Οι “γκρίζες ζώνες” της συμφωνίας: Το μόνο που “κερδίσαμε” ήταν τα μπράβο των ξένων




Του Βασίλη Φασούλα*

«Δεν λυπούμαι, δεν απελπίζομαι, προτιμώ αυτό το σκήπτρο του πόνου και των δακρύων παρά άλλο… Είμαι από τη φυλή σας, είς ένα μνήμα μαζί με σας θα θαφτώ, ό,τι έχω… τα αφιερώνω είς την κοινήν πατρίδα… Κατεβαίνω πολεμιστής είς το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων πού είναι φυτευμένες είς ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, το φιλύποπτον, κυριαρχικόν και ανήμερον αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό, ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης.»
Ιωάννης Καποδίστριας

Πολλοί  άνθρωποι, αυτοαποκαλούμενοι ως «προοδευτικοί», « φιλελεύθεροι» κοκ ομνύουν στον Ιωάννη Καποδίστρια. Ας γνωρίσουν και συνειδητοποιήσουν όμως πώς έβλεπε τον κόσμο και την πολιτική. Ιδίως το «ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης» ας το θυμούνται καλά. Δεν το είπε ο Κολοκοτρώνης. Το είπε εις εκ των σπουδαιότερων πατέρων της σύγχρονης διεθνούς διπλωματίας. Αλλά  ας αφήσομε τους «κακούς ξένους» και ας επικεντρωθούμε στους «καλούς εξ ημών».

Ο κ. Υπουργός θριαμβολογεί ακαταπαύστως. Γιατί ακριβώς;  Ποιος είναι ο ακριβής λόγος που η συμφωνία είναι επωφελής; Ποιοι είναι οι συγκεκριμένοι πραγματιστικοί λόγοι στην καρδιά της πολιτικής αποτιμήσεως κατά την παρούσα πολιτική συγκυρία,  η raison d’État,  αυτής της συμφωνίας που αναγνωρίζει μακεδονική ιθαγένεια, ανοίγουσα ορθάνοικτα της θύρα της Εθνότητος, και «μακεδονική γλώσσα», όταν μόλις σε υποσημειώσεις αναφέρεται η σλαυική της προέλευση, επικυρώνοντας ταυτόχρονα την ανεμπόδιστη κάθοδο των Σκοπιανών στην Θεσσαλονίκη ;

Στην ίδια γραμμή η διανόηση της Ελλάδος. Ανίστορη πολιτική ορθότητα με αδόμητες αοριστολογίες περί προόδου: Πχ ας αναγνώσομε έναν μετριοπαθή : «η συμφωνία πάει μπροστά τα ελληνικά συμφέροντα σε σημείο που χρόνια πριν δεν πιστεύαμε ότι θα υπάρξει»… «κλείνει ένα πρόβλημα και ενισχύει τη θέση μας στο δυτικό κόσμο». Τάδε έφη κ. Μαραντζίδης

Από την άλλη στο αφήγημα του κ. Κοτζιά είναι ανήκουστο σε κράτος η αλλαγή Συντάγματος, δρόμων, και η ένθεση στα αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αυτό αποτελεί ένδειξη κραταιότητος των χειρισμών του.

Πού  όμως ακριβώς έγκειται το Tour de force της ελληνικής διπλωματίας; Κατ αρχάς  ειρήσθω ότι  τα Σκόπια την δεκαετία του 90  είχαν αλλάξει το Σύνταγμά τους. Περαιτέρω η παρούσα κυβέρνηση  είχε να αντιμετωπίσει  ένα εγγενώς αδύναμο κράτος, χωρίς στρατό, υπό το φόβο της ισλαμοποιήσεως των Αλβανών, της Ρωσικής διεισδύσεως, της διχοτομήσεως, εν τέλει της καταστροφής. Το μόνον αντίβαρο που είχε να διαχειρισθεί ήσαν οι πιέσεις των Αμερικανών και των Γερμανών για άμεση επίλυση και «μάντρωμα» των Σκοπίων στην δυτική συμμαχία . Είναι οι ανωτέρω δυνάμεις καταλυτικές; Επ’ ουδενί. Η Ελλάς δεν κινδύνευσε ποτέ από την «απροθυμία» της όσον αφορά τα Σκόπια τα τελευταία 30 χρόνια, ούτε θα κινδύνευε για τα επόμενα 30. Ο μόνος που θα κινδύνευε θα ήσαν τα Σκόπια. Και όσο ο κίνδυνος θα μεγαλύνετο τόσο η διαπραγματευτική δυνατότητά μας θα γιγαντούτο.

  • Ώστε απευκταίο μεν αλλά υπαρκτό ως ενδεχόμενο, η χώρα να εβαπτίζετο Σλαβομακεδονία ή στην χειροτέρα των περιπτώσεων Νόβα Ματσεντόνια, η ιθαγένεια σλαβομακεντόνσκι όπως και η γλώσσα. Αφού τηρούσαν μέχρι κεραίας τα συμπεφωνημένα.

Είναι αυτό αδράνεια; Μάλλον real politik είναι. Και ποιος ακριβώς μας  απηγόρευσε μία τέτοια επιθετική διαπραγμάτευση; Οι κακοί καλοί άσχημοι χειρισμοί προηγουμένων όπως ανέφερε ο κ. Υπουργός κατά την ομιλία του στην Βουλή; Πώς, πόθεν και ειδικότερα βάσει ακριβώς ποιών διεθνών συμφωνιών και συνθηκών, ακόμη και διμερών,  μας στερούσαν την επιμονή στις ανωτέρω θέσεις; Σοφόν το σαφές και όχι οι εντυπώσεις.

Το Σκοπιανό, από τη συνάντηση των Τσίπρα-Κοτζιά με τον αντιπρόεδρο Πενς, μέχρι τις Πρέσπες

Πώς εν τέλει η Ελλάς  εκμεταλλεύθηκε την πρηνή θέση του κραταιού σκοπευτού και την διμερή Ισχύ της; Τους έδωσε εν πολλοίς όσα ζητούσαν με μικρή προσθήκη στο όνομά τους, μία προσθήκη αυτοακυρούμενη επί της ουσίας αν αναγνώσουμε την λοιπή σύμβαση.

Τώρα το μέτωπο που θα ανοίξει δεν θα απειλήσει αυτούς. Θα απειλήσει εμάς. Γιατί οι Σκοπιανοί εισέρχονται ως Μακεδόνες σε ΕΕ, χωρίς προϋποθέσεις,  και ΝΑΤΟ υπό την προϋπόθεση επιτυχούς δημοψηφίσματος και συνταγματικής αναθεωρήσεως αν δεν αναθεωρηθεί και ως προς αυτό η συνθήκη *το αποκλείετε; Ήτοι μπαίνουν χωρίς πολλά πολλά. Και τους δίδεται η πρόσβαση στο Αιγαίο. Οι Τούρκοι δεν θα τους … αγαπάνε και δεν θα στηρίζουν πια; Τι λέτε κύριοι, ευχές;

  • Οι δε Τούρκοι εξακολουθούν και θα εξακολουθούν να είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Εχθροί της Ελλάδος και φίλοι των αναβαθμισμένων και αναθαρρυμένων εθνικά Σκοπιανών. Δεν κλείνει κανένα απολύτως μέτωπο έτσι.

Το δε νομικό κείμενο ασαφές και μάλλον κακογραμμένο, όταν εκ πικράς πείρας (και) με την Τουρκία γνωρίζομε  ότι η παραμικρή   ασάφεια είναι πάντα υπέρ του διεκδικητού. Πχ ουδόλως διασαφείται στο περίφημο άρθρο 7, ότι η Μακεδονία της αρχαιότητος μας ανήκει πολιτισμικά και εθνικά, περιγράφεται απλώς η αρχαία ελληνική κληρονομιά του … βορείου μέρος της πατρίδος μας.

Στην συμφωνία αναφέρεται εν πολλοίς ότι εμείς λέμε τα δικά μας και αυτοί τα δικά τους, που δεν έχουν σχέση με ..την βόρεια περιοχή της Ελλάδος ενώ πριν οι Σκοπιανοί αρχίσουν τα ρεκτιφιέ στα αγάλματα , δίδεται δια του άρθρου 8 πρώτη παράγραφος,  αμοιβαίως στα μέρη η δυνατότητα να διασφαλίζουν τα αναγκαία μέτρα για τα σύμβολα της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, συνεπώς και σε αυτούς εις βάρος μας κατά το δοκούν τους.

Κατά τα δε το άρθρο 13 επικυρούται η πρόσβαση των Σκοπίων στην Θάλασσά μας ως περίκλειστου κράτους ενώ υφίσταται, εκ πλαγίου μεν σαφώς δε, δυνατότητα των αορίστου διαρκείας και αμετακλήτων διατάξεων της συμφωνίας να τροποποιηθούν, συνεπώς και η διαδικασία εντάξεως στο ΝΑΤΟ, πλην της ονομασίας των Σκοπίων και των άμεσων διαδικασιών (άρθρο 20 παρ.9). Οι δε επιτροπές συγγραφής κοινών βιβλίων και συνεργασίας εμπορικής δεν φέρουν σαφείς δεσμεύσεις ει μη μόνον το σεβασμό στην ιστορία και ιδιοσυστασία εκάστου μέρους. Συγχαρητήρια λοιπόν.

Επιπροσθέτως λοιπόν,  πέραν της Μακεδονικής Γλώσσας και των Μακεδόνων ιθαγενών που επί του πρακτέου ως  «έθνος» θα προσαγορεύονται.

Δίδεται κατ ουσίαν  πράσινο φως προσκλήσεως  εισδοχής σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, στην τελευταία ανεξαρτήτως εκβάσεως δημοψηφίσματος, στην πρώτη με την  αίρεση της αναθεωρήσεως της συμφωνίας ενώ τα Σκόπια μπορούν να πιέσουν πολιτικώς και μονομερώς για υπέρ τους επωφελέστερη συμφωνία, χωρίς αιρέσεις δηλαδή.

Δεν εξηγείται επαρκώς πόθεν προκύπτει η ανάγκη …5ετίας για τις νέες ταυτότητες και διαβατήρια . Εδώ ακούσαμε αστείες δικαιολογίες περί ενός εκατομμυρίου μεταναστών που είναι πρακτικά ανέφικτο να καταχωρηθούν ενωρίτερα. Όλα αυτά εν έτει 2018 φαντάζουν προσχηματικά,  γιατί και το 1918 η 5ετία θα εθεωρείτο καταχρηστική η προθεσμία. Μήπως λοιπόν  τους εκχωρείται  δικαίωμα να παραπέμψουν στις καλένδες τις υποχρεώσεις τους και εν τέλει αφού εισέλθουν στο ΝΑΤΟ και ΕΕ με το γνωστό τους θράσος να μας κουνάνε Διαβατήρια «Μακεδόνας», με εμάς να περιοριζόμεθα σε .. επιφύλαξη δικαιωμάτων;

  • Υπάρχει λοιπόν εκ πλαγίου κατάργηση της σύνθετης ονομασίας διά  της αναγνωρίσεως γλώσσας ιθαγενείας  και, εμμέσως, εθνότητος, όπως και εκ πλαγίου κατάργηση του erga omnes μέσω της θολούς και μακρυνής 5ετίας. Μίας 5ετίας όπου και οι ισχυρότατοι εθνικιστές είναι βέβαιον ότι επανέλθουν στην εξουσία και από τα… αγάλματα είναι σφόδρα πιθανό να διαγραφούν οι επεξηγήσεις. Όπως και από τα όσα μετριοπαθέστερα γραφούν στα βιβλία τους. Και τότε θα είναι αργά.

Πώς εν τέλει κλείνει το πρόβλημα όταν πλέον θα πρέπει να  ονομάζονται και από εμάς σκέτο «Μακεδόνες» και η γλώσσα τους «μακεδονική», ούτε καν Βορειομακεδόνες και Σλαυομακεδονική η γλώσσα και αποκτούν δικαίωμα προσβάσεως στην ακτογραμμή μας; Ποιο ακριβώς το όφελος για τις επιχειρήσεις μας που φέρουν τον επιθετικό προσδιορισμό «μακεδονικό»;  Μήπως κατόπιν μακρών, διμερών μάλιστα, διαβουλεύσεων  οι επιχειρήσεις μας θα πρέπει να ονομάζονται Νότιομακεδονικές ή Ελληνομακεδονικές ή σκέτο Ελληνικές με ανυπολόγιστες οικονομικές και εθνικές ζημίες; Ας αφήσομε την εκχώρηση πολιτιστικής κληρονομιάς όπως στους λαούς της ανθρωπότητος θα ηχήσει το «Μακεδόνας», κάτι που για πολιτικούς και κόμματα όπως το ΣΥΡΙΖΑ είναι ψιλά γράμματα. Οι αλυτρωτισμοί και οι διεκδικήσεις πώς θα αποφευχθούν; Με τις γενικολογίες και ευχολόγια  της συμφωνίας; Ποιος μπορεί να σταματήσει πλέον αποτελεσματικά και πραγματιστικά το κάθε λογής «Ουράνιο Τόξο» από την προώθηση της διεθνούς, εκ πλαγίου ή ευθείας, «αναγνώρισης του … « Μακεδονικού Έθνους» εντός των τειχών μας»;

Προς περαιτέρω εμβάθυνση, το κόμμα όπου ανήκω, η Δημοκρατική Ευθύνη, εξέδωσε με μετριοπάθεια ως κεντρώο πατριωτικό κόμμα την εξής λιτή ανακοίνωση, την οποία αξίζει ακομμάτιστα και απροσχημάτιστα να αναγνώσετε στο τέλος του κειμένου.

Λοιπόν κατόπιν των ανωτέρω, πώς ακριβώς πάνε μπροστά τα ελληνικά συμφέροντα με απτούς όρους;

Τίνι τρόπω και με ποιες διεθνείς συμφωνίες ενισχύεται η θέση μας στο δυτικό κόσμο; Εκτός αν το well done των Αμερικάνων και των Γερμανών όπως και του foreign affairs αρκεί.

Και όταν αυτές οι περικοκλάδες ελλείψει επιχειρημάτων, ου πείθουν τον λαό αρχίζει η πανήγυρις του αντιπερισπασμού. Εν προκειμένω το τυράκι του εθνικισμού. Όλοι, φιλήσυχοι πολίτες με εθνικές ευαισθησίες, απηυδισμένοι διανοούμενοι θιασώτες της σταθερότητος του έθνους κράτους, ρομαντικοί ιστοριοδίφες, πολιτικά ρεαλιστές μη πειθόμενοι από την ζέση και τα κίνητρα της κυβερνήσεως, εθνικιστές, ναζιστές στο ίδιο μπλέντερ.  Παληά μέθοδος.

  • Επιπλέον περισσεύει και η πολιτική απερισκεψία στα όρια της χυδαιότητος, για να το θέσω κομψά, να παρουσιάζονται διαβαθμισμένα έγγραφα της ελληνικής διπλωματίας ως αποδεικτικά της κακής αντιπολιτεύσεως, όχι 50 χρόνια μετά, αλλά λίγο πρίν την συμφωνία ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων, με πλήρη αδιαφορία για τις συνέπειες επί των θέσεών μας.

Χωριό δε, της συμφωνίας, οι «Ψαράδες» στις Πρέσπες. Την 26η Μαρτίου 1949 ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης είχε διακηρύξει από την εκκλησία του χωριού αυτού το δικαίωμα αυτοδιαθέσεως του «μακεδονικού λαού». Την 17η Ιουνίου 2018 ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων, της, κατά ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, «Βορείου Μακεδονίας», διετράνωσε τα δίκαια των «Μακεδόνων» της πατρίδος του. Μάλλον για τους ασμένως χειροκροτούντες κυβερνώντες μας, όπως και τους Σκοπιανούς, αυτό έφερε συμβολισμούς. Για τον λοιπό ελληνικό λαό ;

Η πολιτική της Αιωνιότητος του Ελληνισμού θέλει και τους πολιτικούς της Ιστορίας Του ως υποκείμενα αυτής της Ιστορίας, όχι ως υποκείμενα της μικροπολιτικής τους.

*Ο Βασίλης Φασούλας είναι Δικηγόρος Μέλος της Δημοκρατικής Ευθύνης

Συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ: Μεγάλες παγίδες και κίνδυνοι

Σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις και την ανακοινωθείσα συμφωνία στο «Σκοπιανό», η Δημοκρατική Ευθύνη παρατηρεί τα εξής:

  • Αναμφισβήτητα, η λύση του ζητήματος θα είναι ένα σοβαρό βήμα για τη χώρα μας και για την ΠΓΔΜ, όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει όπως-όπως ούτε κατά τρόπο που δεν θα είναι αμοιβαίως επωφελής. Κυρίως όμως που δεν θα απεμπολεί βασικά εθνικά συμφέροντα. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται σοβαρή και ενιαία στρατηγική για τα θέματα ασφάλειας στην περιοχή
  • Βεβαίως, με τη συμφωνία φαίνεται να έγιναν κάποια θετικά βήματα, αν και όχι όλα χωρίς αιρέσεις ή αμφιβολίες.
  • Όμως, το όνομα «Μακεδονία» δεν μπορεί να δοθεί. Τουλάχιστον πριν εξασφαλιστούν όλες οι υπόλοιπες προϋποθέσεις που θα διασφαλίσουν την ειρηνική συμβίωση των λαών και την προστασία της κληρονομιάς τους. Και με τη συμφωνία αυτή δε φαίνεται να εξασφαλίζονται. Κι αυτό γιατί από την ίδια τη συμφωνία δεν αποδυναμώνεται το ιδεολόγημα του «μακεδονισμού». Συγκεκριμένα:
  • Το συμφωνηθέν όνομα «Βόρεια Μακεδονία» παραπέμπει ευθέως σε μία ενιαία χώρα διαμελισμένη (όπως η Βόρεια και η Νότια Κορέα, Δυτική και Ανατολική Γερμανία κ.ά.), η οποία στο μέλλον ευλόγως θα αναμενόταν να επανενωθεί.
  • Όσον αφορά στην ιθαγένεια, αντί για το αναμενόμενο όνομα «Βορειομακεδόνας» αποδέχθηκε τον όρο «Μακεδόνας / πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας», άρα στην καθομιλουμένη «Μακεδόνας». Και η ιθαγένεια της ΠΓΔΜ σκοπίμως συγχέεται ως όρος και με την εθνότητα.
  • Από τη συμφωνία προκύπτει λοιπόν ότι υπάρχει μία χώρα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», στην οποία ζουν «Μακεδόνες» και έχει επίσημη γλώσσα τη «Μακεδονική», έστω σλαβικής προελεύσεως. Άρα δεν πληρούται ο όρος erga omnes ως προς αυτά.
  • Έντονη εντύπωση και ανησυχία μάς προκαλεί μάλιστα η συστηματική αναφορά στην Ελληνική Μακεδονία με τον όρο «βόρεια περιοχή» του Πρώτου Μέρους (Ελλάδας).
  • Ένα επιπλέον σημαντικό στοιχείο, που δεν αναδεικνύεται από την κυβερνητική προπαγάνδα και την αντιπολίτευση, είναι η νομική φύση του εγγράφου της συμφωνίας. Αν είναι επίσημη συμφωνία, έστω υπό αίρεση, ή πρωτόκολλο τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα σε σχέση με την υπογραφή ενός Μνημονίου Συνεργασίας ή Οδικού Χάρτη.
  • Ο κίνδυνος που ελλοχεύει δε, σε περίπτωση κατά την οποία δεν ολοκληρωθεί η συμφωνία, είναι ότι στις επόμενες πλέον διαπραγματεύσεις θα θεωρείται δεδομένη η συμφωνία της Ελλάδας στο όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Θα είναι το σημείο εκκίνησης των όποιων νέων διαπραγματεύσεων, από το οποίο θα καλείται η χώρα μας να κάνει επιπλέον υποχωρήσεις. Κι αυτό άσχετα από τη νομική δεσμευτικότητα των αιρέσεων, που θα έχουν υπογραφεί.
  • Αν η ύπαρξη και η συνέχεια της χώρας μας δεν αμφισβητήθηκε παρά μόνο με πόλεμο, οφείλεται στα κείμενα των πρωτοκόλλων και των συνθηκών της (ενδεικτικά Πρωτόκολλο του Λονδίνου, Συνθήκη των Σεβρών, της Λωζάννης) και στην απόλυτη καθαρότητα και σαφήνεια με την οποία διατυπώθηκαν από τους μεγάλους ηγέτες της εποχής εκείνης. Αυτές δεν άφηναν κανένα περιθώριο παρερμηνείας και δεν περιείχαν αστερίσκους για εσωτερική κατανάλωση της κοινής γνώμης των χωρών.
  • Στις περιπτώσεις των ασαφών συμφωνιών, όπως αυτή, το αποτέλεσμα είναι οι συνθήκες αυτές να εκφυλίζονται μόνες τους μετά από μικρό διάστημα, να παραμένουν δε τετελεσμένα σε βάρος εκείνων των χωρών που προέβησαν σε παραχωρήσεις. Και εν προκειμένω σε παραχωρήσεις προέβη η Ελλάδα. Αποτέλεσμά της είναι όλος ο κόσμος να αποκαλεί την ΠΓΔΜ «Μακεδονία», ενώ θα αναγνωρίζεται de jure και de facto ότι υπάρχει μακεδονική εθνότητα και η γλώσσα – με τις πονηρίες των διατυπώσεων – ως μακεδονική.
  • Ακόμη και στην περίπτωση που ολοκληρωθεί η επικύρωση της συμφωνίας, έχουμε τη βεβαιότητα ότι σύντομα, λόγω της ασάφειας και των κενών της, οι δεσμεύσεις της άλλης πλευράς θα εκφυλιστούν, με αποτέλεσμα να διαιωνίσει ανώφελες πολιτικές εντάσεις στο εσωτερικό της χώρας μας προς όφελος των ακροδεξιών εθνικιστικών απόψεων.
  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Τα ανομήματα των προηγουμένων δεν ξεπλένουν τις πομπές των σημερινών στο Σκοπιανό

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: