Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
Οι Τούρκοι ξεκίνησαν να ομιλούν για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου Αρχιπελάγους το 1973, μετά τις ηλίθιες δηλώσεις των συνταγματαρχών ότι το Αιγαίο διαθέτει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου.
Το τροπάριο ουδέποτε άλλαξε. Απλώς τώρα ζητούν μερίδιο υδρογονανθράκων όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πάντα πανικοβάλλονται όταν υποψιάζονται ότι θα υπάρξει μια πολεμική σύρραξη ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Έτσι, για δεκαετίες τώρα, έχουν προωθήσει την ιδέα της συνεκμετάλλευσης του πλούτου των θαλασσών μας με την Τουρκία, ώστε να αποφευχθεί η στρατιωτική σύγκρουση.
Κάποιοι εξήγησαν στον Ερντογάν ότι το Δίκαιο της Θάλασσας, και ιδιαίτερα η έννοια της ΑΟΖ, δημιουργεί ένα αρνητικό προηγούμενο για τις τουρκικές θάλασσες και πρέπει να αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν τους Κινέζους, προβάλλοντας συνεχώς διεκδικήσεις. Αυτό κάνει τώρα και δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι να κερδίσει μία συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου.
Όπως έγραψα πρόσφατα:
Δυστυχώς, κάποιοι στην Ελλάδα πιστεύουν ότι τα βάσανά μας θα τελειώσουν, όταν θα εκλείψει από την πολιτική σκηνή ο Ερντογάν. Πενήντα χρόνια από σήμερα θα είμαστε στην ίδια κατάσταση, εφόσον οι Τούρκοι δεν έχουν καταφέρει με την ανοχή των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και ίσως και της Ρωσίας να μας στερήσουν ένα μέρος των θαλασσών μας.
Πολλοί «φίλοι» μας παρατηρώντας τον επόμενο χάρτη αντιλαμβάνονται πόσο «άδικη» ήταν για την Τουρκία η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΟΖ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Είναι σε όλους γνωστόν ότι η Τουρκία έχει απειλήσει με ψήφισμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το 1995 ότι επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδος πέραν των 6 ν.μ. αποτελεί γι’αυτήν casus belli. Εκείνο όμως που δεν έχει καταγραφεί είναι ότι το casus belli ισχύει και για την ανακήρυξη της ΑΟΖ. Οι Αμερικανοί γνωρίζοντας ότι πάσχουμε από φοβικό σύνδρομο, επιμένουν να μας νουθετούν : «συμφωνήστε πρώτα με την Τουρκία και μετά ανακηρύξτε ΑΟΖ».
Η Τουρκία κατάλαβε, πολύ καθυστερημένα, ότι βρίσκεται εκτός της ενεργειακής σκακιέρας στην Ανατολική Μεσόγειο και συνειδητοποιεί ότι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα διαθέτουν ένα μεγάλο πλούτο υδρογονανθράκων. Το μόνο που της απομένει είναι να εκβιάσει και να εκφοβίσει τους γείτονές της, στο τρίγωνο Καστελόριζο, Κύπρος, Κρήτη. Αυτό είναι το τρίγωνο που θέλει να συνεκμεταλλευτεί με την Ελλάδα και για χρόνια τώρα η Αμερική φαίνεται να συμφωνεί μαζί της. Οι ΗΠΑ καυτηριάζουν την Κίνα που παραβιάζει βάναυσα την UNCLOS, αλλά κωφεύει στην προκλητική συμπεριφορά του Ερντογάν, που παριστάνει τον Κινέζο.
Όπως έγραψε ο διαπρεπής Κύπριος δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος:
Αυτή είναι η τακτική που ο Ερντογάν θα ακολουθήσει και έναντι της Ελλάδας. Βλέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην εξανίσταται, όταν της απειλεί ένα δικό της νησί, όπως το Καστελόριζο και όταν απαιτεί και ένα κομμάτι της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ για συνεκμετάλλευση. Βλέπει και το ΝΑΤΟ σε στάση Πόντιου Πιλάτου που δεν απαιτεί από την Τουρκία να απελευθερώσει δυο στρατιωτικούς χώρας του ΝΑΤΟ και αποθρασύνεται! Είχε τόσο δίκιο ο μεγάλος Ανδρέας Παπανδρέου όταν μιλούσε για «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο.»
Η Ελλάδα μετά από σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας απέκτησε στις 30 Απριλίου1982 θαλάσσια σύνορα με την συμφωνία της UNCLOS, και σήμερα, 36 χρόνια αργότερα, δεν έχει καταφέρει να οριοθετήσει αυτά τα σύνορά της, που δεν είναι τίποτε άλλο από την οριοθέτηση της ΑΟΖ της με τα γειτονικά κράτη Αλβανία, Ιταλία, Λιβύη, Αίγυπτο, Κύπρο και Τουρκία!