση της κρίσης έγινε από συγκεκριμένους ανθρώπους, από συγκεκριμένο μηχανισμό, την ευθύνη της οποίας είχε συγκεκριμένη πολιτική ηγεσία. Και η αποτυχία τους είναι προφανής.

Και περιττεύουν οι ανοησίες περί ειδικών συνθηκών. Αν δεν ήταν ειδικές οι συνθήκες δεν θα χρειαζόμασταν τον μηχανισμό της πολιτικής Προστασίας, ούτε την Πυροσβεστική. Και προφανέστατα τα επιχειρησιακά σχέδια έχουν καταστρωθεί για το ελληνικό περιβάλλον. Εκεί με τα αυθαίρετα με τους μαντρότοιχους , με τα σπίτια μέσα στα πεύκα και τα κλεισμένα ρέματα, τα αδιέξοδα δρομάκια και όχι για το Μανχάταν ούτε για την Σαχάρα…

Για την αυθαίρετη δόμηση η ευθύνη είναι  διαχρονική, αλλά η ευθύνη για την προσπάθεια διαχείρισης της κρίσης είναι  συγκεκριμένη.

Είναι κι άλλα που τραυματίζουν βαθιά την συνείδηση και την αξιοπρέπεια που πρέπει να υπάρξει αυτή την στιγμή με άταφα ακόμη τα θύματα της τραγωδίας… Δεν είναι όλα διορισμοί και πρόσθετα μόρια εισαγωγής στα ΑΕΙ. Δεν είναι όλα, μια χούφτα ευρώ και μια εξάμηνη αναβολή στον ΕΝΦΙΑ… Δεν εξαγοράζονται όλα…

Η ανακούφιση των ανθρώπων που υποφέρουν είναι η πρώτη προτεραιότητα.

Με τον τρόπο όμως που εξαγγέλλονται τα μέτρα μοιάζουν περισσότερο με «φακελάκι» για να ξεχαστούν οι νεκροί και η τραγωδία για  να ακουσθεί η γενναιοδωρία της κυβέρνησης  (και αυτό ισχύει και  για προηγούμενες κυβερνήσεις). Το πόσο έτοιμη ήταν να μοιράσει ένα πεντοχίλιαρο και να υποσχεθεί από έναν διορισμό ανά νεκρό…

Να το ακούσουν αυτό οι υπόλοιποι Έλληνες και να θαυμάσουν την άμεση αντίδραση της. Το πόσο καλά δουλεύει το γκουβέρνο όταν είναι να δίνει επιδόματα ανά νεκρό και ανά κατεστραμμένο άνθρωπο.

Γιατί αυτούς που αφορούν τα μέτρα δεν τους κοροϊδεύει κανείς… Η μάνα που έχασε τα δυο της παιδιά και το σύζυγο, δεν θα αναπληρώσει το κενό με τα 20-30 χιλιάρικα… Ούτε εάν διορισθεί στο Δημόσιο, η φωτογραφία των παιδιών της θα ξαναζωντανέψει …

Ούτε θα καταπραΰνει τον πόνο η γνωστή εξαγγελία μετά από κάθε τέτοια καταστροφή, ότι θα «μπει μπουλντόζα» στα αυθαίρετα, που όλοι γνωρίζουν ότι δεν θα μπει, γιατί υπάρχει και η εκλογική πελατεία.

Δεν κατορθώσαμε να προστατεύσουμε αθώους ανθρώπους. Ας μην προσβάλλουμε τουλάχιστον την μνήμη τους…

Και ας μην χαθούμε στις γενικεύσεις, ας υπάρξει έστω για  πρώτη φορά τιμωρία όσων έχουν και την παραμικρή ευθύνη  για το κακό που έγινε.

Για να αναπαυθούν οι ψυχούλες τους.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Ο μεγάλος φόβος για τους αγνοούμενους της φωτιάς: Είναι τεράστιος ο πόνος και η αγωνία…

 

Η κραυγή του 13χρονου κοριτσιού ας γίνει μόνιμη φωνή οργής για τους Έλληνες πολιτικούς

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: