Αφού ζουν σε μια ελεύθερη πατρίδα, χωρίς τουρκική κατοχή, γιατί δεν σβήνουν τη σημαία της ντροπής;




Του Πανίκου Παναγιώτου

Σαν προχθές, πριν 44 χρόνια, ήταν το πραξικόπημα της ξενοκίνητης χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’ που άνοιξε την πόρτα στον Τούρκο εισβολέα. Ήταν μια μεγάλη προδοσία που έχει ονόματα. Είχαν προηγηθεί πολλά, σε Ελλάδα και Κύπρο, που αφορούσαν λανθασμένες έως και εγκληματικές πολιτικές επιλογές, μέσα από ένα διχαστικό κλίμα που έτρωγε τα σωθικά του Έθνους.

Το χουντικό πραξικόπημα αποτέλεσε την αφορμή της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, μέσα στα πλαίσια ενός οργανωμένου διεθνούς εγκλήματος που εξυπηρετούσε ποικιλόμορφα συμφέροντα. Οι αιτίες ήταν βαθύτερες και αφορούσαν τα πάγια τουρκικά και βρετανικά συμφέροντα στο νησί. Προωθήθηκαν με την βρόμικη τακτική του «διαίρει και βασίλευε», βρίσκοντας τότε στήριγμα από τον Κίσινγκερ που αξιοποίησε το «κενό εξουσίας» στην Ουάσινγκτον.

Κάθε προσπάθεια νομιμοποίησης της τουρκικής εισβολής και κατοχής αποτελεί επιβράβευση όλων εκείνων των δυνάμεων που θέλουν τους Ελληνοκυπρίους και τους Τουρκοκυπρίους να είναι υποταγμένοι στους κατακτητές και ανελεύθεροι στον τόπο τους.

  • Η σύλληψη Ελληνοκυπρίων στο κατεχόμενο μέρος είναι απαγωγή, γιατί απλούστατα αυτό το μέρος κατέχεται παράνομα από πειρατές και κλέφτες. Κάθε στρατός είναι βάρβαρος όταν διαπράττει βαρβαρότητες.

Άλλο είναι ο ελεύθερος διάλογος για αντικειμενική και σφαιρική ανάγνωση των γεγονότων που καθόρισαν τη μοίρα της Κύπρου και του λαού της και άλλο είναι η μεθοδευμένη διαγραφή εννοιών, λέξεων, ιστορικών και υπαρκτών πραγματικοτήτων.

Οι Τουρκοκύπριοι που προσβάλλονται όταν γίνεται λόγος για τον βάρβαρο τουρκικό στρατό και τα εγκλήματά του, για το ψευδοκράτος και τον εγκάθετο της Άγκυρας, δεν θα αλλάξουν με γλωσσάρια που προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας και τη δημοσιογραφική ιδιότητα, αλλά με επιμονή στην προώθηση της συνολικής αλήθειας, βασισμένης σε πλαίσιο αρχών και διεθνούς δικαίου.

  • Αν οι επικρατούσες απόψεις στις δυο κοινότητες είναι αυτές που καταγράφονται στο γλωσσάριο, τότε οι συντάκτες του συμβάλλουν στη διχοτόμηση της Κύπρου και στην πλήρη απενοχοποίηση της Τουρκίας. Ακόμα και καλοπροαίρετη να είναι μια τέτοια ενέργεια, όταν στοχεύει στο σβήσιμο της συλλογικής μνήμης και στην ενίσχυση της λήθης προς εξυπηρέτηση οιωνδήποτε σκοπών, επιφέρει ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Στην ουσία, με αυτό το περιβόητο γλωσσάρι αναδεικνύονται οι εθνικιστικές θέσεις της μειοψηφίας και στις δύο κοινότητες, γιατί με το περιεχόμενό του προβάλλονται αντιλήψεις που δεν συμμερίζονται οι λογικά σκεφτόμενοι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Επομένως, αντί να καταπολεμά την εχθρότητα την υποθάλπει και συνάμα στηρίζει την ανιστόρητη και αντικυπριακή προπαγάνδα.

Η κάθε άποψη είναι σεβαστή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν πρόκειται για ένα άρθρο, για ένα σύγγραμμα, για ένα βιβλίο, για ένα ποίημα, για μια ομιλία ενός πολιτικού ή ακαδημαϊκού ή δημοσιογράφου, που, όσο και να διαφωνείς, θα υπερασπίζεσαι το δικαίωμά του να εκφράζεται ελεύθερα.

  • Το εν λόγω γλωσσάρι, που ετοιμάστηκε από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) -με συντάκτες Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους- και παρουσιάστηκε μάλιστα από τον αντιπρόσωπο του γραφείου της Ελευθερίας του Τύπου (;) του ΟΑΣΕ, αποτελεί μεθοδευμένη προσπάθεια παραποίησης της ιστορίας και της πραγματικότητας.

Ο Σωκράτης έλεγε ότι «η αλήθεια είναι μία για όλους τους ανθρώπους είτε ζουν στην Ελλάδα είτε στην Ασία». Με βάση το περιεχόμενο του γλωσσαρίου, εκτός από Τουρκοκύπριοι υπάρχουν και Ελληνοκύπριοι που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τουρκική κατοχή, κάνοντας λόγο για «βόρειο» και «νότιο» μέρος του νησιού.

Αφού λοιπόν ζουν σε μια ελεύθερη πατρίδα, γιατί δεν πάνε μαζί να σβήσουν τη σημαία της ντροπής πάνω στον Πενταδάκτυλο, που συμβολίζει τη διαίρεση και όχι την ενότητα της Κύπρου;

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής.

Ο Ακιντζί απλά υπέγραψε! Το ξεχασμένο «κοινό όραμα» και οι περίπατοι στην οδό Λήδρας

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: