Επινίκια μικρής διάρκειας ενόψει εξελίξεων: Δεν θα προλάβει να πάρει ανάσα η κυβέρνηση Αναστασιάδη




Του Κώστα Βενιζέλου

Η επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη, με επανάληψη του σκηνικού του 2013, έγινε με νέα δεδομένα ενώ διαφορετική θα είναι η συνέχεια. Η διακυβέρνηση της νέας πενταετίας Αναστασιάδη θα έχει να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις τόσο στο Κυπριακό όσο και στην οικονομία, ενδεχομένως πιο κρίσιμες από ό,τι στο παρελθόν.

Είναι προφανές πως στο Κυπριακό θα υπάρξουν από τον Μάρτιο ραγδαίες εξελίξεις, που δεν θα αφήσουν τον ένοικο του Προεδρικού να ανασάνει. Ήδη στη Λευκωσία φθάνουν τα μηνύματα για τις προθέσεις των εν δυνάμει μεσολαβητών, ενώ στην υπό διαμόρφωση νέα εικόνα μπαίνει η Άγκυρα, με δικούς της «κωδικούς».

Στην οικονομία το κρίσιμο και κομβικό σημείο είναι η αξιολόγηση των τραπεζών, που δεν φαίνεται να είναι εύκολη δοκιμασία. Συνεπώς, τα δύσκολα φαίνεται πως έπονται.

Αποτίμηση αποτελέσματος

Η αποτίμηση του αποτελέσματος σε σχέση και με τον πρώτο γύρο έχει ασφαλώς διαφορετικές αναγνώσεις. Εξάγονται, σαφώς, πολλά συμπεράσματα, τα οποία αφορούν τόσο τις προεκλογικές στρατηγικές όσο και το μετεκλογικό τοπίο που διαμορφώνεται.

Πρώτον, ο Νίκος Αναστασιάδης, έχοντας στήριξη μόνο του κόμματος του, του ΔΗΣΥ, κατάφερε να εξασφαλίσει άνετη νίκη. Αυτό το αποτέλεσμα έχει διπλή ανάγνωση. Κατάφερε από τη μια να κεφαλαιοποιήσει και να αναδείξει επιτεύγματα της κυβέρνησής του, αξιοποιώντας και τις δυνατότητες που του προσφέρουν οι μηχανισμοί της εξουσίας.

Από την άλλη, είναι προφανές ότι γνώριζε πως οι πολίτες δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν την «τραυματική εμπειρία» της προηγούμενης διακυβέρνησης και αυτό του έδινε, από τη στιγμή που αντίπαλος ήταν το ΑΚΕΛ, πλεονέκτημα. Είναι σαφές πως στη δεύτερη πενταετία δεν μπορεί να επικαλείται τους προηγούμενους και να κρύβεται πίσω από τη διακυβέρνησή τους για τα όποια λάθη και παραλείψεις. Κι αυτό είναι ένα δεδομένο στο οποίο πρέπει η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα να προσαρμοστούν αμέσως. Το ζητούμενο για τους πολίτες που επέλεξαν Αναστασιάδη, για να μη ψηφίσουν τον αντίπαλό του, είναι πώς θα αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα, Κυπριακό και Οικονομία.

Δεύτερον, ο Σταύρος Μαλάς, όπως στον πρώτο γύρο έτσι και στον δεύτερο, ξελάσπωσε την ηγεσία του ΑΚΕΛ καθώς εξασφάλισε ψηλά ποσοστά. Φάνηκε εκ του αποτελέσματος πως ο υποψήφιος ήταν «σανίδα σωτηρίας» για την ηγεσία. Εάν μεταξύ των προηγούμενων Προεδρικών Εκλογών, του 2013 και των τωρινών, αξιοποιείτο πολιτικά ο κ. Μαλάς, σίγουρα αυτό θα του πρόσφερε περισσότερα πλεονεκτήματα. Αυτό δεν έγινε. Την ίδια ώρα, όπως το 2013 και το 2018 παρουσιάσθηκε χωρίς δική του ομάδα-στελέχη του επιτελείου και στηρίχθηκε εξ΄ ολοκλήρου στα στελέχη του ΑΚΕΛ, γεγονός που έδινε την εντύπωση πως ήταν μόνο υποψήφιος του κόμματος.

Σε ό,τι αφορά το ΑΚΕΛ, σαφώς και θέλει να στοιχηθεί πίσω από το ποσοστό του υποψηφίου καθώς αυτό διασώζει την ηγεσία. Παράλληλα, είναι σαφές πως έχει κοστίσει στον Σταύρο Μαλά η τακτική μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου γύρου. Κυρίως η επιθετική τακτική στο Κυπριακό, που αναδείκνυε προωθημένες θέσεις. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ, όπως φάνηκε από νωρίς χθες στις παρεμβάσεις στελεχών του κόμματος σε τηλεοπτικά πάνελ, επιχείρησε να φορτώσει την ήττα στους λεγόμενους ενδιάμεσους επειδή δεν στήριξαν την υποψηφιότητα Μαλά. Αυτό, προφανώς, θεωρούν πως θα τους βοηθήσει στην εσωκομματική διαχείριση όταν θα αποτιμούν το αποτέλεσμα, υποβαθμίζοντας τους χειρισμούς που έγιναν μέχρι να καταλήξουν στον κ. Μαλά.

Τρίτον, είναι προφανές πως ο διπολισμός αντέχει, το κόστος που έχει από λάθη και λανθασμένες πολιτικές δεν επηρεάζει σημαντικά τα ποσοστά του. Κι αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι οι υπόλοιπες δυνάμεις αδυνατούν να προβληθούν ως εναλλακτική λύση. Οι λεγόμενοι ενδιάμεσοι ναι μεν δεν συμμετείχαν στον δεύτερο γύρο, ωστόσο, είναι πρόδηλο πως δεν είχαν πολιτική παρουσία, δεν έστειλαν τα μηνύματα, όπως ήθελαν να πράξουν με τις αποφάσεις τους μετά την ήττα της πρώτης Κυριακής. Σε σχέση με το αποτέλεσμα, κι αυτό αφορά τους ενδιάμεσους, ενδιαφέρον θα έχει η οριστική εικόνα που θα δοθεί από τους εκλογολόγους, σε σχέση με το μέγεθος της «στρατηγικής ψήφου», που καταγράφηκε στον πρώτο γύρο των εκλογών.

Νέα δεδομένα στο εσωτερικό

Το αποτέλεσμα διαμορφώνει νέα δεδομένα στο εσωτερικό. Ο Νίκος Αναστασιάδης θα έχει απέναντί του μια ισχυρή αντιπολίτευση. Μια αντιπολίτευση που θα έχει δύο άξονες. Το ΑΚΕΛ και τους λεγόμενους ενδιάμεσους. Θα έχει ενδιαφέρον να φανεί πώς θα λειτουργήσουν οι αντιπολιτευόμενοι στη Βουλή και κατά πόσο αυτό θα δυσκολέψει την κυβέρνηση, η οποία θα έχει βασικά στήριξη μόνο από τον ΔΗΣΥ. Την ίδια ώρα, είναι προφανές πως αλλαγές θα υπάρξουν και στον κομματικό χάρτη. Κυρίως, στο χώρον των ηττημένων.

Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ!

Εάν αυτές οι εκλογές στέλνουν ένα μήνυμα είναι πως το κίνημα «γυρίζω την πλάτη στο σύστημα» καλά κρατεί. Η αποχή στον δεύτερο γύρο κινήθηκε στο 27%, ενώ ξεπερνά το 5% το λευκό ( 2.72% ή 3.043 ψήφοι) και το άκυρο ( 2.65% ή 2.955 ψήφοι). Παρά την κινητοποίηση των κομματικών μηχανισμών δεν κατάφεραν να μειώσουν την αποχή. Η επάνοδος ψηφοφόρων, που δεν ψήφισαν στον πρώτο γύρο, δεν ήταν αρκετός για να καλύψει νέες διαρροές πολιτών προς την αποχή. Το πρόβλημα της αποχής δεν είναι καινούργιο, αλλά εδραιώνεται και ενισχύει την απαξίωση προς το πολιτικό σύστημα.

  • Είναι σαφές πως δημιουργείται και ενισχύεται, εδραιώνεται ένα δημοκρατικό έλλειμμα στην κοινωνία. Με βάση τη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος, ο δρόμος για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης θα είναι μακρύς και αμφιβόλου κατάληξης, κυρίως γιατί αποφεύγεται επιμελώς η αναζήτηση των πραγματικών λόγων της απαξίωσης. Το ποσοστό της αποχής τρομάζει τις πολιτικές δυνάμεις το βράδυ των εκλογών, μετά κλείνει το κεφάλαιο αυτό.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: