ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Δύο γεγονότα «συγκλόνισαν» την Κύπρο την προηγούμενη εβδομάδα. Βασικά αυτά τα γεγονότα δείχνουν ότι στο νησί οι πολιτικοί, εσχάτως και μερικοί δημοσιογράφοι, δεν διαθέτουν σπονδυλική στήλη και με τη βούλησή τους μετατρέπονται σε «τσιράκια» του ξένου οικονομικού κατεστημένου και του κάθε λογής τσαρλατάνου, που ξύπνησε ένα… πρωί και αποφάσισε να μας βοηθήσει να… διευθετήσουμε το Κυπριακό.
Ήδη ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έκρινε ότι δεν φέρει ευθύνη ούτε ο ίδιος, ούτε ο υπουργός Οικονομικών. Το ότι χάθηκαν δισεκατομμύρια, που θα πληρώσουν οι Κύπριοι φορολογούμενοι, δεν ευθύνεται κανένας. Φταίνε, όμως, και οι πολίτες. Διότι στην πλειοψηφία τους είναι ψηφοφόροι-αρνιά…
Ας ξεκινήσουμε από το δεύτερο γεγονός:
Τα διαδραματισθέντα είναι λίγο-πολύ γνωστά:
Συνέστησε ο ΟΑΣΕ μία αμφιλεγόμενη επιτροπή από δύο Ελληνοκύπριους και δύο Τουρκοκύπριους, οι οποίοι με την οικονομική συνδρομή των Κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Ολλανδίας(!) κατασκεύασαν ένα «γλωσσάρι» με τη σύσταση –εντολή θα την έλεγα– να μην χρησιμοποιούν οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι λέξεις που ενοχλούν την Τουρκία. Λέξεις όπως εισβολή, κατοχή, κατοχικός ηγέτης και άλλες παρόμοιες είναι ουσιαστικά απαγορευμένες.
Ακόμα και αν πέρασαν 44 χρόνια, οι άνθρωποι στην Κύπρο και στην όπου γης Ομογένεια, και πολλοί στην Ελλάδα, αρνούνται να ξεχάσουν το έγκλημα εις βάρος του νησιού, που ξεκίνησε με το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας, η οποία συνειδητά εκτέλεσε την προδοσία. Ο Ιωαννίδης και η παρέα του ήταν σε διατεταγμένη αποστολή, γι’ αυτό και η φράση του στον μακαρίτη τον Τζόζεφ Σίσκο, δεξί χέρι του Χένρι Κίσιγκερ, ότι «με εξαπατήσατε».
Η Ένωση Συντακτών Κύπρου (ΕΣΚ), λοιπόν, αλλά και η αμαρτωλή Επιτροπή Δεοντολογίας φέρουν μεγάλη ευθύνη για το ατόπημα, διότι στην ουσία έδωσαν το «πράσινο φως» στον ΟΑΣΕ να προχωρήσει και να εκδώσει το «γλωσσάρι» που παραποιεί την ιστορία και εξυπηρετεί μόνο την Κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν.
Εμείς έχουμε να τους πούμε ότι τους γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια και θα συνεχίσουμε να λέμε εισβολή την «ειρηνευτική επιχείρηση» του Αττίλα. Θα λέμε κατοχικό ηγέτη τον Μουσταφά Ακιντζί, διότι είναι ο εγκάθετος του ισλαμικού καθεστώτος της Τουρκίας. Θα λέμε κατοχή το –διά των τουρκικών όπλων– μοίρασμα της Κύπρου.
Και θα συνεχίσουμε να επιμένουμε σε μία καθαρή λύση, που δεν θα παραδώσει το νησί στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας. Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που συνεχίζουν να υποστηρίζουν η Αθήνα και η Λευκωσία, οδηγεί σε διχοτόμηση και μόνιμο διαχωρισμό της Κύπρου, όχι σε επανένωση. Γι’ αυτό δεν πρέπει να τη δεχθεί ποτέ ο Κυπριακός Ελληνισμός.
Γι’ αυτό ας πούμε και ένα ευχαριστώ στους καρπουζοκέφαλους, που έναντι αμοιβής από τη Γερμανία και την Ολλανδία, δημιούργησαν το «γλωσσάρι της ντροπής».
Γλωσσάρι εξαφάνισης της κατοχής από το λεξιλόγιο μας: Η εναρμόνιση με τον τουρκικό Αττίλα
Αναφορικά με τον Συνεργατισμό τώρα:
Πρόκειται, όπως είπαμε στην αρχή, για σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων, που θα δοκιμάσει ξανά την εύθραυστη οικονομία της Κύπρου. Το οικονομικό «θαύμα» για το οποίο δώσαμε συγχαρητήρια και καυχιόμασταν στο εξωτερικό ήταν μία απάτη τελικά. Στην οποία απάτη συμμετείχαν και οι δανειστές, για να δείξουν μέσα στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης, ότι υπήρχαν και χώρες-παραδείγματα.
Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία ήταν. Η Κύπρος βγήκε από τα Μνημόνια έχοντας «σκελετούς» στην ντουλάπα της. Και ο μεγαλύτερος ήταν ο Συνεργατισμός. Ο κ. Χάρης Γεωργιάδης κατάφερε να κρύψει το πρόβλημα μέχρι να περάσουν οι προεδρικές εκλογές. Και θα σκέφθηκε ότι στο σημείο που θα έφερνε τα πράγματα μετεκλογικά, θα αναγκάζονταν οι λογικοί πολιτικοί να υποστηρίξουν την απάτη, για να μην χάσουν χιλιάδες πολίτες τις οικονομίες τους.
Και τέθηκε ως εξής ο εκβιασμός:
Το ΔΗΚΟ επέλεξε να μην γίνει το «κούρεμα» των καταθέσεων, επειδή γνώριζε ότι η πολιτική της Κυβέρνησης θα οδηγούσε σε μεγάλη αναταραχή και η Κύπρος θα σερνόταν ξανά γονατιστή στους δανειστές. Σκέφθηκε εθνικά, διότι εάν επέστρεφαν οι δανειστές-δυνάστες, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα υποχωρούσε και στο Κυπριακό. Φως φανάρι και καμία άλλη εξήγηση δεν μπορεί να γίνει δεκτή.
Μπροστά στη σωτηρία της Κύπρου έπρεπε να σωθεί ο αμαρτωλός Συνεργατισμός και να μην χάσουν τα χρήματά τους οι πολίτες, που δυστυχώς εμπιστεύθηκαν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Και για να καταθέσουν τις περιουσίες τους, και για να τους κυβερνήσουν.
Οι οιωνοί δεν είναι καθόλου καλοί για την Κύπρο και ας μην εθελοτυφλούμε.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα οδηγηθεί σε νέες διαπραγματεύσεις, όσο και αν ο ίδιος λέει πως θέτει «όρους». Δεν θέτει τίποτα.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ: Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, δεν πρέπει να δώσει το όνομα του αξιωματούχου που είχε 700 τόσους λογαριασμούς στη Συνεργατική Τράπεζα; Πρέπει… Γιατί πάντα είναι λαλίστατος. Για το θέμα αυτό γιατί σιωπά;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Στο κείμενό μου, την περασμένη Κυριακή, έγραφα τα εξής:
«Δεν θα βρεις πολιτικό που εισήλθε πλούσιος στην πολιτική και εξήλθε φτωχός. Το ανάποδο συμβαίνει. Μπαίνουν στην πολιτική με άδειες τσέπες και φεύγουν με γεμάτους τους λογαριασμούς τους, κάτι που δεν δικαιολογείται από τους μισθούς τους. Και όποιος διαφωνεί ας σηκώσει το χέρι ψηλά και εμείς θα τον δακτυλοδείξουμε με περισσή χαρά».
Υπάρχει ένας που εισήλθε πλούσιος στην πολιτική και παραλίγο να βγει φτωχός. Και δεν χρειάζεται να σηκώσει το χέρι του ψηλά για να τον δακτυλοδείξω: Είναι ο πρώην υπουργός Υγείας, Γιώργος Παμπορίδης. Από μένα μόνο «respect»…
Το “γλωσσάρι της ντροπής” διαγράφει τα τουρκικά εγκλήματα: Οι ευθύνες της Ένωσης Συντακτών