«Η “Δεύτερη Ευκαιρία” και η επίδραση της στην επανεκκίνηση της οικονομίας μας»




Του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου*

«Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών έχει τονίσει πολλές φορές την ανάγκη ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας ως το αποτελεσματικότερο αντίμετρο στην προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης. Αυτή η ενίσχυση χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο σκέλη.

Το πρώτο αφορά στην ανάγκη λήψης των κατάλληλων μέτρων προκειμένου να δοθούν διευκολύνσεις και κίνητρα για τη δημιουργία και λειτουργία όσων περισσοτέρων υγιών επιχειρήσεων είναι εφικτό. Κυρίως μέσω νέων επενδύσεων, ενώ ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην καινοτομία και στις νέες τεχνολογίες.

Το δεύτερο σκέλος, το οποίο θεωρώ εξίσου σημαντικό, έχει άμεση σχέση με τη στήριξη που πρέπει να έχουν οι υφιστάμενες επιχειρήσεις που προσπαθούν να διασωθούν σε μία βαθύτατα «πληγωμένη» ελληνική οικονομία.

Ένα από τα μέτρα που εφόσον προωθήσει άμεσα το κυβερνητικό επιτελείο μπορεί να φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα και να αποδείξει έμπρακτα η Πολιτεία ότι στηρίζει την επιχειρηματικότητα, είναι αυτό που αποκαλούμε «Δεύτερη Ευκαιρία».

Είμαστε οι πρώτοι που σταθήκαμε στην ανάγκη εφαρμογής του μέτρου και εργαστήκαμε σκληρά προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς είδαμε ότι μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την επιχειρηματική κοινότητα και κατ΄επέκταση για την οικονομία μας, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να δώσει την αίσθηση απονομής δικαίου.

Γιατί οφείλουμε όλοι να παραδεχθούμε ότι υπάρχουν πάρα πολλές επιχειρηματικές προσπάθειες στην αγορά που λόγω ευκαιριακής και άδολης αφερεγγυότητας, βρίσκονται σε αδυναμία εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων τους. Η βασική αρχή της «Δεύτερης Ευκαιρίας» πρέπει να είναι, η ολοκληρωτική παροχή της σε αυτούς που εντίμως πτωχεύουν και η πλήρης άρση των εμποδίων ενός μικρομεσαίου επιχειρηματία να δοκιμάσει και πάλι την τύχη του στον επιχειρηματικό στίβο.

Πρόκειται για μία επιτακτική ανάγκη, κυρίως λόγω της σημερινής τραγικής κατάστασης στην αγορά. Πως μπορεί να έρθει η ανάπτυξη, όταν σύμφωνα με εκτιμήσεις τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια φτάνουν σήμερα τα €100 δις;

Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα σήμερα, έχουμε μια οικονομία «ζόμπι»: χιλιάδες νεκροζώντανες επιχειρήσεις (τα 2/3 των επιχειρήσεων της χώρας) βρίσκονται σε ζώνη οριακής επιβίωσης και επειδή αδυνατούν να κλείσουν εξαιτίας ενός αναποτελεσματικού πτωχευτικού συστήματος, βυθίζουν και τις υγιείς επιχειρήσεις στο τέλμα.

Ποια είναι τα μέχρι στιγμής δεδομένα:

– οι Έλληνες φοβούνται την επιχειρηματική αποτυχία περισσότερο από κάθε άλλον λαό στην Ευρώπη καθώς το στίγμα της συνοδεύει τον επιχειρηματία μετά από μια χρεοκοπία.

– Το βάρος των αστικών και ποινικών ευθυνών που συνδέονται ακόμη και με την άδολη πτώχευση, συμβάλλει καθοριστικά ώστε ελάχιστοι στη χώρα μας να τολμούν να εμπλακούν στην αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, ακόμα και όταν υπάρχει η προοπτική διάσωσης μεγάλης αξίας και πολλών θέσεων εργασίας.

– Ανυπαρξία υποστηρικτικών μηχανισμών / συμβουλευτική, διαμεσολάβηση κλπ

– Άρνηση των τραπεζών να συνηγορήσουν

– Καθυστερήσεις στην εκδίκαση – γιατί;

– το αρμόδιο δικαστικό σώμα ΔΕΝ είναι εκπαιδευμένο κατάλληλα

– δεν υπάρχουν σαφή και γνωστά κριτήρια αξιλοόγησης της δολιότητας

– δεν παράγονται πληροφορίες κλαδικής οικονομικής δραστηριότητας

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιχειρήσεις που δυσκολεύονται περισσότερο από τις υπόλοιπες στο να ενταχθούν στο πτωχευτικό δίκαιο, είναι οι μικρές και πολύ μικρές. Οι μεγάλες, λόγω του αποτυπώματος που αφήνουν, είτε δεν αφήνονται να πτωχεύσουν με συνεχείς πιστωτικές ενέσεις ή ακόμη και κανονιστικές ελαφρύνσεις.

Αν ο αριθμός των πτωχεύσεων στην Ελλάδα μειωθεί μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, θα σημαίνει για την οικονομία, μείωση κατά δισεκατομμύρια ευρώ του ιδιωτικού χρέους, ελάφρυνση στα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης και άνοιγμα χιλιάδων θέσεων εργασίας ανά έτος. Αυτό απαιτεί κατάλληλη συμβουλευτική και κοινωνική αλλαγή στην αντιμετώπιση των κρίσεων και των αλλαγών. Είναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να βοηθήσουμε στην ενίσχυση των εταιρειών και στην πρόληψη των πτωχεύσεων.

Προς αυτή την κατεύθυνηση χρειαζόμαστε επειγόντως, ένα πλαίσιο που να προσφέρει γρήγορες και αποτελεσματικές διαδικασίες εξυγίανσης που να διασώζουν επιχειρηματική αξία και θέσεις εργασίας. Προτείνονται στο σημείο αυτό παρεμβάσεις όπως:

• Απομάκρυνση σημαντικών φορολογικών εμποδίων: όταν διαγράφεται μια απαίτηση από προμηθευτή, να του επιστρέφεται ο ΦΠΑ και ο φόρος εισοδήματος που αναλογεί, οι ζημιές από τις διαγραφές να συμψηφίζονται με μελλοντικά κέρδη για τουλάχιστον 10 χρόνια και ο οφειλέτης να μη φορολογείται για το διαγραφόμενο ποσό.

• Συμμετοχή του κράτους με διαγραφές κεφαλαίου σε όλες τις διαδικασίες πτώχευσης. Το κράτος έχει υποσχεθεί να συμμετέχει με διαγραφές κεφαλαίου σε μια μόνο διαδικασία, του λεγόμενου «εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων». Θα έπρεπε να έχει την ίδια στάση και σε όλες τις συμφωνίες εξυγίανσης.

• Κατοχύρωση πραγματικής «δεύτερης ευκαιρίας» στην άδολη πτώχευση. Θα πρέπει στη χώρα μας να θεσπιστεί μια αυτόματη και πραγματική δεύτερη ευκαιρία όσο δεν υπάρχει αποδεδειγμένος δόλος. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η απαλλαγή από χρέη να είναι πράγματι αυτόματη, να αφορά και χρέη προς το δημόσιο καθώς και διοικητές επιχειρήσεων και να μην θέτει σοβαρούς περιορισμούς άσκησης οικονομικής δραστηριότητας στο μέλλον.

Το ΕΕΑ έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του για τις δόλιες πτωχεύσεις: όλοι οι δολίως πτωχεύσαντες να πάνε στον εισαγγελέα. Εμείς υπερασπιζόμαστε τους έντιμους πτωχεύσαντες μέσα από την επιχειρηματική τους δράση, καθώς είναι κοινή εκτίμηση ότι μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην προσπάθεια επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας. Και η οποιαδήποτε βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση είναι εξαιρετικά χρήσιμη».

  • Ο κ. Γιάννης Χατζηθεοδοσίου είναι πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: