Πως είναι δυνατόν άνθρωποι στην Ελλάδα και την Κύπρο να εμπιστεύονται ακόμα τον Ερντογάν;




Από ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Γνωστοί ξένοι πολιτικοί αναλυτές έχουν υποστηρίξει ότι ο ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, είναι μία ειδική περίπτωση ατόμου: Επιδεικνύει σχιζοφρενική συμπεριφορά, δεν έχει καθόλου αισθήματα για τους συμπατριώτες του Τούρκους, πόσο μάλλον για τους Ελληνες, και είναι εξαιρετικά απρόβλεπτος.

Ποιος δύναται να διαφωνήσει με την παραπάνω περιγραφή, όταν η πραγματικότητα ομιλεί από μόνη της. Και δεν στεκόμαστε ποτέ στα λόγια, αλλά στις πράξεις του. Τα λόγια τα παίρνει ο …αέρας, ή -όπως λένε και οι σοφοί του χωριού- οι άνθρωποι λένε καμία …βλακεία να περνούν οι ώρες στο καφενείο. Όμως μετρούν μόνο οι πράξεις, οι οποίες -στη συγκεκριμένη περίπτωση- δεν διαφέρουν από τα λόγια του.

Για μία ακόμη φορά ο πρόεδρος της Τουρκίας επέδειξε εμπρηστική συμπεριφορά. Για μία ακόμη φορά έβαλε στο στόχαστρο του την Ελλάδα και την Κύπρο, η οποία αποτελεί ανεκπλήρωτο πόθο του: Επιθυμεί να την εντάξει στη σφαίρα επιρροής της κατοχικής δύναμης και να πάρει ότι μπορεί στο Αιγαίο. Και είναι αυτό δυστυχώς, που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων της Κύπρου, του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ. Οι υποψήφιοί τους για τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Ιανουαρίου, δεν υπολογίζουν καν τον παράγοντα Ερντογάν στις αναλύσεις τους για το Κυπριακό.

Από την άλλη πλευρά, ο κεντρώος χώρος και ειδικά ο Νικόλας Παπαδόπουλος, που έχει από καιρό αναλύσει σωστά την ισλαμική Τουρκία και τον ηγέτη της, δεν εξηγούν με σαφήνεια στο λαό τι σημαίνουν αυτές οι θέσεις του Ερντογάν για την Κύπρο και τον Κυπριακό Ελληνισμό. Μέχρι να φύγει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο πρόεδρος της Τουρκίας είναι η δύναμη που αποτρέπει μία ορθή λύση του Κυπριακού, για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν κερδίζει ακόμα στις διαπραγματεύσεις -αν και είναι κοντά- το 100% των στόχων του, που είναι η παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων, η παροχή εγγυήσεων στο νησί και η διατήρηση των επεμβατικών δικαιωμάτων της κατοχικής δύναμης επί της μεγαλονήσου.

Στις διαπραγματεύσεις του Κραν Μοντανά, και παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έκανε τις πλέον οδυνηρές υποχωρήσεις της προεδρικής του θητείας, εν τούτοις οι Τούρκοι δεν «τσίμπησαν» διότι απαιτούν να κερδίσουν τα πάντα, καθώς γνωρίζουν οτι τα δύο μεγάλα κόμματα, το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ -πρωτίστως το ΑΚΕΛ- δείχνουν μία άνευ προηγουμένου υποχωρητικότητα που δεν αξίζει στην Κύπρο και στο λαό της. Δεν μπορούν να αντιληφθούν καν το αυτονόητο και το απλό: ότι άλλο πράγμα είναι η «όποια λύση» και άλλο η ορθή λύση, που θα διασώζει την εσαεί παρουσία του Κυπριακού Ελληνισμού και θα αποτρέψει τη «λιβανοποίηση» του νησιού.

Τι είπε ο Ταγίπ Ερντογάν; Μα αυτά που πραγματικά πιστεύει εξέφρασε ο άνθρωπος. Δεν εκστόμισε οτιδήποτε το διαφορετικό:

  • «Υπάρχει», δήλωσε στο εθνικο-ισλαμικό ακροατήριο του, «μια έκφραση που έγραψε ο Πασάς Μεχμέτ προς τον πρέσβη της Βενετίας: Εμείς, με την κατάκτηση της Κύπρου, σάς κόψαμε το χέρι, ενώ εσείς, στον πόλεμο του 1571, μας ξυρίσατε απλά τα γένια. Το χέρι που κόβεται δεν φυτρώνει ξανά, αλλά το μούσι που ξυρίζεται, ξαναβγαίνει πιο δυνατό. Δεν θα σταματήσουμε, θα τα ξεπεράσουμε όλα. Το αίμα ενός ήρωά μας, δεν συγκρίνεται ούτε με το αίμα χιλίων τρομοκρατών. Αυτό να το γνωρίζουν», ισχυρίστηκε ο πρόεδρος της Τουρκίας.

Ο Ταγίπ Ερντογάν συνδυάζει δύο πράγματα, που αποτελούν εμπρηστικό μείγμα και εμποδίζουν την ορθή λύση του Κυπριακού: Είναι φανατικός ισλαμιστής και φανατικός εθνικιστής. Λόγω αυτών των δύο στοιχείων του χαρακτήρα του δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψει την οποιαδήποτε λύση που δεν καλύπτει πλήρως τις θέσεις του. Δεν λέω… Καλά κάνει και πολεμά για την πατρίδα και το λαό του. Βεβαίως το κάνει με εντελώς εθνικιστικό τρόπο, που σημαίνει ότι δεν επιδεικνύει και την παραμικρή ευελιξία. Μακάρι και οι δικοί μας πολιτικοί, να ήταν ανυποχώρητοι σε θέματα αρχών. Διότι, ενώ το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ διαλαλούν στα …πέρατα της γης, ότι αποκλείουν τις τουρκικές εγγυήσεις εγγυήσεις, τα τουρκικά επεμβατικά δικαιώματα και την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων, από καιρό έχουν νερώσει το …κρασί τους. Και ως γνωστόν, το νερωμένο κρασί δεν πίνεται. Τα δύο μεγάλα κόμματα της Κύπρου, έχουν αλλάξει τις δημόσιες θέσεις τους. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις με τους ξένους μεσολαβητές, πάντα θα κάνουν πρώτοι την υποχώρηση. Χωρίς να κερδίζουν σε άλλα θέματα. Είναι ζητήματα που τα εξηγήσαμε πολλές φορές σε προηγούμενα κείμενά μας.

Ο Ερντογάν έχει κάνει στο παρελθόν απαίσιες δηλώσεις. Αλλά η παραπάνω είναι η χειρότερη μέχρι στιγμής, διότι -αν την μελετήσετε καλά- θα διαπιστώσετε και εσείς ότι είναι γεμάτη μίσος. Αν δε δείτε και το βίντεο θα καταλάβετε ότι σαν Έλληνες της Κύπρου, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να αντισταθούμε στο ξεπούλημα της πατρίδας μας. Η βάση πάνω στην οποία συζητά με τους Τούρκους ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, πέραν του ότι είναι εντελώς, μα εντελώς λάθος, εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία.

Για να αντιληφθεί ο αναγνώστης τι ακριβώς συμβαίνει, αρκεί να πούμε ότι αυτό το δήθεν καινούργιο «πράγμα» που είναι τα τελευταία 43 χρόνια υπό «κατασκευήν» από τους Βρετανούς και τους εκάστοτε αντιπροσώπους του ΟΗΕ, προσφέρει -σε ποσοστό πληθυσμού- στο 18% των εποίκων και των Τουρκοκυπρίων περισσότερα δικαιώματα στους Τούρκους παρά στους Ελληνοκύπριους που αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία. Πρέπει κάποιος να βρίσκεται στην εξώπορτα του ψυχιατρείου για να συζητά παρόμοιες λύσεις.

Αυτό, επίσης, που δεν καταλαβαίνουν οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, πρώην και σημερινές, είναι αυτό που εκφράζουν πολιτικά (και κομματικά) ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο κ. Άνδρος Κυπριανού: Πιστεύουν ότι η υποχώρηση απαντάτε με υποχώρηση. Μπορεί σε νορμάλ καταστάσεις, με νορμάλ χώρες, να συμβαίνει αυτό. Αλλά όχι με την Τουρκία του Ερντογάν.

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, εν μέσω των εθνικιστικών κορώνων που υιοθέτησε για την προεκλογική περίοδο, ενθυμούμενος τον παλιό καλό(;) εαυτό του, επαναλαμβάνει ότι μόλις εκλεγεί θα επανέλθει στις διαπραγματεύσεις. Το κάνει για να ησυχάσουν οι νεοφιλελευθεροι της αριστεράς, οι οποίοι και τον …υποστηρίζουν. Συμβαίνουν και αυτά στη «Γη των Αγίων». Δυστυχώς. Όμως, ο κ. Αναστασιάδης δεν έχει αντιληφθεί ότι αυτοί οι τύποι, που πρεσβεύουν περίεργες ιδέες και αποδέχονται την «όποια λύση», έχουν λακίσει προς τον κ. Σταύρο Μαλά, που δείχνει να διαφωνεί με βασικές αρχές του ΑΚΕΛ. Είναι και η δική του ψυχή άβυσσος, από τη στιγμή που επέλεξε να ταυτιστεί με την υποχωρητικότητα της ακελικής ηγεσίας στο εθνικό θέμα, έστω και αν ψέλλισε μία διαφοριοποίηση από τις θέσεις του ΑΚΕΛ, η οποία δεν έχει την παραμικρή σημασία, διότι αν εκλεγεί -που θα είναι το όγδοο …θαύμα του κόσμου- στο μανδρί της φιλοτουρκικής λύσης θα παραμείνει. Εννοώ βεβαίως ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι μία καθαρά φιλοτουρκική και ρατσιστική λύση.

Λέμε πάντα ότι οι προεδρικές εκλογές είναι κρίσιμες. Τούτες όντως είναι. Γι’ αυτό οι υποψήφιοι πρέπει να καταθέσουν ως δέσμευση προς το λαό, τα σχέδια τους για το Κυπριακό τώρα, όχι την επομένη της εκλογικής αναμέτρησης.

  • ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι αντίπαλοι του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος, έχουν ξεσαλώσει εναντίον του μετά την επίσκεψη του στην Τουρκία. Απορώ. Εάν υποθέσουμε ότι ο κ. Κοτζιάς έχει αλλάξει τις θέσεις του και προσεγγίζει τις δικές τους, γιατί τον λοιδωρούν και δεν τον χειροκροτούν. Στη ζωή, αλλά βεβαίως και στην πολιτική, μετρούν οι άνθρωποι με αρχές. Οι οπαδοί της «όποιας λύσης» κρίνουν πάντα εξ ιδίων τα αλλότρια… Αυτό το γνωρίζει καλά ο κ. Κοτζιάς.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: