Θα αντέξουν οι ΗΠΑ σε πιθανή συμμαχία Ρωσίας και Κίνας; Δυσοίωνα σενάρια για την υπερδύναμη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα χάσουν σε μια στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Ρωσία και την Κίνα, υποστηρίζει σε έκθεσή του το αμερικανικό think tank RAND Corporation, προειδοποιώντας για ανεπαρκή εκπαίδευση και ετοιμότητα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων.
Στην πρόσφατη έκθεση με τίτλο «Αμερικανικές Στρατιωτικές Ικανότητες και Δυνάμεις για έναν Επικίνδυνο Κόσμο» (US Military Capabilities and Forces for a Dangerous World), το εγνωσμένου κύρους «non partisan» (χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις από τους Δημοκρατικούς ή τους Ρεπουμπλικάνους σε… ελεύθερη μετάφραση) think tank με έδρα την Καλιφόρνια, προειδοποίησε ότι οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν αρκετές πιθανότητες να επικρατήσουν σε πιθανή σύγκρουση είτε με τη Ρωσία στην Ευρώπη είτε με την Κίνα για το ζήτημα της Ταϊβάν!
Χάρη στις σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια, η Ρωσία και η Κίνα έχουν πλέον φθάσει σε επίπεδο που μπορεί να επικρατήσουν των ΗΠΑ σε συγκεκριμένους τομείς της στρατιωτικής ισχύος, υποστηρίζουν οι αναλυτές στη μελέτη 190 σελίδων, προειδοποιώντας ότι ο μειωμένος αμυντικός προϋπολογισμός και η έλλειψη δυνάμεων για να υποστηρίξουν το «φιλόδοξο» στρατιωτικό σχέδιο των ΗΠΑ, υπονομεύουν τα αμερικανικά συμφέροντα ανά τον πλανήτη.
Οι δε αμερικανικές δυνάμεις θα μπορούσαν να χάσουν έναν πόλεμος με τις έτερες δύο μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη, παρότι η αναλογία αμυντικών με την Κίνα ευνοεί τις ΗΠΑ κατά 2,7 προς 1 και στην περίπτωση της Ρωσίας κατά 6 προς 1, αναφέροντας ότι επείγει η εισαγωγή σημαντικών αλλαγών.
Στο «ευρωπαϊκό θέατρο» οι αμερικανικές δυνάμεις δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν σε μια επίθεση η οποία θα είναι αποφασιστική και θα εξασφαλίζει μικρό περιθώριο προειδοποίησης, δηλαδή επί της ουσίας θα επιτύχει αιφνιδιασμό. Κατά συνέπεια, το συμπέρασμα είναι ότι το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα κράτη της Βαλτικής!
Όσον αφορά σε ενδεχόμενη σύγκρουση με την Κίνα για την Ταϊβάν, σε ενδεχόμενη στρατιωτική κίνηση των Κινέζων για την κατάληψη της αποσχισθείσας νήσου (σ.σ. «renegade province» αποκαλείται από την Κίνα, δηλαδή κινεζική επαρχία που έχει αποσχισθεί παράνομα), το RAND προειδοποιεί, ότι οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες υπερασπίζοντας την Ταϊβάν (σ.σ. η οποία θα παρατάξει και τη δική της διόλου ευκαταφρόνητη στρατιωτική ισχύ).
Οι Κινέζοι εμφανίζονται στην έκθεση να έχουν μελετήσει τις αμερικανικές στρατιωτικές στρατηγικές και τακτικές και έχουν εκπονήσει τις δικές τους με στόχο την αποτελεσματική αντιμετώπιση. Πρόκειται για συμπεράσματα τα οποία καλούνται οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και η αμερικανική κυβέρνηση να λάβουν σοβαρά υπόψη, για να «θεραπεύσουν» αδυναμίες, προτού στοιχίσουν… πανάκριβα!
Η έκθεση του RAND είναι πραγματικά σημαντική. Ο εν λόγω οργανισμός έχει ιστορία πολλών δεκαετιών με παραγωγή υψηλότατης ποιότητας μελετών για στρατιωτικά και όχι μόνο θέματα. Όμως η παρουσίαση θα ήταν ανεπαρκής, όπως κατά πλειοψηφία συμβαίνει στη Ελλάδα και στο εξωτερικό, εάν δεν γίνουν ορισμένες θεμελιακές παρατηρήσεις.
Πρώτη παρατήρηση από όλες είναι, ότι ο συγκεκριμένες μελέτες τείνουν να λαμβάνουν ως σημείο εκκίνησης το δυσμενέστερο σενάριο (worst case scenario) και έτσι πρέπει να κάνουν, αφού στόχος της μελέτης, γι’ αυτό χρηματοδοτήθηκε, είναι να εντοπιστεί οτιδήποτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει τη στρατιωτική πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ.
Αν κάποιος παρακολουθήσει διαχρονικά τη δουλειά της συγκεκριμένης δεξαμενής σκέψης, θα διαπιστώσει αφενός ότι τα συμπεράσματα των μελετών, ακόμα και η μεθοδολογία των αναλυτών για να καταλήξουν σε αυτά, λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη και έχουν γίνει αφορμή εισαγωγής σημαντικών αλλαγών, αφού πρώτα αξιολογηθούν από τους αρμόδιους.
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το αμερικανικό σύστημα καθαυτό. Το εντυπωσιακό είναι ότι ουδείς βάζει όρια στο τι μπορεί να πει μια δεξαμενή σκέψης, με τους αναλυτές της να είναι απόλυτα ελεύθεροι να διατυπώσουν τις απόψεις τους χωρίς περιορισμούς ή/και λογοκρισία με το πρόσχημα της εθνικής ασφάλειας.
Αυτό είναι και θα παραμείνει στο προβλεπτό διάστημα το μεγάλο πλεονέκτημα των ΗΠΑ έναντι των αντιπάλων τους… Στην περίπτωση της Ρωσίας που είναι και η πιο κραυγαλέα, οι ψευδείς ειδήσεις ή οι μισές αλήθειες παράγονται σωρηδόν και διανέμονται παγκόσμια μέσω των κρατικών ειδησεογραφικών πρακτορείων.
Αυτό γίνεται σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν στο διεθνές ακροατήριο μια δυσανάλογη σε σχέση με την πραγματικότητα εικόνα «υπερβολικής ισχύος», με στόχο ξεκάθαρα επικοινωνιακό, ποντάροντας να επηρεαστούν οι κοινωνίες και να ασκήσουν πίεση στις κυβερνήσεις τους θετική για τα ρωσικά εθνικά συμφέροντα.
Πρόκειται για μια ψυχροπολεμική πρακτική που έχει φθάσει στα όριά της εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης, με αποτέλεσμα τουλάχιστον στις ελίτ, να είναι εξαιρετικά εύκολο να εντοπισθεί η πραγματικότητα από τα «fake news», άρα δεν επιτυγχάνεται ο θεμελιώδης στόχος να επηρεαστούν οι κυβερνήσεις, πέραν του ότι οδηγεί σε αντίμετρα από την πλευρά όσων τα συμφέροντα θίγονται.
Η συζήτηση για το μέλλον των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων είναι κρατικό μυστικό, ενώ η μη αποδέσμευση σοβαρών πληροφοριών από ρωσικής πλευράς, οδηγεί σε παρανοήσεις, ακόμα και βλαπτικές για την πραγματική εικόνα τους, αδικώντας τις χωρίς λόγο, από λάθη «εκ των έσω».
Την ίδια στιγμή, η όλη «κουλτούρα» τους οδηγεί σε κολοσσιαίες επικοινωνιακές γκάφες, αφού είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο σε πολλές χώρες του κόσμου, ότι οι άνθρωποι και οι οντότητες που χαρακτηρίζονται ως «φίλιες δυνάμεις» έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά, που οδηγούν σε χαρακτηρισμούς – περιγραφές όχι ιδιαίτερα κολακευτικές, αποκαλύπτοντας είτε σοβαρή αφέλεια είτε συμφωνία, κάτι το οποίο θα ήταν ακόμα πιο προβληματικό.
Η περίπτωση των Κινέζων είναι εντελώς διαφορετική. Αν και τελευταία έχουν αλλάξει την προσέγγισή τους και δείχνουν να έχουν «αγριέψει» με τρόπο μη συμβατό στο πρότυπο της «ειρηνικής ανάδυσης» (peaceful rise) που υπαγορεύει ο κομφουκιανισμός, παραμένουν απείρως σοβαρότεροι.
Επιδιώκουν με σύνεση την κατάκτηση ενός βήματος κάθε φορά, χωρίς να παριστάνουν κάτι που δεν είναι, ενώ πολλές φορές τηρούν σκοπίμως χαμηλότερο προφίλ από αυτό που θα δικαιολογούσε η πραγματική τους ισχύς, θεωρώντας σώφρων το να αποφεύγουν να προκαλούν, ενώ γνήσια ενδιαφέρονται να βρουν τρόπο συνεννόησης με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Είναι αυτή ακριβώς η λογική που διέπει την κινεζική ηγεσία, που καθιστά τις κινεζικές ένοπλες δυνάμεις πιο σοβαρό και εν δυνάμει εξαιρετικά απειλητικό αντίπαλο. Καθώς αποτελεί πολλαπλασιαστή ισχύος. Αυτά για όσους καταλαβαίνουν…
ΠΗΓΗ: Defence Point