“Κανείς δε ξέρει και πότε ο καρκίνος θα σου χτυπήσει την πόρτα…”, λέει ο Λουκάς Φουρλάς
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Της Έλλης Αυξεντίου
Καρκίνος, μία λέξη που προκαλεί τρόμο ακόμα και το άκουσμα της. Προσπαθούμε να τη «ξορκίσουμε» χρησιμοποιώντας άλλες λέξεις ή φράσεις, όπως ” η αρρώστια η κακιά, η καταραμένη, αυτό το κακό, μακριά από μας”…
Μόνο που όσους χαρακτηρισμούς και να δώσουμε, ο καρκίνος, είναι εδώ, υπάρχει. Εισβάλει απρόσκλητος. Δε χτυπάει κουδούνι και δεν κάνει διακρίσεις. Δεν τον ενδιαφέρει αν είσαι πλούσιος ή φτωχός, αν είσαι όμορφος ή άσχημος, μαύρος ή άσπρος, τι επάγγελμα κάνεις, αν είσαι ετερόφυλος ή ομοφυλόφιλος ή τι ηλικία έχεις. Ο καρκίνος έρχεται και σου αλλάζει τη ζωή…. Και εκεί καλείσαι να παλέψεις μ΄αυτόν. Να τον «τραβήξεις» από τα κέρατα και να του τα ξεριζώσεις. Και μέσα σ’ αυτή τη μάχη αλλάζεις. Χάνεις εσένα. Λυγίζεις, κλαις, θες να τα παρατήσεις, δεν αντέχεις άλλο αλλά παράλληλα θες και να ζήσεις…. Και όλη αυτή η διαδικασία του σωματικού και του ψυχικού πόνου δεν είναι μόνο για εμάς τους «μεγάλους» αλλά και για τα μικρά παιδιά, ακόμα και για τα βρέφη, που δεν πρόλαβαν καν να κοιτάξουν το φως και να αντικρύσουν για πρώτη φορά τον κόσμο.
Αλήθεια εσείς έχετε δει ένα παιδί να παλεύει με τον καρκίνο; Θα τολμούσατε να μπείτε έστω και για ένα λεπτό στη θέση των γονέων, όταν οι γιατροί, “σπέρνουν τα πρώτα δαιμόνια”, όταν υποψιάζονται, ότι “το παιδί σας ίσως και να έχει καρκίνο”. Όταν σου λένε, τελικά: “ναι το παιδί σας έχει καρκίνο”;
Έχετε σκεφτεί τι απαντήσεις θα δίνατε σε ένα παιδί που ρωτάει: «μαμά, μπαμπά τι έχω; Γιατί κάνω συνέχεια εμέτους; Γιατί δεν μπορώ να περπατήσω; Γιατί έπεσαν τα μαλλιά μου; Γιατί είναι φουσκωμένη η κοιλιά μου; Γιατί είμαστε συνεχώς στο νοσοκομείο; Γιατί μπαίνω συνέχεια στα χειρουργεία;» Έχετε σκεφτεί άραγε πως νοιώθει ένας γονέας όταν του ανακοινώνουν, ότι η μοναδική θεραπεία που υπάρχει για το παιδί του, βρίσκεται στην τάδε χώρα του εξωτερικού και είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσει; Έχετε σκεφτεί πως νοιώθουν αυτοί οι άνθρωποι, όταν ξέρουν ότι δεν υπάρχει το ποσό, που καλούνται να δώσουν για να σώσουν το παιδί τους;
Ο αγαπημένος φίλος και συνάδελφος Λουκάς Φουρλάς, αλλά πάνω απ’ όλα άνθρωπος, δίνει τη δική του γροθιά ενάντια στον παιδικό καρκίνο, με την ελπίδα να μη χαθεί κανένα άλλο παιδί.
“Επειδή νομίζουμε ότι αυτό το θέμα αφορά κάποιους άλλους και όχι εμάς, ότι ο παιδικός καρκίνος, είναι κάτι που χτυπά άλλες πόρτες και όχι τη δική μας και επειδή είμαι ένας από τους παθόντες , θέλω να δώσω το μήνυμα , ότι κανείς δε ξέρει πότε και εάν θα χτυπήσει τη δική του πόρτα. Γι αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ως κοινωνία και ως άνθρωποι να στεκόμαστε με οποιοδήποτε τρόπο μπορούμε , δίπλα από ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτό το πολύ – πολύ τραγικό πρόβλημα.
Η πρωτοβουλία η δική μου, ελαύνεται από το γεγονός ότι θέλω να βοηθήσω πρακτικά κάποιες οικογένειες που έχουν παιδιά στο παιδο- ογκολογικό, που τα παιδιά τους βρίσκονται σε θεραπείες στο εξωτερικό και πιστέψετε με οι ανάγκες είναι πάρα πολλές, απαιτούνται δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να μείνεις στο εξωτερικό, ένα χρόνο ή και περισσότερο και παρ΄όλο που όλα τα έξοδα, τα ιατρικά, είναι πληρωμένα, όλα τα άλλα έξοδα πρέπει να τα επωμισθεί μία οικογένεια. Αυτό που δεν ξέρει αρκετός κόσμος, είναι ότι , όταν το παιδί σου χτυπηθεί από καρκίνο αφήνεις τη δουλειά σου και τα εισοδήματα σου, διότι δεν μπορείς να δουλέψεις πλέον γιατί πρέπει να αφοσιωθείς 100% στο παιδί σου, άρα από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκεσαι χωρίς εισοδήματα και με ένα τεράστιο πρόβλημα το οποίο καλείσαι να διαχειριστείς. Εκεί είναι ο δικός μας ρόλος. Να σταθούμε δίπλα από αυτές τις οικογένειες, να μη νοιώσουν ποτέ ότι είναι μόνες τους και αν μπορέσουμε να απαλύνουμε έστω και για λίγο τον πόνο τους, έστω οικονομικά και όχι μόνο, πρέπει να το πράξουμε.
Στις 23 Δεκεμβρίου 2017, κολυμπάμε στη Λεμεσό της Κυπρου , μαζί με τους βατραχανθρώπους της Εθνικής Φρουράς, ακριβώς για να δώσουμε το μήνυμα, ότι όλοι πρέπει να αγωνιστούμε και να σταθούμε στα παιδιά αυτά. Στόχος φυσικά, είναι να μαζευτεί ένα αρκετά καλό ποσό, μέσα από τις γραμμές της Cyta, τα charity lines, τα οποία είναι 1, 2, 3 ευρώ, μέσα από τους λογαριασμούς της «Ελπίδας» στις τράπεζες, για να δοθεί μέχρι και το τελευταίο σεντ στις οικογένειες των παιδιών του παιδο – ογκολογικού αλλά και στις οικογένειες που τα παιδιά τους, βρίσκονται σε θεραπείες στο εξωτερικό. Δεσμεύομαι, εγώ προσωπικά , ορκίζομαι ότι δε θα πάει ούτε ένα σεντ, οπουδήποτε αλλού κι ας με πιστέψει ο κόσμος ότι αυτό το πράγμα που λέω το εννοώ.
Πάρα πολλοί βοήθησαν έτσι ώστε να υλοποιηθεί, αυτός ο στόχος μου, αυτή πρωτοβουλία μου, πρώτα απ όλα η «Ελπίδα», που μας παραχώρησε την αιγίδα της, η Cyta που μας παραχώρησε τις τηλεφωνικές γραμμές, και όλα τα χρήματα θα δοθούν ως εισφορά και καμία χρέωση προς την τηλεφωνική εταιρεία, τον υπουργό άμυνας που παραχώρησε για πρώτη ειδική άδεια στους βατραχανθρώπους της εθνικής φρουράς, να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο φιλανθρωπικό σκοπό. Σε κάποιους φίλους που έχω την ανάγκη να τους ευχαριστήσω, την Κατερίνα την Αγαπητού, που είχε όλη την ευθύνη της επικοινωνίας, το Στέλιο Σταυρινίδη, που θα κολυμπά δίπλα μου.
Το δήμαρχο Λευκωσίας, τον Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη που θα κολυμπά μαζί μου. Το Γιώργο τον Αγγελόπουλο, το Ντάνο του «Survivor», ο οποίος ευαισθητοποιήθηκε όταν κάπου το διάβασε, επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε να έρθει στον τερματισμό, για να είναι εκεί μαζί μας και το εκτιμώ ιδιαίτερα και όλους αυτούς τους άγνωστους , οι οποίοι συνεισφέρουν 1, 2 και 3 ευρώ για να βοηθήσουν τα παιδιά που δίνουν τη μάχη τους και δεν πρέπει να αφεθούν μόνα να δίνουν τη μάχη τους. Το σύνθημα μας, είναι «κολυμπάμε με τους βατραχανθρώπους της εθνικής φρουράς γιατί κανένα παιδί δεν πρέπει να αφεθεί και να πολεμά μόνο του», αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό και νοιώσουμε ότι κάθε παιδί που βρίσκεται στο παιδο – ογκολογικό είναι και δικό μας παιδί, τότε νομίζω θα γίνουμε και εμείς καλύτεροι ως άνθρωποι αλλά και καλύτερη κοινωνία….”
Υστερόγραφο: Όσο και να περίμενε το σκοτάδι το φως, το φως κατάφερε να το κερδίσει, όσο δύσκολη κι αν ήταν η μάχη… το “κακό” καταρρέει με το “καλό” και το φως λάμπει στο σκοτάδι κι αυτό λέγεται ζωή… κι έτσι λοιπόν κι εμείς καλούμαστε να νικήσουμε το προσωπικό μας σκοτάδι… Στις 23 Δεκεμβρίου 2017, “κολυμπάμε” με το Λουκά Φουρλά και δίνουμε κ εμείς τη τη δική μας γροθιά ενάναντια στον παιδικό καρκίνο. Κανένα παιδί δεν πρέπει να χάνεται.
Εισφορές για το ίδρυμα ΕΛΠΙΔΑ:
Τράπεζα Κύπρου: 357013154665
Ελληνική Τράπεζα:
121-01-041524-01
Μέσω γραπτών μηνυμάτων SMS στον αριθμό 7060
ΑF1 = 1 ευρώ , ΑF3 = 3 ευρώ, ΑF5 = 5 ευρώ
Εκκίνηση: 10 το πρωί
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί κατά μήκος του παραλιακού μετώπου Λεμεσού στην περιοχή επίχωσης.