«Η υπομονή είναι το κλειδί της επιτυχίας», λέει ο νεαρός Επαμεινώνδας Τριανταφύλλου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι «τροχονόμοι» της χούντας που πούλησαν την Κύπρο: Δεν δικάστηκαν ποτέ για την προδοσία κατά της Μεγαλονήσου, ο Καραμανλής δεν ήθελε να εκθέσει τους Δυτικούς συμμάχους
«Ήρεμα νερά» και τουρκικό πιστόλι στις διαπραγματεύσεις: Ξυπνήστε στην Αθήνα, «η Τουρκία διαδοχικά κάνει μαξιμαλισμό για να σας υποχρεώσει σε αυτοπεριορισμό»…
Μαθητής της Γ΄ Λυκείου και με υψηλούς πανεπιστημιακούς στόχους, ο Επαμεινώνδας Τριανταφύλλου «έλαμψε» με την παρουσία του στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εφήβων/νεανίδων που διεξήχθη στην Κύπρο. Κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο της κατηγορίας των -48 κιλών, ολοκληρώνοντας με μια σπουδαία διάκριση τον αγωνιστικό κύκλο του στην κατηγορία των εφήβων, δεδομένου ότι από το 2018 θ’ αγωνίζεται πλέον σε αυτή των ανδρών.
Ο νεαρός αθλητής του ΑΣ Περιστερίου, ο οποίος στοχεύει στην είσοδό του στο Τμήμα Βιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) για τη διάκριση επί κυπριακού εδάφους, το ταεκβοντό αλλά και τους μελλοντικούς στόχους του εντός κι εκτός αθλητισμού.
ΕΡ: Φαντάζομαι ότι το μετάλλιο αυτό θα σε βοηθήσει ώστε να «κλειδώσεις» το πανεπιστήμιο που θέλεις να εισαχθείς…
«Σίγουρα θα με απαλλάξει από το άγχος των πανελληνίων εξετάσεων. Θα μπορώ να συνεχίσω τις προπονήσεις παράλληλα με το διάβασμα. Στοχεύω να σπουδάσω Βιολογία στην Αθήνα. Μια σχολή με πολλές απαιτήσεις, αλλά που είναι το όνειρό μου. Γι’ αυτό και χαίρομαι διπλά που τη δεδομένη χρονική στιγμή, ήρθε αυτό το μετάλλιο».
ΕΡ: Σε μια τόσο δύσκολη χρονιά, όμως, δείχνεις να είσαι συνεπής σε όλες τις δραστηριότητες: ταεκβοντό και διάβασμα. Πόση προσπάθεια χρειάζεται ένας αθλητής της δικής σου ηλικίας για να μπορέσει να δείχνει συνέπεια απέναντι στις υποχρεώσεις του;
«Η αλήθεια είναι ότι η κούραση είναι μεγάλη και απαιτούνται πολλές θυσίες. Για να μπορέσει κανείς να αντεπεξέλθει σε όλες του τις υποχρεώσεις, πρέπει να δεχτεί πως κάποια πράγματα θα μείνουν πίσω, όπως οι βόλτες και η διασκέδαση, έως έναν βαθμό πάντα, γιατί και αυτά είναι απαραίτητα. Αν πραγματικά σου αρέσει κάτι, βρίσκεις χρόνο για αυτό. Άλλωστε, το ταεκβοντό είναι για εμένα τρόπος ζωής και δεν θεωρώ τόσο μεγάλες τις θυσίες που προανέφερα».
ΕΡ: Από ποιά ηλικία ασχολείσαι με το ταεκβοντό; Σκοπεύεις να συνεχίσεις και σαν φοιτητής; Κι αν ναι, ποιό είναι το μεγάλο όνειρό σου πάνω στο ταεκβοντό;
«Ξεκίνησα παραδοσιακό ταεκβοντό από τα έξι μου χρόνια. Το αγωνιστικό, το ξεκίνησα στα 13 μου. Εννοείται ότι θα συνεχίσω να ασχολούμαι με αυτό και ως φοιτητής… Όνειρό μου ήταν πάντα να αγωνίζομαι με το εθνόσημο στο στήθος και να εκπροσωπώ επάξια τη χώρα μας. Αυτό εξακολουθεί να είναι το όνειρό μου. Να έχω στο στήθος το εθνόσημο όσο το δυνατόν περισσότερες φορές».
ΕΡ: Πότε κατάλαβες ότι δεν θα έχανες με τίποτα το μετάλλιο; Δεν είναι λίγοι οι αθλητές που από τον πρώτο κιόλας αγώνα διαισθάνονται πως «αυτή είναι η μέρα τους». Συνέβη κάτι σχετικό και με σένα;
«Κοίταγα κάθε αγώνα και κάθε αντίπαλο ξεχωριστά. Σαν να ήταν τελικός. Ένιωσα έτοιμος σε όλους τους αγώνες και ήμουν προετοιμασμενος ψυχολογικά γι’ αυτούς».
ΕΡ: Τι πιστεύεις ότι έφταιξε και δεν ήρθε το χρυσό μετάλλιο; Ανώτερος αντίπαλος; Κούραση; Απειρία; Αν παίζατε αντίπαλοι αύριο, θ’ άλλαζες κάτι στο παιχνίδι σου;
«Το μετάλλιο δεν ήρθε, γιατί άξιζε στον αντίπαλό μου. Ήταν πολύ καλός αθλητής και τη συγκεκριμένη στιγμή δεν μπορούσα να τον κερδίσω. Οι Ρώσοι έχουν πολυ καλό αγωνιστικό ταεκβοντό. Εάν έπαιζα πάλι μαζί του, θα προσπαθούσα να μην παρασύρθω στο παιχνίδι του».
ΕΡ: Η βασική φωτογραφία του προφίλ σου στο fb περιέχει μια φράση για την υπομονή που πρέπει να έχει κάθε αθλητής, έως ότου έρθει η διάκριση. Αυτό είναι τελικά το μυστικό για να μπορέσει ένας αθλητής να φτάσει στην κορυφή;
«Θεωρώ πως η υπομονή είναι το κλειδί της επιτυχίας. Θα έρθουν πολλές αποτυχίες, έως ότου έρθει μια και μόνο επιτυχία. Μέσα από τις ήττες θα πρέπει να μαθαίνουμε και να μην τις αντιμετωπιζουμε ως κάτι απαραίτητα κακό. Με υπομονή και δουλειά σίγουρα θα έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα».
ΕΡ: Εκτός από υπομονή, τι άλλο πρέπει να έχει ένας αθλητής που κάνει πρωταθλητισμό και τι θα πρεπει να περιμένουμε από εσένα την επόμενη χρονια;
«Να έχει δίπλα του άτομα που μπορούν να τον στηρίξουν και να τον ενθαρρύνουν, όπως γονείς και φίλους. Για εμένα η επόμενη χρονιά είναι μια χρονιά προσαρμογής, γιατί ανεβαίνω κατηγορία (σ.σ. -54 κιλά) και ξεκινάω κάτι καινούργιο στην κατηγορία των ανδρών πλέον».
ΕΡ: Εσένα ποιά άτομα σε έχουν στηρίξει και σε ποιούς θα ήθελες να πεις «ευχαριστώ»;
«Ευχαριστώ πάρα πολύ τους γονείς μου που όλα αυτά τα χρόνια ήταν δίπλα μου, καθώς και τους δασκάλους μου, Κυριάκο Παρασίδη και Χάρη Μπαλασκα. Ακόμα θέλω να ευχαριστήσω και την ελληνική ομοσπονδία που στέλνει ολόκληρη ομάδα στο Πανευρωπαϊκό αυτό. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους προπονητές της εθνικής στην αποστολή αυτή που με βοήθησαν με τις οδηγίες τους καθ’ όλη την διάρκεια των αγώνων».
ΕΡ: Ένα μήνυμα στα παιδιά της ηλικίας σου ή μικρότερα από σένα που θα ήθελαν να ασχοληθούν με το ταεκβοντό;
«Το ταεκβοντό είναι μια ολοκληρωμένη πολεμική τέχνη, με την οποία αξίζει να ασχοληθεί κανείς. Διδάσκει την πειθαρχία και τον σεβασμό και μέσα από τους αγώνες μαθαίνει στον αθλητή να ελέγχει τον εαυτό του, τα συναισθήματά του, βοηθώντας τον έτσι κι εκτός αγωνιστικού χώρου».
Γιάννης Χατζηδοπαυλάκης, ΑΠΕ-ΜΠΕ