Ας μην έχουμε αυταπάτες: Οι Τούρκοι πολιτικοί είναι όλοι εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Με αφορμή τις πρόωρες τουρκικές εκλογές που προκήρυξε ο «εις και μόνος» απολυταρχικός ηγέτης της ισλαμικής Τουρκίας, διαβάζω δηλώσεις και αναλύσεις με βασικό ερώτημα αυτό: ποιος εκ των πιθανών (και απίθανων) Τούρκων υποψηφίων συμφέρει στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Πόσο, μα πόσο αφελείς έχουμε γίνει σε τούτο τον τόπο; Είμαστε για αιώνες γείτονες με την Τουρκία, έχουμε υποστεί μία εισβολή στην Κύπρο, η κατοχή της οποίας συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες απίστευτων προκλήσεων στο Αιγαίο και τη Θράκη, και ακόμα διυλίζουμε τον κώνωπα, διότι δεν μας αρέσει να βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα. Αλλά ότι και να πούμε είναι ως να ρίχνουμε αυγά στον τοίχο. Εδώ έχουμε ένα μικρό (ευτυχώς) ποσοστό πολιτών, που ισχυρίζονται πως οι Έλληνες φταίμε για την εισβολή και την κατοχή.

Με μία απλή ματιά στα προγράμματα όλων των τουρκικών κομμάτων, άρα και των υποψηφίων, ο καθείς καταλαβαίνει ότι στην Κύπρο οι Τούρκοι εισέβαλαν για να μείνουν και δεν πρόκειται να αποχωρήσουν και για την Ελλάδα πιστεύουν τα πλέον ανάρμοστα και παράνομα πράγματα:

Κατά την αντίληψη των Τούρκων το Αιγαίο είναι δικό τους και δεν πρόκειται να σταματήσουν να ενοχλούν, εάν δεν αρπάξουν ότι θεωρούν δικό τους. Και το «δικό» τους, δεν καλύπτεται, ως γνωστόν, από καμία διεθνή συμφωνία.

  • Με λίγα λόγια -διότι τα πολλά είναι φτώχεια- απαιτούν κατοικημένα από Έλληνες νησιά, τα οποία είναι ελληνικά από τα βάθη των αιώνων. Όμως, στον 21ο αιώνα, όταν οι άνθρωποι έπρεπε να ζούμε σε ειρήνη και ευημερία, η ισλαμική Τουρκία, καθοδηγούμενη από τον αρρωστημένο εθνικισμό των ηγετών της, σκέφτεται ακόμα και πόλεμο εναντίον της Ελλάδας, μία χώρα με την οποία είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, άρα έχει αποδεχθεί τους όρους και τους κανόνες του.

Ομολογουμένως η κατάσταση είναι εκρηκτική, η Τουρκία γίνεται ολοένα και πιο επιθετική και οι κυβερνήσεις μας δεν έχουν καθόλου, μα καθόλου, εκπονήσει μία σοβαρή στρατηγική. Αντίθετα, η κυπριακή κυβέρνηση νομίζει πως με το να προκαλέσει η ίδια την έναρξη των διαπραγματεύσεων που κατέρρευσαν με αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας, ο Ταγίπ Ερντογάν και η εθνικιστική ομάδα που τον περιτριγυρίζει θα σταματήσουν κάθε απειλητική δραστηριότητα στην κυπριακή ΑΟΖ. Ακόμα και αν σταματήσει, είναι αυτή λογική να ζητάς εσύ το θύμα να …αυτοκτονήσεις; Δεν γνώριζαν οι ηγεσίες μας ότι η στάση της Τουρκίας αποτελεί εκβιασμό, για να της παραδώσουν γονατιστό τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος θα παρακαλεί υπό τις τουρκικές πολεμικές απειλές να συνθηκολογήσει;

Όλα τα γνώριζαν… Απλά απουσιάζει εντελώς ο σχεδιασμός και η στρατηγική. Η αποδοχή των τετελεσμένων στην κυπριακή ΑΟΖ είναι παράδοση με τα χέρια ψηλά και ο Πρόεδρος της Κύπρου έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός.

  • Μιλώντας θεωρητικά ας δεχθούμε ότι επαναρχίζουν οι συνομιλίες του κ. Αναστασιάδη με τον άβουλο και άνευ οποιασδήποτε ισχύς κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Ωραία… Ξεκινούν, ενώ ο Κύπριος πρόεδρος είναι υπό εκβιασμό, υπό την έννοια ότι η εισβολή -διότι περί εισβολής πρόκειται- στην κυπριακή ΑΟΖ είναι δεδομένη. Τα τουρκικά πολεμικά πλοία είναι εκεί. Λόγω των συνομιλιών, λοιπόν, ας δεχθούμε ότι φεύγουν από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και ξεκινούν αυτές οι έρμες διαπραγματεύσεις. Από ποιο σημείο ξεκινούν και ποια είναι τα δεδομένα στο τραπέζι. Οι προκλητικές υποχωρήσεις του κ. Αναστασιάδη στο Κραν Μοντανά, τις οποίες το κομμουνιστικό (τρόπος του λέγειν) ΑΚΕΛ -και αρκετοί ελιτιστές του δεξιού ΔΗΣΥ- χαρακτηρίζουν λίγες;

Ως γνωστόν η σοβαρότητα απουσιάζει από την κυπριακή πολιτική σκηνή, σε σημείο που έχουν μπερδέψει και τον πολιτικό κόσμο στην Ελλάδα, που δεν γνωρίζει τι ακριβώς πρεσβεύουν οι Κύπριοι κομματάρχες… Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Όσοι απαιτούν να κάνει ο κ. Αναστασιάδης τις υποχωρήσεις και αν χρειαστεί να δώσει και το …παλιάμπελο ή οι άλλοι που πολύ ορθά τονίζουν πως ένας οποιοσδήποτε ηγέτης, οποιαδήποτε χώρας, δεν πάει ποτέ με κατεβασμένα τα εσώρουχα σε μία διαπραγμάτευση.

Οι Τούρκοι πολιτικοί, σε όποιον χώρο και αν ανήκουν, έχουν την ίδια πολιτική για την Ελλάδα και την Κύπρο. Οι δικοί μας -και δεν ομιλώ συγκεκριμένα- «σκοτώνονται» για τα εθνικά θέματα περισσότερο απ’ ότι τα βάζουν με την Τουρκία, τα Σκόπια, την Αλβανία και πάει λέγοντας. Προσέξτε: Ποιοι τσακώνονται καθημερινά στα πάνελ των τηλεοπτικών δικτύων για τα εθνικά θέματα; Μα οι δικοί μας πολιτικοί. Και να με συμπαθάνε… Αλλά μερικοί έχουν …καλύτερες θέσεις και από τον Ερντογάν, για την …Τουρκία. Υποστηρίζουν «λύσεις» και καταθέτουν ιδέες που εξυπηρετούν μόνο την Τουρκία.

Δεν υπονοώ κάτι, όπως λένε και τα παιδιά στις καφετέριες, αλλά ομιλώ επί γεγονότων και της πραγματικότητας, όπως αυτή τη ζούμε. Κάθε λέξη που εκστομίζουν έχει σχέση με τη δική μας υποχώρηση. Πως να δώσουμε για να …ησυχάσουμε, λένε και δεν ντρέπονται. Δεν έχουν καν αντιληφθεί ότι στην κάθε δική μας υποχώρηση η τουρκική απάντηση είναι δώστε και άλλα για να έχετε την …ησυχία σας.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω πια πως μπορούμε εμείς οι ίδιοι να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας. Δεν βλέπουμε μπροστά μας ούτε στους δύο πόντους. Και δεν μπορώ να καταλάβω πως χρησιμοποιούμε όλες αυτές τις συμμαχίες που πέτυχε ο κ. Αναστασιάδης στην ευρύτερη γειτονιά μας. Διότι είναι σημαντικές αυτές οι συμμαχίες και πρέπει να του το αναγνωρίσουμε.

  • Έκτισε σιγά-σιγά και σταθερά πολύ ισχυρούς δεσμούς με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, χωρίς αναγκαστικά να οφείλεται στον φόβο της Τουρκίας. Δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να θέλησε να μιλήσει στον πρόεδρο της Αιγύπτου και στον πρωθυπουργό του Ισραήλ και «να μην του βγουν». Το ζητά και γίνεται, κάτι που δείχνει και τον αλληλοσεβασμό, αλλά και κάτι άλλο: ότι ο αλ Σίσι και ο Νετανιάχου δίνουν την πρέπουσα σημασία σε αυτές τις συμμαχίες, που εμείς ίσως και να μην πιστεύουμε.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα πέντε προηγούμενα χρόνια ο Πρόεδρος της Κύπρου δεν συζήτησε και τη στρατιωτική συνεργασία. Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι η υπόθεση της ενέργειας είναι πολύ σοβαρή και σημαντική. Η ενέργεια προσφέρει ισχύ στα κράτη. Υπάρχουν φορές που νοιώθω πως αν πηγαίναμε πίσω στον χρόνο και αν έπρεπε να πάρουμε ξανά αποφάσεις, θα επιλέγαμε να μην ξεκινούσαμε ποτέ αυτό το παιγνίδι της ενέργειας… Ειλικρινά το πιστεύω…

  • ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ομολογώ ότι με σόκαρε το δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» για την Πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κύπρο. Την κατηγόρησε ότι δεν επιτρέπει την επίσκεψη των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας στο αμερικανικό Πεντάγωνο. Η κ. Ντόχερτι αντέδρασε λέγοντας ότι είναι «ένθερμος υποστηρικτής της ενίσχυσης των διμερών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα». Η καλύτερη απάντηση νομίζω εγώ, είναι να προσπαθήσει να ορίσει αμέσως ραντεβού των δύο υπουργών με τον επικεφαλής του Πενταγώνου. Μπορεί να το πράξει… Και πρέπει να διευθετήσει τις συναντήσεις. Είναι μη παραδεκτό, επειδή το απαιτεί η Τουρκία, η οποία δρα εντελώς αντιαμερικανικά, να μην διευθετούνται συναντήσεις Κυπρίων αξιωματούχων με το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας…. Υπάρχει καλύτερος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή από την Κύπρο; Κανένας. Ότι ζητήσει η Αμερική στα θέματα ασφαλείας και τρομοκρατίας αμέσως γίνεται. Άρα, έχουν και οι φίλοι μας οι Αμερικανοί υποχρεώσεις προς την Κυπριακή Δημοκρατία.
  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: