Δαμόκλειος σπάθη το σκοπιανό ζήτημα: Η ελληνική υποχώρηση εγκυμονεί κινδύνους




Γράφει η Έρντα Πρέντσι*

Ο Θουκυδίδης στο  έργο του για τον «Πελοποννησιακό Πόλεμο (431-401 π.Χ.) αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «..o ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσον του επιβάλλει η αδυναμία του»

Η Ελλάδα, τη δεκαετία του 90′ ήταν η ισχυρότερη δύναμη των Βαλκανίων. Δεν  χρησιμοποίησε όμως σωστά τη στρατιωτική και οικονομική ισχύ για να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα και όχι εκείνα της Ένωσης ή της Συμμαχίας όπως θα έκανε κάθε ισχυρή χώρα. Θυσίασε την υπεροχή της για χάρη της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Δεν ενίσχυσε τις περιφερειακές συμμαχίες με γείτονα κράτη. Αντ’ αυτού, υιοθέτησε μια  πολιτική υποχώρησης ή και παραχώρησης την οποία ακολουθεί μέχρι σήμερα.

Αυτό το λάθος κόστισε τη δυνατότητα να ασκεί επιρροή η Ελλάδα σε σημαντικά ζητήματα όπως είναι η ονομασία των Σκοπίων. Παραδοσιακοί σύμμαχοι της Ελλάδας όπως είναι η Σερβία, έσπευσαν να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως Μακεδονία ενώ η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει σε αναγνώριση του Κοσόβου. Η διπλωματία δεν ασκείται έχοντας συναισθηματικούς ή θρησκευτικούς  δεσμούς αλλά μόνο συμφέροντα!

  • Λίγους μήνες πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ η Ελλάδα δέχεται πιέσεις να αποδεχτεί μια συμφωνία που να περιλαμβάνει το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας  ενώ στην ουσία δεν θα αποκομίσει κανένα όφελος.

Η μόνη λύση που έπρεπε να προωθηθεί από την Ελλάδα ήταν ο διαμελισμός των Σκοπίων για τους εξής λόγους

  • Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ δεν θα εξασφαλίσει τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής όσο στο εσωτερικό του υπάρχουν εθνοτικές συγκρούσεις .
  • Τα εθνοτικά σύνολα που απαρτίζουν τη χώρα (Σέρβοι, Αλβανοί, Βούλγαροι και Έλληνες) οι χώρες των οποίων μιλούν την γλώσσα είναι ήδη μέλη του ΝΑΤΟ (εξαίρεση αποτελεί η Σερβία) ή της ΕΕ (Ελλάδα και Βουλγαρία). Επιπλέον, στο Κόσοβο υπάρχει το Camp Bondsteel που είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση που δημιούργησαν οι ΗΠΑ μετὰ τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
  • Αναχαίτιση της τουρκικής και ρωσικής επιρροής στην καρδιά των Βαλκανίων. Η Αλβανία, η Σερβία και το Κόσοβο επιθυμούν την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και φαίνονται διατεθειμένες να στηρίξουν έμπρακτα αυτή την προοπτική.

Τον Ιανουάριο του 1991 ο πρόεδρος της “Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας” Κίρο Γκλιγκόροφ (Kiro Gligorov) κήρυξε την πλήρη ανεξαρτησία της χώρας, μετά από τα συντριπτικά αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και τη μετονομασία της σε “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Το Βελιγράδι συνεργάστηκε και απέσυρε όλες τις ομοσπονδιακές Γιουγκοσλαβικές δυνάμεις από τη χώρα και η απόσχιση ήταν ειρηνική και αναίμακτη.

Τον Αύγουστο του 2001 ξέσπασε κρίση στη χώρα με συμπλοκές Αλβανών αυτονομιστών του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού και του κρατικού στρατού στις δυτικές περιοχές όπου διαμένουν κυρίως Αλβανοί και μουσουλμάνοι (το αλβανικό στοιχείο είναι συγκεντρωμένο κυρίως στη δυτική ΠΓΔΜ, ιδιαίτερα στις πόλεις Τέτοβο (70%), Γκόστιβαρ(66%), Κίτσεβο (30%), Στρούγκα (56%) και Κουμάνοβο (25%), όπως και στην πρωτεύουσα Σκόπια (20%), σύμφωνα με τα δημογραφικά στοιχεία της χώρας).

Έκτοτε, η ΠΓΔΜ προσπαθεί να ισορροπήσει τις όποιες εχθρότητες ανάμεσα στις διαφορετικές εθνοτικές ομάδες που ζουν στην επικράτειά της δίνοντάς τους δικαιώματα που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα. Ωστόσο οι Αλβανοί των Σκοπίων ζητούν ισάξια μεταχείριση και δικαιώματα με τους Σλάβους.

  • Την παρούσα φάση, η πολιτική ηγεσία της ΠΓΔΜ οφείλει να παραδεχτεί το γεγονός ότι η καταγωγή τους προέρχεται από τους Σλάβους και ουδεμία σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο. Ούτε καν γλωσσική. Η άνευ προηγουμένου προπαγάνδα και παραπληροφόρηση του λαού της ΠΓΔΜ σχετικά με την καταγωγή από την πολιτική ηγεσία έχει οδηγήσει τη χωρα σε μια διεθνή απομόνωση και στασιμότητα.

Η στάση της Ελλάδας πρέπει να είναι αδιάλλακτη ως προς τη μη  χρήση του ονόματος της Μακεδονίας από τα Σκόπια.  Παρά την οικονομική κρίση στην οποία έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας παραμένει μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη. Είναι η δεύτερη χώρα του ΝΑΤΟ με τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες επί του ΑΕΠ μετά τις ΗΠΑ.

Η οποιαδήποτε υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης στο σκοπιανό εγκυμονεί κινδύνους. Αφενός θα υπάρξουν εσωτερικές διαμαρτυρίες από το λαό με αποτέλεσμα να αποσπαστεί η προσοχή από τις κρίσιμες περιοχές όπως είναι το Αιγαίο και η Κύπρος. Αφετέρου, ενισχύεται η εικόνα μιας αδύνατης Ελλάδας θέτοντάς την στο έλεος του τουρκικού αναθεωρητισμού στην ανατολική Μεσόγειο.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: