Η σχέση του Φαναρίου με την Εκκλησία της Αμερικής, ο Βαλιώτης και οι τρεις μητροπολίτες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο είχε ο Πιερρακάκης: Αρωγός το υπουργείο Παιδείας στο έργο του Πατριαρχείου

Μήνυμα Πατριάρχη Βαρθολομαίου προς Ρωσία: Δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει «Τρίτη Ρώμη» – «Υπάρχει μόνον Κωνσταντινούπολη»

Η νέα «Νέα Ρώμη»: Από την Κωνσταντινούπολη στην Washington DC… Το Φανάρι είναι φυλακισμένο στην φιλοτζιχαντιστική, τριτοκοσμική δικτατορία του Ερντογάν

ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ

Η πρόσφατη ομιλία του επιχειρηματία Στάθη Βαλιώτη, κατά την τελετή αποφοίτησης της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού, όπου αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και αποτέλεσε αφορμή για να επανέλθουν στο προσκήνιο ωμές πραγματικότητες που ταλανίζουν την Εκκλησία της Αμερικής.

Ο κ. Βαλιώτης αναφέρθηκε σε σκληρές αλήθειες, γι’ αυτό ενόχλησαν συγκεκριμένους κύκλους και κυρίως συγκεκριμένους ιεράρχες. Κι όταν οι αλήθειες δεν αντιμετωπίζονται αντικειμενικά και σφαιρικά, στο τέλος ζημιώνει η Εκκλησία και το ποίμνιό της.

Το θέμα της αυτοκεφαλίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αρκετοί μπορεί να επιθυμούν μια τέτοια εξέλιξη, στηριζόμενοι σε πάρα πολύ καλά επιχειρήματα για τις προοπτικές και το μέλλον της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική, αλλά την ίδια στιγμή, γνωρίζουν ότι δεν είναι εύκολο εγχείρημα και μπορεί να δημιουργήσει άλλου είδους προβλήματα, με ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Επίσης, αν θέλουμε να δούμε το όλο ζήτημα μέσα από τη θεολογική και ιστορική παράδοση της Εκκλησίας μας, η λογική θέση του καθενός μας θα πρέπει να στηρίζεται στην άποψη η Εκκλησία της Αμερικής δεν πρέπει να αποκοπεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ο κ. Βαλιώτης όμως δεν έθεσε το θέμα της αυτοκεφαλίας ή της μεταφοράς του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αμερική ως πρόταση για αποκοπή της Εκκλησίας της Αμερικής από το Πατριαρχείο. Αντίθετα, παρουσίασε μια άποψη που στηρίζεται σε μια μεγάλη αλήθεια, που, όσον την παραβλέπουμε, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η ζημιά για το Πατριαρχείο και την Εκκλησία μας στην Αμερική.

• Δυστυχώς, η σημερινή τραγική οικονομική -και όχι μόνο- κατάσταση της Εκκλησίας της Αμερικής αποδεικνύει από μόνη της ότι ο τρόπος που λειτουργεί η Αρχιεπισκοπή, με τη διοικητική εξάρτηση που έχει από το Πατριαρχείο, είναι προβληματικός.

Οι αιτίες αυτής της κρίσης οφείλονται σε πολλούς παράγοντες. Αν, όμως, δεν αντιμετωπιστεί το όλο πλαίσιο της σχέσης Αρχιεπισκοπής Αμερικής και Πατριαρχείου με διαφανείς διαδικασίες, με ρόλο και έλεγχο από το λαϊκό στοιχείο, που προσφέρει τον οβολό του για να λειτουργεί η Αρχιεπισκοπή και το Πατριαρχείο, τότε αργά ή γρήγορα οι εξελίξεις θα είναι τέτοιες, που, ενδεχομένως η αυτοκεφαλία να είναι η πιο ήπια και αναγκαία λύση, μπροστά σε άλλες καταστροφικές επιλογές.

Ο κ. Βαλιώτης λοιπόν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου από το βήμα της Θεολογικής Σχολής, η οποία αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να βάλει λουκέτο αφού δεν μπορεί να καλύψει τους μισθούς των καθηγητών και τα λειτουργικά έξοδά της. Η ομιλία του ανέδειξε τα προβλήματα που κάποιοι προσπαθούν να τα καλύψουν κάτω από ένα «σάπιο σύστημα» με αποφάσεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές που έφεραν την χρεοκοπία, αλλά πολύ περισσότερο που απειλούν την ίδια την ύπαρξη της ελληνορθόδοξης οργανωμένης Εκκλησίας στην Αμερική.

Άνω-κάτω Ομογένεια και Φανάρι μετά τις δηλώσεις Βαλιώτη: Ανακοίνωση Αρχιεπισκοπής

Τρεις μητροπολίτες της Ιεράς Συνόδου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής καταφέρθηκαν με απρεπείς και μειωτικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του κ. Βαλιώτη, ο οποίος είναι ευεργέτης της Εκκλησίας, της Ομογένειας και της Ελλάδας.

Δυστυχώς, διαπιστώνεται ότι το ύφος και το περιεχόμενο των δηλώσεων και των κειμένων τους υποκρύπτουν αλλότρια κίνητρα. Αφού εκδόθηκε ανακοίνωση από την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, στην οποία τονιζόταν ότι «οι απόψεις που εκφράστηκαν από ομιλητές και τιμώμενα πρόσωπα κατά τη διάρκεια της τελετής αποφοιτήσεως είναι απλά προσωπικές τους απόψεις και με κανένα τρόπο δεν αντανακλούν τις απόψεις και τη στάση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Γέροντος Αμερικής κ. Δημητρίου, της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου, της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής γενικώς», γιατί οι τρεις μητροπολίτες αντέδρασαν ξεχωριστά, κάτι που δεν έπραξε η πλειοψηφία των συναδέλφων τους;

• Μήπως λειτούργησαν ως εντολοδόχοι κάποιων, εντός και εκτός Αμερικής, που δεν θέλουν να ακούγονται διαφορετικές απόψεις και προσδοκούν να αποκτήσουν την εύνοια του Πατριαρχείου για ευνόητους λόγους;

Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι ο Στάθης Βαλιώτης δεν είπε όσα είπε μόνο από την σκοπιά ενός απλού λαϊκού ή ενός ευεργέτη επιχειρηματία και φιλάνθρωπου, που, με δικαιολογημένη ανησυχία ζητά και απαιτεί οι προσφορές του ιδίου και άλλων ομογενών να πιάνουν τόπο και να αξιοποιούνται σωστά από την εκκλησιαστική ηγεσία.

Μίλησε με επιχειρήματα, με γνώση και εμπειρία στα εκκλησιαστικά πράγματα, γιατί έχει σπουδάσει Θεολογία και για αρκετές δεκαετίες είναι ενεργό μέλος ελληνορθόδοξων κοινοτήτων στη Νέα Υόρκη, προσφέροντας μεγάλα χρηματικά ποσά στην εκκλησιαστική υποδομή και δραστηριότητα.

Επομένως, όχι μόνο δικαιούται να έχει άποψη για τη λειτουργία και την αποστολή της Εκκλησίας μας, αλλά δικαιούται να διεκδικεί την ενότητα και την πρόοδό της. Επιπλέον, ζούμε στην Αμερική και όχι στην Τουρκία. Το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο.

• Ο Στάθης Βαλιώτης έθεσε έναν ουσιαστικό προβληματισμό. Αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα για μεταφορά του Πατριαρχείου στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στην αυτοκεφαλία της Εκκλησίας μας εδώ στην Αμερική επειδή όλοι ξέρουμε ότι το Πατριαρχείο είναι εγκλωβισμένο στην Κωνσταντινούπολη και δεν λειτουργεί ελεύθερα.

«Δεν γίνεται να διοικούμεθα από μία μικρή ομάδα ανθρώπων που βρίσκεται στην Τουρκία, χωρίς ποίμνιο και χωρίς σκοπό, μα ούτε και έργο, καθώς και με διαφορετική ατζέντα» είπε ο κ. Βαλιώτης στην ομιλία του, ενώ διερωτήθηκε:

• «Τι θα γίνει σε μία ελληνοτουρκική σύρραξη, ποίον θα βοηθήσει η Εκκλησία μας;»

Λόγω αυτής της πραγματικότητας, η ελληνοαμερικανική κοινότητα ζητά συνεχώς από την εκάστοτε αμερικανική κυβέρνηση να παρέμβει προς την Τουρκία για την προστασία των θρησκευτικών ελευθεριών του Πατριαρχείου. Κι όταν το Πατριαρχείο δεν είναι ελεύθερο, εύλογα δημιουργούνται προβλήματα, κενά και αρκετά ερωτηματικά για τον τρόπο που ελέγχει και παρεμβαίνει στην Εκκλησία της Αμερικής.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η ομιλία του κ. Βαλιώτη είχε μεγάλη απήχηση μέσα στον απλό κόσμο της Ομογένειας, προκαλώντας έναν υγιή προβληματισμό για το πού βρισκόμαστε σήμερα, καθώς και για το μέλλον της Εκκλησίας μας.

Επιτέλους, βρέθηκε ένας άνθρωπος να μιλήσει ελληνικά και να πει τα πράγματα με το όνομά τους από το βήμα του μοναδικού ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος της Ομογένειας.

Όσον αφορά τη δήλωσή του στον «Εθνικό Κήρυκα», μετά την ομιλία του κατά την τελετή αποφοίτησης στη Θεολογική Σχολή, περί «δυο Αρχιεπισκόπων», δεν είναι η πρώτη φορά που ειπώθηκε και δεν είναι μια τυχαία αναφορά.

Όπως ενδεικτικά επισημάνθηκε από την εφημερίδα «Greek News» πρόκειται για παράφραση αναφοράς του μακαριστού Μητροπολίτη Αγίου Φραγκίσκου Αντωνίου προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον Μάιο του 1998, και «αφορούσε τον άνθρωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη στη Αμερική π. Αλέξανδρο Καρλούτσο».

Ο νοών νοείτω!

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Βρούτου τω Βρούτω στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής