Όταν ΗΠΑ, Ρωσία και η “παρέα” τους ανακάλυψαν πως οι Άσαντ σκοτώνουν χρόνια τον λαό τους
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γράφει ο Σπύρος Δράκος
Η ιστορία της οικογένειας Άσαντ δεν είναι απλά μια πορεία μέσα στην εξουσία μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Μόνο που αυτό οι ισχυροί του πλανήτη φαίνεται πως το θυμήθηκαν 18 χρόνια μετά την ανάρρηση του Μπασάρ αλ Άσαντ στο αξίωμα του Προέδρου, θέση που απλά κληρονόμησε από τον πατέρα του Χαφέζ αλ Άσαντ που κυβέρνησε με σιδηρά πειθαρχία τη Συρία από το 1971 έως το 2000.
Η διεθνής κοινότητα, όπως εκφράζεται από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, χύνει δάκρυα ενδιαφέροντος – κροκοδείλια προφανώς – για τις 50 επιθέσεις (σύμφωνα με τις ΗΠΑ) του Άσαντ με χημικά όπλα κατά του λαού του και ζητά άμεση επέμβαση και παραδειγματική τιμωρία με τους έξυπνους πυραύλους του Προέδρου Τραμπ.
Αρμάδες πλέουν προς την ανατολική Μεσόγειο, οι Τούρκοι τρίβουν τα χέρια τους καθώς κανείς πλέον δεν ασχολείται με τον «Κλάδο Ελαίας» και οι Ρώσοι βγάζουν και εκείνοι τα πλοία τους από τη βάση στην Ταρτούς για να δημιουργήσουν μια αντιπυραυλική άμυνα.
Όμως δεν συνέβη και το ίδιο πριν από 36 χρόνια, όταν ο μπαμπάς Άσαντ εξαφάνιζε μια ολόκληρη πόλη από τον χάρτη σκοτώνοντας έως και 40.000 ανθρώπους στην πλειοψηφία τους πολίτες.
Τα κοινά χαρακτηριστικά της πρακτικής στην ανατολική Γούτα με εκείνη που ακολουθήθηκε στη Χάμα τον 1982 είναι πάρα πολλά. Πρώτο από όλα η χρήση χημικών όπλων, τότε όμως δεν αποτελούσαν «κόκκινη γραμμή» για κανένα παγκοσμίου βεληνεκούς ηγέτη.
Οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για χρήση βομβών με υδροκυάνιο που θέρισαν αθώες ψυχές μέσα στην πόλη. Όσο για την πολιορκία και τα όσα επακολούθησαν, η ανατολική Γούτα ίσως να είναι μια μικρογραφία της Χάμα.
Η πόλη αποτελούσε προπύργιο των Αδελφών Μουσουλμάνων για πολλά χρόνια κάτι που ενοχλούσε τον Άσαντ. Άλλωστε το 1980 είχαν αποπειραθεί να τον σκοτώσουν και εκείνος ως αντίποινα εκτέλεσε 1.200 ισλαμιστές που κρατούνταν στις φυλακές.
Στις 3 Φεβρουαρίου 1982 δυνάμεις του Συριακού Αραβικού Στρατού μπήκαν στη Χάμα αναζητώντας έναν ηγετικό στέλεχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Όταν δέχθηκαν πυρά από ταράτσες και σπίτια, οι ενισχύσεις ειδοποιήθηκαν άμεσα. Μέχρι να φτάσουν οι ιμάμηδες στα τεμένη που καλούσαν για τζιχάντ και μέσα σε λίγες ώρες το μακελειό είχε ξεκινήσει. Τουλάχιστον 70 μέλη του κόμματος Μπάαθ εκτελέστηκαν από τους ισλαμιστές που κήρυξαν ελεύθερη την πόλη τους.
Αυτό όμως που θα ακολουθούσε δεν θα είχε προηγούμενο. 12.000 στρατιώτες περικυκλώνουν την πόλη. Το καθεστώς δίνει μια μικρή διορία στους πολίτες να την εγκαταλείψουν ειδάλλως θα θεωρηθούν και εκείνοι στασιαστές.
Λίγες ώρες μετά ξεκινά η λυσσαλέα επίθεση. Επί 27 ημέρες ο στρατός χτυπά ανηλεώς τη Χάμα. Η αεροπορία βομβαρδίζει για να ανοίξει τον δρόμο στο πεζικό, ενώ τα άρματα προελαύνουν στους στενούς δρόμους της πόλης κατεδαφίζοντας σπίτια. Για 20 μέρες το πυροβολικό δεν σταματά να ρίχνει βλήματα παντού.
Μετά από την ανάκτηση του ελέγχου της πόλης, ο στρατός ξεκινά το κυνηγητό των αντιφρονούντων. Βασανισμοί και μαζικές εκτελέσεις αναφέρονται από πάρα πολλές διαφορετικές πηγές. Σε αρκετές περιπτώσεις εντοπίζονται τούνελ που μέσα τους κρύβονται ισλαμιστές. Οι στρατιώτες τα γεμίζουν με πετρέλαιο και όταν οι αντίπαλοι βγαίνουν από αυτά εκτελούνται με ριπές από τα τανκς που τους περιμένουν.
Η 3η Φεβρουαρίου 1982 – η ημέρα που άρχισε η σφαγή της Χάμα – ήταν μια μαύρη ημέρα για ολόκληρη την ανθρωπότητα, ωστόσο για τις ΗΠΑ του Ρόναλντ Ρήγκαν και την ΕΣΣΔ του Λεονίντ Μπρέζνιεφ ήταν απλά Τετάρτη.
Ίσως έτσι να ήταν και τώρα για τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αν είχαν προλάβει να καθορίσουν τις σφαίρες επιρροής τους, να μοιράσουν το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τους αγωγούς μεταφοράς.
Όμως τώρα ο ένας καλύπτει και ο άλλος θέλει να τιμωρήσει τον με βεβαιότητα μακελάρη του λαού του Μπασάρ αλ Άσαντ, θέτοντας ωστόσο την παγκόσμια ειρήνη σε κίνδυνο.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.