Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Έρχεται, λοιπόν, ο Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα και μέχρι να φύγει, οι πάντες, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό της χώρας και τους υπουργούς του, προσεύχονται να μην γίνει η …στραβή!
Και όταν λέμε «στραβή», εννοούμε όλα. Ας πούμε κάποια παραδείγματα:
Όλα τα παραπάνω ακούγονται -αλλά και είναι- εκρηκτικά. Και όταν έχουμε να κάνουμε με ένα ηγέτη, ο οποίος συχνά-πυκνά παθαίνει ψυχασθενική παράκρουση, πρέπει να είναι κανείς εξαιρετικά προσεκτικός.
Μου λένε κυβερνητικοί παράγοντες ότι συμφωνήθηκε να επισκεφθεί την Αθήνα και να συμπεριφερθεί σαν …«αρνάκι». Μακάρι να συμβεί αυτό, μακάρι να πραγματοποιήσει μία ήρεμη επίσκεψη, η οποία θα θέσει τις βάσεις για να τερματιστούν οι απειλές και οι εκβιασμοί του εναντίον της Ελλάδας και του Κυπριακού Ελληνισμού.
Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή ελπίδα ότι θα φέρει τα σύγκαλά του και θα επιτρέψει τη λύση των προβλημάτων που η ίδια η χώρα του δημιουργεί στο Αιγαίο και εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διότι, έχει εκπονήσει ένα σχέδιο πολιτικής, το οποίο δεν επιτρέπει την παραμικρή αισιοδοξία.
Αυτό που δεν μπορούν να αντιληφθούν μερικοί εκ των υποστηρικτών του στην Ελλάδα και την Κύπρο, είναι ότι ακόμα και αν η όποια ελληνική κυβέρνηση υποχωρήσει και δεχθεί κάποια από τα αιτήματά του στο Αιγαίο -που βεβαίως δεν πρέπει να το κάνει- ο Ταγίπ Ερντογάν θα ζητήσει περισσότερα. Για τους ισλαμιστές της Τουρκίας η λέξη ρεαλισμός είναι άγνωστη. Τους εξηγώ πολλές φορές σε ποιο σημείο είμασταν με το θέμα της Κύπρου και που φτάσαμε.
Αν η ελληνική κυβέρνηση περιμένει ένα λογικό ηγέτη με τον οποίο θα μπορούσε να συνεργαστεί για την ειρήνη, να το ξεχάσει. Οι δε ονειροπόλοι της Λευκωσίας, που δηλώνουν πως αναμένουν «θάματα και πράματα» από την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα, ονειροπολούν και ρίχνουν νερό στο μύλο του ισλαμιστή ηγέτη. Διότι θα γυρίσει και θα τους πει το γνωστό: ότι «εγώ προσπαθώ για τη λύση του Κυπριακού και εσείς δεν το θέλετε», άσχετα αν παραλίγο να κατεβάσουν τα παντελόνια.