Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπιος Παυλόπουλος δέχθηκε σε ακρόαση στελέχη Ελληνοαμερικανικών και Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων.
Δημοσιεύουμε αυτούσια την ομιλία του, διότι έχει ιδιαίτερη σημασία:
Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι στην Προεδρία της Δημοκρατίας, εσάς τους εκπροσώπους των ελληνοαμερικανικών και αμερικανοεβραϊκών οργανώσεων. Η χαρά μου αυτή οφείλεται και στο γεγονός ότι αποτελείτε ένα πραγματικό υπόδειγμα επιτυχίας σε ό,τι αφορά τον ρόλο, τον οποίο διαδραματίζει ο καθένας από σας. Είστε Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι διαπρέπουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και, ταυτοχρόνως, δεν ξεχνούν τις Χώρες από τις οποίες προέρχονται. Την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Είστε ένα υπόδειγμα για όλους εκείνους τους ανθρώπους της διασποράς, οι οποίοι και διαπρέπουν –το τονίζω- εκεί όπου βρίσκονται και δραστηριοποιούνται, αλλά τις ρίζες δεν τις αφήνουν να κοπούν.
Θέλω να τονίσω δε και τούτο. Αξίζει τον κόπο να μην ξεχνάτε τις Χώρες από τις οποίες προέρχεσθε. Αξίζει τον κόπο να θυμόμαστε και να στηρίζουμε τις ρίζες μας. Και αυτό ισχύει και για την Ελλάδα και για την Κύπρο και για το Ισραήλ. Γιατί; Είναι απλό. Οι Χώρες μας, Χώρες καταγωγής σας, βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη περιοχή σήμερα. Και σ΄ αυτή την ταραγμένη περιοχή στην οποία βρίσκονται, μπορούν να είναι αναγνωρισμένες διεθνώς ως πραγματικοί πυλώνες ασφάλειας και δημοκρατικής σταθερότητας. Και οι τρεις Χώρες είναι υποδειγματικές στον τομέα αυτόν και μπορούν να συμβάλουν τα μέγιστα για να υπάρξει, επιτέλους, ειρήνη στην περιοχή. Γι’ αυτό πρέπει να στηριχθούν.
Πριν ολοκληρώσω αυτό το χαιρετισμό μου, μιλώντας σας για τον τρόπο που εμείς οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε τα δικά μας προβλήματα μέσα στο διεθνές πλαίσιο, θέλω να σας πω ποια είναι η κοσμοθεωρία της Ελλάδας σε ό, τι αφορά τη συνεργασία μας με τις ΗΠΑ, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και φυσικά με καθεμιά από τις τρεις Χώρες μας. Εμείς, οι Έλληνες, πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ειρήνευση στον κόσμο, προώθηση των μεγάλων αρχών και αξιών που έχει ανάγκη ο κόσμος σε αυτή την ταραγμένη εποχή, χωρίς τη στενή συνεργασία ΗΠΑ – Ε.Ε. Να το πω απλά. Και οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη από μια ισχυρή Ε.Ε. Γιατί μόνο μέσα από αυτή τη συνεργασία μπορούμε να εμπνεύσουμε ΗΠΑ και ΕΕ τις αρχές και τις αξίες που έχει ανάγκη ο Πλανήτης, και που είναι, κατά βάση η Ειρήνη, η Αλληλεγγύη, η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη και ιδίως η Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Επιπλέον γνωρίζετε ότι Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ συνεργάζονται πολύ στενά. Και συνεργάζονται πάνω στη βάση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Εμείς, οι Έλληνες, ξέρετε, θεωρούμε ότι το Ισραήλ πρέπει να είναι πολύ κοντά στην ΕΕ. Όλα τα χαρακτηριστικά του Ισραήλ, άλλωστε, αποδεικνύουν ότι είναι μια Χώρα πολύ περισσότερο κοντά στη Δύση, παρά στην Ανατολή. Πολύ περισσότερο στην ΕΕ, παρά στην Ανατολική πλευρά της Μεσογείου. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι βάση μας και για τα δικά μας προβλήματα, για την επίλυση των εθνικών προβλημάτων, των εθνικών θεμάτων που έχει κάθε χώρα, η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ, είναι το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Και εδώ ήθελα, ολοκληρώνοντας, να σας πω ποιες είναι οι θέσεις μας για τα δικά μας εθνικά θέματα. Γιατί πρέπει να το γνωρίζετε εσείς που δραστηριοποιείσθε σε μια τόσο μεγάλη Χώρα ποιες είναι οι θέσεις μας και πόσο δίκαιες είναι οι θέσεις αυτές, βασιζόμενες στο Διεθνές αλλά και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Η ευρωπαϊκή κυριαρχία δεν αποδέχεται κράτος της ΕΕ να έχει στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις τρίτων. Αυτό είναι αδιανόητο. Ναι, λοιπόν, να λύσουμε το Κυπριακό, αλλά με πλήρη σεβασμό της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτή δε η έννοια της κυριαρχίας, όπως την στηρίζουμε οι Έλληνες και οι Κύπριοι σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, είναι κάτι το οποίο βοηθάει πάρα πολύ και την επίλυση αντίστοιχων προβλημάτων του Ισραήλ μελλοντικά. Έχουμε κάθε λόγο, λοιπόν, να συμπλέουμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Ένα πράγμα να διευκρινίσω: Δεν νοείται ούτε τροποποίηση, ούτε αναθεώρηση, ούτε επικαιροποίηση. Ούτε έχει ανάγκη η Συνθήκη της Λωζάνης από ιδιαίτερη ερμηνευτική προσαρμογή γιατί δεν αφήνει κενά στην ερμηνεία και την εφαρμογή της. Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν έχει κενά, δεν αφήνει γκρίζες ζώνες. Είναι ξεκάθαρη. Τόσα χρόνια το γνωρίζουμε. Προκύπτει από την διεθνή πρακτική, από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Χάγης. Επομένως, η Τουρκία οφείλει να σεβασθεί την Συνθήκη της Λωζάνης. Εφόσον την σεβασθεί, εδώ είμαστε. Και είμαστε ειλικρινά εδώ γιατί το πιστεύουμε εμείς οι Έλληνες: Το συμφέρον της Τουρκίας και του τουρκικού λαού είναι να κοιτάζει προς την Δύση περισσότερο και όχι προς την Ανατολή. Στο κάτω κάτω της γραφής είμαστε σύμμαχοι μέσα στον ίδιο χώρο που λέγεται ΝΑΤΟ.
Τι λέμε λοιπόν εμείς οι Έλληνες; Ότι η ονομασία αυτή πρέπει να σέβεται, όπως είναι αυτονόητο, το Διεθνές Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Άρα πρέπει να είναι μια ονομασία που σέβεται πρώτα απ’ όλα την Ιστορία, δεν παραχαράζει την Ιστορία. Και, δεύτερον, αυτή η ονομασία δεν μπορεί να αποπνέει αλυτρωτικές τάσεις. Τι θα πει αλυτρωτικές τάσεις; Γιατί εδώ χρειάζεται μια διευκρίνιση. Δεν επιτρέπεται δηλαδή η ονομασία αυτή που θα επιλεγεί να αφήνει ανοιχτά ζητήματα ως προς το status quo των συνόρων. Τα σύνορα αυτά είναι και αυτά θα μείνουν. Κανένα όνομα δεν μπορεί να επιλεγεί που θα παρέπεμπε, έστω και εμμέσως, σε αλλαγή των συνόρων. Δεν μπορεί να το δεχτούμε αυτό εμείς οι Έλληνες όχι μόνο λόγω Ελλάδας, αλλά λόγω ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αυτό είναι προϋπόθεση και από πλευρά Ευρωπαϊκού Δικαίου και από πλευράς του ιδίου του Δικαίου του ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά το status quo.
Όμως ο αλυτρωτισμός εκφράζεται πολλές φορές και διαφορετικά. Γι’ αυτό το όνομα δεν πρέπει μόνο να σέβεται την Ιστορία και τα σύνορα αλλά πρέπει να μην παραπέμπει σε άλλες έννοιες που επίσης αποπνέουν αλυτρωτισμό. Και τέτοιες έννοιες είναι, παραδείγματος χάριν, μεταξύ άλλων αλλά κυρίως, το ζήτημα της γλώσσας και το ζήτημα της εθνότητας. Είναι αδιανόητο λόγω του ονόματος να δημιουργούνται ψευδείς διεκδικήσεις για ζητήματα γλωσσικά και εθνοτικά. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Και σας τονίζω: Δεν είναι μόνο θέμα σεβασμού της Ιστορίας, αλλά είναι θέμα σεβασμού του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Επομένως, η ΠΓΔΜ πρέπει να κάνει όλες τις αλλαγές στην έννομη τάξη της που είναι απαραίτητες για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος υπό τις ως άνω προϋποθέσεις. Αν δεν τις κάνει, αυτή θα είναι αποκλειστικώς υπόλογη για τις αντίστοιχες συνέπειες. Όχι η Ελλάδα.
Με αυτές τις σκέψεις σας καλωσορίζω. Συγνώμη που μακρηγόρησα κάπως δίνοντάς σας αυτές τις εξηγήσεις. Αλλά σας διαβεβαιώνω είναι εξηγήσεις ειλικρίνειας. Αυτά πρέπει να καταστούν γνωστά και στις Ηνωμένες Πολιτείες προς πάσα κατεύθυνση.
Και πάλι σας ευχαριστώ που είστε εδώ. Και πάλι σας συγχαίρω για την μεγάλη σας επιτυχία και κυρίως για την λαμπρή προοπτική την οποία έχετε.