Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Σύντροφοι (του Μαξίμου), δεν ξέρω πως την έχετε δει τη δουλειά (με τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς, στους οποίους ο Ταγίπ Ερντογάν προσάπτει τη βαριά κατηγορία της συμμετοχής στο (σικέ) πραξικόπημα)…
Αλλά, όπως και αν την έχετε δει… Την έχετε δει εντελώς, μα εντελώς, λάθος.
Και εύχομαι το λάθος να μην αποδειχθεί τραγικό για την Ελλάδα, διότι αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ έχουμε να κάνουμε με ένα ψυχασθενή ηγέτη, που δρα, αντιδρά και φέρεται απρόβλεπτα και σκληρά.
Τα γεγονότα είναι ήδη γνωστά και τα παραθέτω για λόγους δεντολογίας:
Με όλη μου την ειλικρίνεια το καταγράφω: Έμεινα άφωνος. Είναι δικαίωμα των συντρόφων να σκέφτονται «διεθνιστικά», αλλά μιλάμε για τη Δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν μπορείτε να τα κρίνετε με κομματικούς, και μάλιστα διεθνιστικούς, όρους. Αντιπροσωπεύετε την Ελλάδα, όχι τον διεθνιστικό ΣΥΡΙΖΑ.
Και εύχομαι από καρδιάς να είναι αυτός ο λόγος της άμεσης αντίδρασης και της αίτησης ακύρωσης της απόφασης. Διότι κυκλοφορούν φήμες και πληροφορίες που μας θυμώνουν, που μας εξοργίζουν.
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που κρύβομαι. Τα θέλω μου και τα πιστεύω μου, είτε είναι για την Κύπρο και την Ελλάδα, είτε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη Δημοκρατία, τα υποστηρίζω μα πάθος.
Στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα, ο ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, έθεσε βεβαίως το θέμα των οκτώ στρατιωτικών, που χαρακτηρίζει πραξικοπηματίες. Σιγά που δεν θα το έθετε και μάλιστα επιτακτικά…
Από τις δημόσιες δηλώσεις αντιληφθήκαμε ότι ο κ. Ερντογάν εισέπραξε ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ από τον πρωθυπουργό. Άλλη απάντηση δεν μπορούσε να υπάρχει. Διότι για την τύχη των οκτώ δεν μπορεί να αποφασίσει κανένας πολιτικός. Μόνο οι δικαστές. Ουδείς άλλος. Οπότε, ορθώς απάντησε αρνητικά ο Αλέξης Τσίπρας στον Ταγίπ Ερντογάν…
Αν όντως η κυβέρνηση της Ελλάδας προχώρησε σε υπόγειες συμφωνίες με τον αυταρχικό Ερντογάν, τότε έχουμε μέγα πρόβλημα. Και σαν χώρα, και σαν Έλληνες πολίτες. Προσωπικά θεωρώ οποιαδήποτε συμφωνία με οποιονδήποτε ξένο ηγέτη, για ένα θέμα που αφορά τη Δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ως την πιο έσχατη υποχώρηση. Χαρακτηρισμούς δεν χρησιμοποιώ ποτέ. Αλλά η χθεσινή πράξη με ενόχλησε και με εκνεύρισε και με γέμισε με οργή.
Ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει πολύ αυτούς του οκτώ, τους οποίους θα στήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα. Και τους θέλει πολύ για να τους παρουσιάσει ως το «παράδειγμα προς αποφυγή». Την ίδια στιγμή θα πετύχει και τον δεύτερο του στόχο: να ταπεινώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες. Διότι γι’ αυτόν θα αποτελέσει μια τεράστια νίκη, που θα χρησιμοποιήσει για εσωτερική κατανάλωση, η παράδοση των στρατιωτικών -ως «δώρο» μήπως- από την Αθήνα στην Άγκυρα…
Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να σεβαστεί τις συμφωνίες της για το θέμα του ασύλου. Μερικά πράγματα είναι ιερά και πρέπει να τα σεβόμαστε. Δεν εξετάζω αν οι οκτώ είναι πραξικοπηματίες -και αν είναι, επίσης με ενοχλεί. Αλλά ζήτησαν άσυλο επειδή πραγματικά κινδυνεύουν. Ρώτησε η κυβέρνηση τι έχει συμβεί στους συγγενείς τους; Ας κάνει κάποιος ένα τηλεφώνημα στην ελληνική πρεσβεία και στο ελληνικό Γραφείο Τύπου στην Τουρκία. Σίγουρα γνωρίζουν…