Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΠΕΤΤΑ*
Όλα άρχισαν ξαφνικά, όταν τη Δευτέρα 2 Ιουλίου ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Χαμπιαούρης σε συνάντηση που θα είχε με όλες τις εκπαιδευτικές οργανώσεις με θέμα την στελέχωση των σχολείων έθεσε τέσσερα βασικά θέματα για άμεση αποδοχή με τετελεσμένα χρονοδιαγράμματα.
Ουσιαστικά ζήτησε την άνευ όρου αποδοχή τους διότι σε μία μέρα θα τα κατάθετε για ψήφιση στο υπουργικό συμβούλιο. Η ημερομηνία ήταν πολύ σημαντική και προαποφασισμένη μιας και τα σχολεία ήσαν ήδη κλειστά και δεν θα είχαν ευκαιρία οι εκπαιδευτικοί να αντιδράσουν και αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο υπουργός απαντούσε μεταθέτοντας τη συνάντηση παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των εκπαιδευτικών οργανώσεων αναμένοντας εσκεμμένα το κλείσιμο των σχολείων.
Οι υποψίες όλων ότι η χρονική αυτή στιγμή ήταν προαποφασισμένη δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία και οδηγεί στο σκάνδαλο του Συνεργατισμού. Τώρα πως θα γινόταν να απαντήσουν άμεσα οι εκπαιδευτικές οργανώσεις όταν καλέστηκαν να το κάνουν εντός μισής ώρας μιας και καλέστηκαν από τις 8:00 μέχρι τις 9:30 πμ η κάθε μια ξεχωριστά.
Ερχόμενοι όμως στο κυρίως θέμα που ήταν τα τέσσερα βασικά σημεία (που μέχρι στιγμής καθημερινά ως εκ θαύματος αυξάνονται και πληθύνονται) όπως:
Όπως βλέπει κάποιος, θα διερωτηθεί τι συμβαίνει και ενώ παρουσιάζονται ότι είναι τέσσερα τα βασικά θέματα εντούτοις είναι πιο πολλά. Αν λάβουμε υπόψη ότι μετά παρέλευση αρκετών ημερών τα θέματα ακόμα και αυτή τη στιγμή συνεχίζουν να αυξάνονται χωρίς να δημοσιευθεί το ακριβές περιεχόμενο τους τότε καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα υπουργό παιδείας και μια κυβέρνηση που τελικά δεν ξέρει ακριβώς τι θέλει να κάνει.
Μέχρι στιγμής οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν παραλάβει κανένα έγγραφο επίσημο ή ανεπίσημο με τις θέσεις του υπουργού που τελικά την επομένη μέρα ψηφίστηκαν άνευ διαλόγου και έγιναν αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου μεταφέροντας έτσι την ευθύνη σε όλη την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι εκπαιδευτικές οργανώσεις γνώριζαν εκ των προτέρων ότι οι νέες θέσεις θα ήταν 373 και αντί αυτού άκουσαν 159. Στις τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις ο υπουργός φανέρωσε μερικές από τις θέσεις του όπως ότι αποκόπτονται οι περίοδοι απαλλαγών:
Άραγε μπορεί το σχολείο να λειτουργήσει όταν οι εκπαιδευτικοί δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα επιπλέον καθήκοντα που θα τους ανατεθούν εντός του σχολικού χρόνου ή θα πρέπει να αφιερώσουν από τον προσωπικό τους χρόνο. Αν είναι έτσι τότε ποιος ο λόγος να ανταποκριθούν μιας και θα είναι σε κόντρα με τον υπουργό και ξέρουν ότι πληρώνουν τα σπασμένα «άλλων». Θα την πληρώσουν τα παιδιά!!!
Εδώ θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι πλείστες αυτών των μειώσεων προέκυψαν από ανταλλαγή εργασιών μεταξύ υπουργείου και εκπαιδευτικών κατά τα πρόσφατα χρόνια για αυτό φαίνονται να νοιώθουν ξεγελασμένοι μιας και ενώ φαίνεται να παίρνουν τις σημερινές αποκοπές ουσιαστικά παίρνουν και τις προηγούμενες που δόθηκαν από τους εκπαιδευτικούς ως αντάλλαγμα. Ένα καλό παράδειγμα είναι η συντήρηση υπολογιστών που παλιά (μέχρι το 2004) δινόταν στους εκπαιδευτικούς ως χρηματικό ποσό και αυτό ανταλλάχθηκε με του υπουργείο σε μειώσεις για να μπορέσουν να διοριστούν και οι έκτακτοι εκπαιδευτικοί που παρέμεναν αδιόριστοι την επόμενη τότε χρονιά.
Όσον δε αφορά τις μειώσεις των συνδικαλιστών, αυτές είναι κατοχυρωμένες διεθνώς και υπεύθυνη είναι η εκάστοτε κυβέρνηση για την παροχή τέτοιων διευκολύνσεων ή την χρηματική χορήγηση των οργανώσεων για την εκμίσθωση συνδικαλιστών. Το δεύτερο συμβαίνει με την ΠΑΣΥΔΥ, ΣΕΚ και ΠΕΟ και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Επ’ αυτού του θέματος οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν προσφύγει στις διεθνής οργανώσεις εκπαιδευτικών και αναμένονται μέτρα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι Τουρκοκυπριακές εκπαιδευτικές οργανώσεις καθώς και οι εξ Ελλάδος που παρευρέθηκαν για σκοπούς συμπαράστασης στην μαζική εκδήλωση έξω από το υπουργείο παιδείας, χαρακτήρισαν αδιανόητο αυτό το φαινόμενο και επίθεση άνευ προηγουμένου κατά του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού και εξήγησαν ότι στη δική τους περίπτωση συνεχίζει να ισχύει ότι ίσχυε και εδώ χωρίς να τίθεται κανένα θέμα «εξορθολογισμού». Σημαντική δε ήταν η αναφορά τους ότι το διοικητικό τους συμβούλιο είναι εξ ολοκλήρου απαλλαγμένο από διδακτικές περιόδους εν αντιθέσει με ότι ίσχυε εδώ που ήταν μερικές οι απαλλαγές (3 – 4 πέμπτα).
Η όλη πράξη βαφτίστηκε «εξορθολογισμός» και είναι φανερό ότι είναι οικονομικές πολιτικές που θέλει η κυβέρνηση να εφαρμόσει επικαλούμενη αλλαγές προς το καλύτερο της εκπαίδευσης χωρίς να εφαρμόζει καμμιά εκπαιδευτική πολιτική ή έστω μια πολιτική η οποία να έχει μια λογική υπόσταση που να δικαιολογεί την καλυτέρευση της παγκόσμιας θέσης της παιδείας μας.
Σε εκκλήσεις των συνδικαλιστικών εκπαιδευτικών οργανώσεων για ένα από κοινού εξορθολογισμό που θα περιλαμβάνει και την αποχώρηση και οδήγηση πίσω στην έδρα των αποσπασμένων εκπαιδευτικών που ευρίσκονται στο υπουργείο και την καλύτερη εξοικονόμηση πόρων, η κυβέρνηση έδειξε απαξίωση και έλλειψη διαλόγου. Αποδεικνύοντας ότι όταν θέλει να βολεύει τους υμετέρους δεν τίθεται θέμα οικονομικής σπατάλης.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι τίποτε από τα κατοχυρωμένα εκπαιδευτικά όργανα διαλόγου δεν λειτούργησε για να γίνει ένας διάλογος και να συμφωνηθεί ένα πλαίσιο κοινού και εποικοδομητικού διαλόγου που θα οδηγούσε σε ένα εξορθολογισμό που θα ήταν κοινά αποδεκτός και παραδεκτός.
Η ΜΕΠΕΥ (Μικτή Επιτροπή Προσωπικού Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας), η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας και το Συμβούλιο Παιδείας που καταπιάνονται με εκπαιδευτικά θέματα, αποτελούν επιτροπές όπου θα μπορούσε να γίνει ένας εκτενής διάλογος με επιχειρήματα και να συναποφασίσουνε όλα τα επόμενα βήματα, αντί αυτού όμως προτίμησαν τον μονόλογο και την επιτακτική επιβολή αυτών των μέτρων με αυταρχισμό, ετσιθελισμό, αλαζονεία, έπαρση και εσπευσμένα χρονοδιαγράμματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΜΕΠΕΥ δεν λειτούργησε ποτέ επί κυβέρνησης Αναστασιάδη στη προηγούμενη θητεία αλλά και τώρα.
Σε έκκληση για σύσκεψη την υστάτη που καλέστηκε από τις εκπαιδευτικές οργανώσεις στο οίκημα της ΟΕΛΜΕΚ έδειξε άκαμπτη συμπεριφορά οδηγώντας ακόμα και την τελευταία προσπάθεια σε αδιέξοδο. Το ωραίο της όλης κατάστασης είναι ότι παίζει και το παιχνίδι της επικοινωνίας καλώντας κάθε φορά σε «διάλογο»…
Έπειτα στον αγώνα ρίχθηκε και ο Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης ο οποίος για πρώτη φορά παρουσιάστηκε με «μπακαλίστικα» στοιχεία και σύμφωνα με τις δικές του αναλύσεις προχωρώντας και ένα βήμα παρακάτω απειλώντας τους εκπαιδευτικούς ότι θα τους φέρει μέσα στα σχολεία από τις 15 Αυγούστου και κάνοντας πολιτική στο χώρο της παιδείας. Για πρώτη φορά είδαμε τον γενικό ελεγκτή να επικαλείτε στοιχεία ιδιωτικών οίκων (Παγκόσμια Τράπεζα, Ernst & Young) αντί του Eurostat, ΟΟΣΑ και Ευριδίκη. Φυσικά του επιτράπηκε τέτοια συμπεριφορά μιας και συμφέρει στην εφαρμογή των μέτρων της κυβέρνησης ενώ είναι γνωστό ότι αρκετές φορές οι υπουργοί της συγκρούστηκαν μαζί του με λιγότερο σοβαρούς λόγους.
Τον χορό της κοινωνικής επίθεσης του εξευτελισμού των εκπαιδευτικών συνέχισε ο αρχηγός του Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου εκφυλίζοντας την όλη συζήτηση παρουσιάζοντας εν ολίγοις τη χώρα μας ως την καλύτερη στο κόσμο όσον αφορά την προσφορά του ΑΕΠ στην παιδεία και τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ΡΙSA του 2015 ως τα χειρότερα. Δηλαδή αν γίνουν οι αποκοπές τα αποτελέσματα θα αλλάξουν άμεσα προς το καλύτερο; Ποιος όμως δεν έδωσε σημασία στη δήλωση του ότι θα πρέπει να επιχορηγούνται οι γονείς των παιδιών των ιδιωτικών σχολείων που δείχνει ότι καθαρά ότι η κυβέρνηση των ιδιωτικοποιήσεων πάει προς διάλυση της δημόσιας παιδείας και εφαρμογή της ιδεολογίας της και στην Κυπριακή εκπαίδευση.
Αποκορύφωση δε αποτελεί το σκόρπισμα στους πέντε ανέμους του διοικητικού συμβουλίου της ΠΟΕΔ όσον αφορά τις τοποθετήσεις σε σχολεία που αποτελεί οπωσδήποτε εκδικητική στάση μιας και σε δήλωση του σε τηλεοπτικό σταθμό είπε ότι «δεν θα αφήσω τους συνδικαλιστές να γυρίζουν τα σχολεία και να ξεσηκώνουν τον κόσμο». Πάντως συνάδελφοι που έχουν δουλέψει μαζί του δεν του τρέφουν και ιδιαίτερη εκτίμηση όσον αφορά την συναδελφικότητα του. Επίσης πολλά είναι τα εναντίον του όταν βρέθηκε στο κατάλογο του γενικού ελεγκτή με τους εκπαιδευτικούς που δίδασκαν σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο ασκώντας δεύτερη εργασία και αποκτώντας νόμιμα τον τίτλο του διπλοθεσίτη, κάτι που περιέργως ο γενικός ελεγκτής το άφησε ανεξιχνίαστο!
Η παιδεία θέλει όραμα και αυτό λείπει από την δική μας και αντί να παλέψουμε για αυτό ασχολούμαστε με τις αποκοπές και την οικονομική πτυχή της. Άραγε θα έπρεπε να είμαστε τόσο σφικτοί σε αυτό τον τομέα και τόσο σπάταλοι αλλού ούτως ώστε να χαρίζουμε τα δις στις τράπεζες;
Όμως οι εκπαιδευτικοί δείχνουν ότι δεν πτοούνται από όλα αυτά και θα βρίσκονται σύντομα στους δρόμους έξω από το προεδρικό και μάλιστα με μεγαλύτερο πλήθος. Αποκορύφωμα δε, θα είναι τα μέτρα τους για τη λειτουργία των σχολείων…
*Πανίκος Παπέττας
Βοηθός Διευθυντής Πληροφορικής
Γραμματέας ΟΕΛΜΕΚ Αμμοχώστου
Η Τουρκία εξαπολύει απειλές: Ανακοίνωσε ότι δεν θα επιτρέψει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ