Το ανέκδοτο του Πόντιου με τη φλούδα μπανάνας και το περιβόητο “κοινωνικό δείπνο”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πέτρου Θ. Παντελίδη
Ο κυπριακός Ελληνισμός έχει πικράν πείραν των δείπνων (μεταξύ του Προέδρου) Αναστασιάδη και του (κατοχικού ηγέτη) Ακιντζί. Σε κάθε δείπνο μας κάθεται στο στομάχι το επιδόρπιο, που συνήθως σερβίρεται αργά το βράδυ. Και μας στέκεται στον λαιμό και μένει αχώνευτο από την άλλη μέρα πρωί – πρωί, όταν ανακοινώνονται το μενού και τα αποτελέσματα του δείπνου.
Ο δικός μας κάποια μεγάλη υποχώρηση και παραχώρηση κάμνει, για να συνεχιστούν οι συνομιλίες και να «επανενώσουμε» την Κύπρο, για να «τερματιστεί η κατοχή» και να αποφύγουμε τη διχοτόμηση.
Έτσι μέχρι τώρα στα δείπνα μάς σέρβιραν και έχουμε καταπιεί τόσα βαρυστόμαχα, όπως την «πενταμερή», που την ονομάσανε πολυμερή, αλλά χωρίς την παρουσία της Κ.Δ., μας έχουν σερβίρει κάθε διαχρονική απαίτηση της Τουρκίας κι εμείς την έχουμε καταπιεί αμάσητη. Η εκ περιτροπής προεδρία, οι χρήστες που έγιναν ιδιοκτήτες, οι Τούρκοι πολίτες με δικαιώματα Ευρωπαίων πολιτών και το ΒΕΤΟ των Τουρκοκυπρίων έχουν μπει στο καθημερινό μας μενού και έχουν ενταχθεί στο περιβόητο «Πλαίσιο Γκουτέρες».
Το περιβόητο κοινωνικό δείπνο εμένα μου θυμίζει το ανέκδοτο του Πόντιου με τη φλούδα μπανάνας. Βλέπει ο Πόντιος, λέει το ανέκδοτο, μια φλούδα μπανάνας στον δρόμο του και μονολογεί φοβισμένος και απογοητευμένος. «’Ετο πάλε το φύλλο της μπανάνας. Θα το πατήσουμε και θα σκοτωθούμε». Ούτε που σκέφτεται πως μπορεί να το αποφύγει, αφού το είδε έγκαιρα.
Έτσι έπαθε και η πλευρά μας. Βιάζεται να επαναρχίσουν οι συνομιλίες. Ο ‘Αντρος μάλιστα δεν βιάζεται απλώς όπως τον Πρόεδρο. «Εσιάσιαρε», κατά την κυπριακή έκφραση. Μήπως και χάσουμε την ευκαιρία να πατήσουμε και πάλι τη φλούδα της μπανάνας.
Ας υποθέσουμε ότι ο ΠτΔ πείθει τον κ. Ακιντζί να επαναρχίσει ο διάλογος. Τι θα συζητούν; Τι άλλο μας έμεινε να δώσουμε; Αφού τα δώσαμε όλα. Δώσαμε ακόμα και αυτά που δεν έπρεπε να δώσουμε. Τι αναμένουμε από την Τουρκία; Για τούτο όλοι ξέρουμε ότι ο Ακιντζί δέχτηκε να παρακαθήσει στο δείπνο μόνο ύστερα από έγκριση του Ερντογάν. Και έχει μόνο ένα σκοπό. Να ζητήσει τους υδρογονάνθρακες για λογαριασμό της Τουρκίας. Ο ΠτΔ τι θα απαντήσει; Θα μείνει ανένδοτος στις δηλώσεις που κάμνει τώρα; Και τότε θα τον χαρακτηρίσουν αδιάλλακτο, ή έχει στο μυαλό του κάποια νέα παραχώρηση, για «να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις» για να τερματιστεί η κατοχή και να αποφύγουμε τη διχοτόμηση, όπως λένε με πολλήν δόση αφέλειας ο Αβέρωφ και ο ‘Αντρος;
Έγκυρες πηγές δήλωσαν πώς «κατά το δείπνο του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, στις 16 Απριλίου, θα γίνει ελεύθερη ανταλλαγή εκτιμήσεων και ενδεχόμενα εισηγήσεων για το πώς πάμε παρακάτω, υπογραμμίζοντας πως δεν θα γίνει διαπραγμάτευση».
Πώς θα πάμε παρακάτω; Οι Τούρκοι δηλώνουν πως για να πάμε παρακάτω πρέπει να «βάλουμε νουν» και να τους δώσουμε και τους υδρογονάνθρακες. Μήπως περιμένουμε να μας πουν «πολλά μας δώσατε, τώρα είναι η σειρά μας»; ‘Η μήπως ο ΠτΔ είναι αποφασισμένος να κάμει για «πρώτη φορά» κι άλλες «κινήσεις» για να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Και αν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, τι αναμένουμε; Αφού ο Ερντογάν το δηλώνει δημοσίως και επανειλημμένα. Δεν δίνει τίποτε και ζητά κι άλλα. Και από κοντά το ίδιο σεκοντάρει και ο Ακιντζί. Τι αναμένουμε λοιπόν; Να μας πουν και πάλι αδιάλλακτους και να κερδίσει και άλλους πόντους η Τουρκία;
Για τούτο ένα μόνο έχουμε να πούμε: Του δείπνου τους του κοινωνικού σώσον ημάς Κύριε. Ιδιαίτερα, σώσον ημάς του επιδορπίου, μεταξύ τυρού και αχλαδίου ή μεταξύ καφέ και οίνου. Τουλάχιστον μαζί με τον κόκκινο οίνον ας βάλει, επιτέλους, ο ΠτΔ και μια κόκκινη γραμμή. Αλλά να την τηρήσει.
ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ