Η συνάντηση των δύο απρόβλεπτων ηγετών: Σημαντική ευκαιρία για την ειρήνη ή παγίδα;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Χοσεΐν Αμίρ Αμπντολαχιάν, από τη Νέα Υόρκη, παίζει με τις λέξεις: Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν υποβαθμίζει το πλήγμα στην Ισφαχάν, δεν το αποδίδει στο Ισραήλ!!!
Ο “τρελός” της Βόρειας Κορέας διέταξε νέα πυραυλική δοκιμή: Εκτοξεύθηκαν με εντολή του Κιμ Γιόνγκ Ουν κεφαλή πυραύλου κρούζ και νέο αντιαεροπορικό πύραυλο
Γράφει ο Δρ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ*
Η απόφαση του Αμερικανού προέδρου Τραμπ στις 8 Μαρτίου 2018 να συναντήσει τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν ήταν απρόσμενη και ο στόχος της αβέβαιος. Ηταν νωπές ακόμα οι απειλές του πρώτου για «φωτιά και μανία» και το «μεγαλύτερο πυρηνικό κουμπί» του.
Ορισμένοι θεώρησαν τότε την προτεινόμενη συνάντηση ευκαιρία, ενώ άλλοι παγίδα. Στη συνέχεια έπειτα από δυόμισι μήνες, στις 24 Μαΐου πάλι ξαφνικά, ο Αμερικανός πρόεδρος με μια «ευγενική» ανοικτή επιστολή προς τον ομόλογό του ανακοίνωσε την απόφασή του να ακυρώσει τη συνάντησή τους. Πέντε ημέρες αργότερα μαθαίναμε ότι οι απαραίτητες προετοιμασίες για τη συνάντηση κορυφής είχαν ήδη αρχίσει. Τελικά, η ταλάντωση του Αμερικανού προέδρου οδηγεί σε απογοήτευση ή ανακούφιση; Υποδηλώνει έλλειψη σοβαρότητας στην αντιμετώπιση πυρηνικής απειλής ή ευτυχή δρομολόγηση ειρηνικής επίλυσης της κρίσης;
Η αβεβαιότητα αυτή και κάποια επιπλέον βασικά ερωτήματα γύρω από τη σημερινή συνάντηση των δύο ανδρών στη Σιγκαπούρη (σ.σ.: το άρθρο γράφτηκε λίγο πριν αρχίσει η συνάντηση ) μεγαλώνουν την ανησυχία ειδικών παρατηρητών. Συγκεκριμένα: Ποιος είναι ο εφικτός στόχος της συνάντησης; Εχουν και οι δύο πλευρές την ίδια αντίληψη του όρου «αποπυρηνικοποίηση»; Ποιος είναι ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης αποτυχίας της συνάντησης;
Πρώτο θέμα είναι τα πυρηνικά μεταξύ Κίμ και Τραμπ, αλλά να μην ξεχνάμε και τη Δημοκρατία
Τέλος, τι είναι αυτό που προκαλεί την ταλάντωση στο εκκρεμές των αποφάσεων του Αμερικανού προέδρου; Αξίζει να υπενθυμίσουμε την εξομολόγηση του ευφυούς πρώην προέδρου Ομπάμα στον Μπομπ Γούντγουορντ (The Washington Post, 12 Jan 2016) για τις σκέψεις του κατά τη διάρκεια μιας ευαίσθητης πυρηνικής ενημέρωσης που του έγινε πριν από την ορκωμοσία του: «Είναι καλό που υπάρχουν κάγκελα εδώ στα παράθυρα, διότι αν δεν υπήρχαν μπορεί να πηδούσα έξω».
Η συνάντηση είναι καθοριστική για μια ειρηνική επίλυση αλλά και για κορύφωση της πυρηνικής κρίσης. Για κάθε περίπτωση, κάποιες αδήριτες πραγματικότητες πρέπει να συνυπολογιστούν στην όποια τους απόφαση, μεταξύ άλλων:
•Αποπυρηνικοποίηση διά της βίας είναι αδύνατη. Το αποτέλεσμα θα ήταν ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.
•Συμφωνία της Β. Κορέας να εγκαταλείψει τα «πυρηνικά» της σε εύλογο χρονικό διάστημα ακολουθώντας μιαν επαληθεύσιμη και μη αναστρέψιμη διαδικασία, είναι μια εξωπραγματική προσδοκία. «… επανειλημμένες δηλώσεις της (Πιονγιάνγκ) ότι τα πυρηνικά όπλα είναι η βάση για την επιβίωσή της υποδηλώνουν ότι το καθεστώς δεν προτίθεται να διαπραγματευτεί την εγκατάλειψή τους» (Παγκόσμια Αξιολόγηση Απειλών, Κοινότητα Υπηρεσιών Πληροφοριών ΗΠΑ, Φεβρ. 2018).
•Πυρηνικά όπλα εκτός του ισχύοντος διεθνούς νομικού πλαισίου συνιστούν παγκόσμια απειλή. Συγχρόνως, όμως, η αποδοχή ενός νέου κατόχου πυρηνικών όπλων θα διακύβευε σοβαρά την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας πυρηνικής ασφάλειας.
Αναμφισβήτητα, η πολιτική βούληση ηγετών είναι βασική προϋπόθεση για μια επιτυχημένη συμφωνία. Ωστόσο, ανακόλουθες αποφάσεις χωρίς συγκροτημένο και εξειδικευμένο σχεδιασμό δεν αποτελούν την ενδεδειγμένη αντιμετώπιση της πυρηνικής κρίσης της Β. Κορέας στο επίπεδο της πολυπλοκότητας και επικινδυνότητας που τη διακρίνουν. Η σημερινή συνάντηση κορυφής στη Σιγκαπούρη θα είναι μία εκκίνηση αποτυχίας, αν τελικά αποβλέπει στην ανάδειξη ενός νικητή και ενός ηττημένου.
* Πρώην επιθεωρητής για τη Μη Διασπορά των Πυρηνικών Οπλων και σύμβουλος πυρηνικής ασφάλειας του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ).
Τραμπ στο Fox: “Η αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας θα προχωρήσει γρήγορα”