Αυτή τη φορά οι “οπαδοί” του Ερντογάν στην Κύπρο δεν κτύπησαν τις καμπάνες: Μα γιατί;




Του Κώστα Βενιζέλου

Αποφεύχθηκαν οι υπερβολές αυτή τη φορά. Η νίκη του Ταγίπ Ερντογάν αντιμετωπίσθηκε με ψυχραιμία από τους γνωστούς κύκλους στη Λευκωσία. Τις προηγούμενες φορές λίγο είχε λείψει να κτυπήσουν και καμπάνες, όπως έγινε το 1976 με την εκλογή του Τζίμι Κάρτερ στη θέση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι ευκολόπιστοι- αυτό είναι το ελάχιστον, που μπορούν να τους πιστώσει κανείς,- θεωρούσαν, κάποιοι εξακολουθούν να θεωρούν  τον Ερντογάν,  ως τον μόνο άνθρωπο που μπορεί να λύσει το Κυπριακό. Τον συγκρίνουν, όμως, με ποιόν;

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κυβερνά την Τουρκία εδώ και δεκαέξι περίπου χρόνια, συνεπώς δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις με κανένα. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι πως οι προηγούμενοι από αυτόν, δεν ήταν χειρότεροι. Ο νεοσουλτάνος είναι και πιο επικίνδυνος καθώς οι επεκτατικές του βλέψεις είναι χωρίς όρια ενώ η πολιτική του γυρίζει την Τουρκία δεκαετίες πίσω.

Γιατί η νίκη του Ερντογάν μπορεί να μετατραπεί σε εθνική ήττα: “Ο πιο μεγάλος κίνδυνος”…

Είναι σαφές πως η Τουρκία δεν αλλάζει πολιτικές αναλόγως ποιος κυβερνά. Υπάρχουν δομές εξουσίας και διαχρονική πολιτική στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ο στρατηγικός έλεγχος της Κύπρου, για παράδειγμα, δεν είναι επιλογή που διαμορφώθηκε από τους νυν κυβερνώντες της Τουρκίας, αλλά από τη δεκαετία του 50. Η Τουρκία αναζητούσε την αφορμή και ανέμενε υπομονετικά για να επιβάλλει τη στρατηγική της στο Κυπριακό ,στην Κύπρο, που από το 1956 είχε υποβάλει ο Νιχάτ Ερίμ.

  • Η Τουρκία περνά σε μια νέα φάση καθώς ο Ερντογάν, με βούλα σουλτάνος έχει στραμμένη την προσοχή του στο 2023, όταν  η τουρκική Δημοκρατία θα γιορτάσει τα 100 χρόνια της. Η χρονιά αυτή είναι μεν σημαδιακή, οι γιορτασμοί, ωστόσο, δεν θα έχουν μόνο συμβολικό χαρακτήρα αλλά ουσιαστικό. Έχει θέσει στόχους να καταστήσει την Τουρκία μεγαλύτερη και ισχυρότερη. Αυτός είναι ο στόχος του νεοσουλτάνου της Άγκυρας.

Αυτή τη φορά γλυτώσαμε (στην Κύπρο) τουλάχιστον από τις δημόσιες υπερβολές από τους γνωστούς κύκλους. Ακόμη κι αυτοί, στον Δημοκρατικό Συναγερμό (του κ. ΑΒέρωφ Νεοφύτου) που είχαν δηλώσει πως εύχονται και ελπίζουν να κερδίσει με διαφορά ο Ερντογάν, απέφυγαν τις δηλώσεις. Άλλωστε δεν τους σηκώνει το κλίμα.

Για ποιο θρίαμβο να μιλήσουν; Αυτό της κατάργησης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Του θράσους και της επιθετικότητας; Κρατούν για το εαυτό τους πανηγυρισμούς και τις χαρές!

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Οι S-400 από υπερόπλο για τον Ερντογάν μπορεί να αναδειχθούν σε αξεπέραστο πρόβλημα

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: