Γράφει η Έρντα Πρέντσι
Στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων της 17ης Μαΐου, που θα διεξαχθεί στη Σόφια της Βουλγαρίας, θα ήταν χρήσιμο να τονισθεί η αναγκαιότητα καταγγελίας κάθε τουρκικής προκλητικότητας απέναντι σε ευρωπαϊκά κράτη και μέλη του ΝΑΤΟ.
Οπότε και τα βλέμματα θα είναι στραμμένα σε αυτή τη γωνιά της Ευρώπης που για αιώνες φύλατταν την υπόλοιπη Ευρώπη από οποιονδήποτε κατακτητή.
Η Ελλάδα, εκτός από την οικονομική κρίση, έχει να αντιμετωπίσει τόσο την προσφυγική κρίση όσο και την κρίση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Έιναι η χώρα που χρειάζεται τη στήριξη των υπόλοιπων μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο ποτέ άλλοτε. Παρουσιάζεται μια εξαιρετική ευκαιρία στην Ελλάδα μέσω της συμμετοχής της σε αυτές τις συναντήσεις κρατικών λειτουργών αφενός να συσφιξει τις σχέσεις της με περιφερειακά κράτη που αντιλαμβάνονται τον τουρκικό αναθεωρητισμό ως απειλή και αφετέρου από κοινού σύμπραξη των κρατών των Βαλκανίων με στόχο να εκθέσουν με κάθε τρόπο την τουρκική απειλή όχι μόνο για τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής αλλά και όλης της Ευρώπης.
Η Τουρκία έχει δείξει έμπρακτα ότι δεν σέβεται τους διεθνείς θεσμούς αλλά τους επικαλείται μόνο όταν προωθεί τα συμφέροντά της ή για να ασκεί πιέσεις. Αν και μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία αμφισβητεί την εθνική μας ακεραιότητα παραβιάζοντας συστηματικά τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας, το τουρκικό ναυτικό αλωνίζει στο Αιγαίο και το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής προωθεί αυτονομιστικές τάσεις στη Θράκη. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες ως μοχλό πίεσης για την εκπλήρωση των οικονομικών απαιτήσεών της από την ΕΕ. Τα κονδύλια που εισπράττει τα χρησιμοποιεί για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Οι χλιαρές δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων δεν είναι αρκετά ισχυρές ώστε να βάλουν φρένο στις επιδιώξεις του Ερντογάν. Χρειάζεται ενιαίο στρατηγικό σχέδιο όλων των ευρωπαϊκών κρατών ειδικά τώρα που προεδρεύει ένα βαλκανικό κράτος. Επιπλέον, ο Ερντογάν είναι αρκετά απασχολημένος με τις προεδρικές εκλογές και τις εσωτερικές προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει. Ένα κοινό μέτωπο απέναντι στην Τουρκία θα ήταν ένα χαστούκι για το ολοκληρωτικό καθεστώς του Ερντογάν. Άλλωστε, η Ευρώπη οφείλει να προασπίζεται, με κάθε μέσο που διαθέτει, αξίες όπως είναι η δημοκρατία, η εδαφική ακεραιότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα.