Η πολιτική, η δημοσιογραφία και η ποίηση δεν μπορούν να γίνονται καταφύγιο για μισές αλήθειες
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
Μα έγινε είδηση ο έρωτας ενός Ελληνοκύπριου και μιας Τουρκοκύπριας στο Ριζοκάρπασο ή επειδή ο γάμος και τα όνειρά τους στάθηκαν κόντρα στην κατοχή και στην παράνομη διχοτόμηση του νησιού μας; Με συνειδητή επιλογή και στάση ζωής, οι δυο συμπατριώτες μας απέδειξαν ότι πατρίδα τους είναι η αγάπη, οι άνθρωποι και οι ζωγραφιές του τόπου. Δηλαδή, όλα αυτά που τα κρατά μοιρασμένα και εγκλωβισμένα ο τουρκικός στρατός.
Δυστυχώς, μέσα κι απ’ αυτή την ανθρώπινη ιστορία, αναδείχθηκε ένας συγκεκριμένος τρόπος αντίληψης και αντιμετώπισης των πραγμάτων, υποβαθμίζοντας την ουσία του Κυπριακού ως διεθνούς προβλήματος ξένης εισβολής και κατοχής. Διαφαίνεται όλο και περισσότερο ότι ένα ποσοστό Ελληνοκυπρίων, σκόπιμα ή αφελέστατα, συμβάλλει στη διαμόρφωση πολιτικής για λύση που αφήνει απ’ έξω την Τουρκία.
Ο γάμος μιας Τουρκοκύπριας και ενός Ελληνοκύπριου εμφανίστηκε ως μήνυμα ελπίδας για να γκρεμιστούν τα «οδοφράγματα του μυαλού». Ναι, συμφωνούμε κι αυτά τα οδοφράγματα έχουν το δικό τους τεράστιο μερίδιο ευθύνης. Αλλά, δεν είναι μόνο αυτά. Η προκλητική σημαία της ντροπής στον Πενταδάκτυλο, μας θυμίζει πάνω απ’ όλα την τουρκική επεκτατικότητα που δεν μπορούμε να την παραμερίζουμε και να την υποβαθμίζουμε. Η Χατιτζέ Γισέρ και ο Παναγιώτης Ανδρέου στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο δεν άφησαν κανένα να λογοκρίνει την ψυχή τους. Δεν απαρνήθηκαν ούτε τη γη τους ούτε την αγάπη τους. Αυτή είναι η είδηση!
Ποιοι λοιπόν εμποδίζουν δεκάδες και χιλιάδες Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να επιστρέψουν και να ζήσουν στα σπίτια τους, στα χώματά τους, στις πόλεις τους, στα χωριά τους, να ζήσουν σε μια κοινή πατρίδα, να ερωτευτούν με ειρήνη και σεβασμό; Ποιος στρατός στέκεται ανάμεσά μας; Ποιοι κατοχικοί ηγέτες και εγκάθετοι της Άγκυρας επιμένουν σε παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και εγγυήσεων; Γιατί τόσος αποπροσανατολισμός από την ωμή πραγματικότητα που καταγράφεται με τα συρματοπλέγματα του Αττίλα;
Η πολιτική, η δημοσιογραφία, αλλά και η ποίηση, δεν μπορούν να γίνονται καταφύγιο για μισές αλήθειες. Οι πληγές, οι προδότες, οι πρόσφυγες, οι νεκροί, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι, οι κατακτητές έχουν ονόματα. Όταν αγνοείται η βασική αιτία των όσων συνέβησαν και συμβαίνουν στην Κύπρο, χωρίς να αποτυπώνεται το σύνολο των γεγονότων και των πραγματικοτήτων, τότε είναι που χαράζουμε σύνορα στα μυαλά και στα εδάφη μας. Κι αν η οποιαδήποτε μελλοντική προσπάθεια για λύση δεν στοχεύει στην πλήρη αποτίναξη της τουρκικής κατοχής και στον απεγκλωβισμό των ανθρώπων, ο γάμος ενός Ελληνοκύπριου και μιας Τουρκοκύπριας θα εξακολουθήσει να γίνεται είδηση.
- Δημοσιογράφος. [email protected]