Συνένοχοι στην υποκρισία: Συνέλαβαν όλα τα λαμόγια και έμεινε χρόνος και για άλλες «δράσεις»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ομιλεί για “κυβερνητική διαφθορά” στην Κύπρο: Δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τονίζει…

Ανακοινώσεις Χριστοδουλίδη: Τις επόμενες ημέρες προτάσεις για εκσυγχρονισμό Νομικής και Ελεγκτικής Υπηρεσίας

Συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου την Παρασκευή στην Κύπρο για Κυπριακό και ευρωτουρκικά

Του Κώστα Βενιζέλου

Υπάρχει τόση υποκρισία σε αυτό τον τόπο, που έχει γίνει παράδοση, ήθη και έθιμο, που σε λίγο θα περιγράφεται σε αυτές τις εκπομπές φολκλόρ της κυπριακής τηλεόρασης, που ανακάλυψαν εσχάτως την ύπαιθρο, τα χωριά.

Υπάρχει τόση υποκρισία ώστε να διαπιστώνεται η έλλειψη διάθεσης της κοινωνίας να αντιμετωπίζει τις πραγματικότητες. Έπεσαν… όλοι από τα σύννεφα για τη σύλληψη γυναίκας και γιατρού, ο οποίος διενήργησε την έκτρωση. Μια πρόταση νόμου που κατατέθηκε το 2015 και δεν προωθήθηκε, ο αιφνιδιασμός του «πρωτάρη» που δεν γνωρίζει δήθεν πως γίνονται καθημερινά εκτρώσεις και η γύμνια του συστήματος, επιβεβαιώνουν πως η ανειλικρίνεια είναι ίδιον μιας κοινωνίας. Οι συλλήψεις, ειπώθηκε, έγιναν «γιατί πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι». Τόσο σοβαρή χώρα είμαστε λοιπόν. Έχουν συλληφθεί όλα τα λαμόγια και έμεινε χρόνος και για άλλες «δράσεις».

Μέσα από την «καθημερινότητα» εκπέμπεται υπερβολή και σχιζοφρένεια. Ξαφνικά ανακαλύπτεται πως ο Τύμβος Μακεδονίτισσας (στην Κύπρο) ανεγέρθηκε με μάρμαρα από τα κατεχόμενα. Όλα κινήθηκαν, είπαν, με βάση τα κριτήρια και τις προδιαγραφές που διαμορφώθηκαν αρμοδίως και ως εκ τούτου «τίποτε δεν είναι παράνομο». Το «γράμμα του νόμου αυτό λέγει», υποστηρίχθηκε και κανενός τα αντανακλαστικά δεν ξύπνησαν. Μάλλον σκοπίμως. Όπως και στο γεγονός ότι το κράτος παρέχει διευκολύνσεις για τις γιορτές του μίσους, που πραγματοποιούνται στο θύλακα των Κοκκίνων. Ανακάλυψαν πως το «καλό κλίμα» διατηρείται με συνάξεις μίσους και διαχωρισμού.

Είναι το ίδιο κράτος που αναλαμβάνει ρόλο τροχονόμου για τουρίστες που κάνουν διακοπές σε κλεμμένες περιουσίες στα κατεχόμενα. Να μην χαλάσουμε το χατίρι των Ισραηλινών συμμάχων έστω κι εάν ισοπεδώσουμε τα δικά μας δικαιώματα. Ξεχάστηκε και η Focus, που περίπου χαρακτηρίστηκε ως… φιλανθρωπικό ίδρυμα που βοηθούσε αναξιοπαθούντες πολιτικούς και κόμματα. Έγινε το άθλημα της μίζας «δικαίωμα» για τις μετριότητες που ασκούνται στην πολιτική (γιατί αλλού θα τους κλωτσοκοπούν). Όσοι θυμούνται και την υπόθεση των αμπελοπουλιών, παρακολούθησαν να αναπτύσσεται μια λογική στη βάση της οποίας η παραβίαση των νόμων συνιστά «ειλικρίνεια» που καταπολεμά την «υποκρισία». Να ψηφίζονται νόμοι αλλά επειδή αρέσει ο μεζές, να παραβιάζονται. Από τη στιγμή, λοιπόν, που αρέσουν τα αμπελοπούλια, γιατί να υποκρινόμαστε για το αντίθετο, είναι το επιχείρημα που προβλήθηκε και εντός της Βουλής. Για τις εκτρώσεις, όμως, υπάρχουν νόμοι και πρέπει να εφαρμόζονται, λένε οι υποκριτές.

Ξεχάστηκε –μέσα και από τους μηχανισμούς της λήθης– το προεδρικό ατόπημα να μοιραστούν σε διάφορους απόρρητα έγγραφα για το Κυπριακό, επειδή ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν αντέχει την πίεση της αμφισβήτησης. Όπως ξεχάστηκε το γεγονός ότι κάποιοι προσκάλεσαν την τρόικα και επέβαλαν μνημόνια και άλλοι έκλεψαν διά του κουρέματος τα χρήματα των καταθετών από τις τσέπες τους.

Σε αυτή τη χώρα της υποκρισίας, προτιμούν κάποιοι να τους χαϊδεύουν τα αυτά με «δεσμεύομαι», να πέφτουν βροχή οι εξαγγελίες και τα εκατομμύρια και να μην ενοχλείται κανείς για το γεγονός ότι εξαγγέλλονται έργα που δεν χρειάζονται, ενώ θα έπρεπε να χρηματοδοτούνται με ψηλές παροχές τα θέματα της υγείας και της παιδείας.

Το πολιτικό σύστημα ευθύνεται για όλα αυτά. Φταίνε όμως και οι πολίτες που ανέχονται και εν πολλοίς ταυτίζονται με την υποκρισία. Ανέχονται την κοροϊδία. Το ξεχνώ, η λήθη, εξυπηρετεί το πολιτικό σύστημα αλλά -φευ- και τους απαθείς. Είναι, όμως, συνένοχοι.