Ο πατριωτισμός ή έστω η ανάγκη επιβάλλει μια νέα στρατηγική πιεστική: Η πλάνη για την έκθεση της Τουρκίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
24 Απριλίου στο Γερεβάν: Ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων συνεχίζεται, μνήμη και τιμή στους νεκρούς της τουρκικής θηριωδίας, το 1915
Ενδεικτικό της νοοτροπίας της Τουρκίας είναι η μη παραδοχή της διάπραξης της Γενοκτονίας των Αρμενίων: Η ΕΔΕΚ τιμά τους δολοφονημένους από τις ορδές των Νεότουρκων
Του Λουκή Γ. Λουκαΐδη
Το Κυπριακό έχει φτάσει σε ένα σημείο που ο κεντρικός τους στόχος, σύμφωνα με τους πολιτικούς μας, είναι η επιτυχία να εκθέσουμε την Τουρκία για την έλλειψη συνεργασίας της να συμφωνήσει στα θέματα της εγγυήσεως και ασφάλειας στα οποία επικεντρώθηκε τελευταίως η πολιτική μας.
Η προβολή της συνεχιζόμενης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας από ένα κράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, υποψηφίου μέλους της Ε.Ε. και από χρόνια τώρα μέλους του ΟΗΕ, στόχος του οποίου είναι η εφαρμογή των αρχών του διεθνούς δικαίου, παραμερίστηκε ή κατέστη αναιμική, με αποτέλεσμα να μην προβάλλεται διεθνώς ως το κύριο θέμα των συνομιλιών των σαράντα τριών ετών.
Έχουμε επικεντρωθεί και διοργανώνουμε συγκεντρώσεις στην Ελβετία μπροστά σε εκπροσώπους του ΟΗΕ και της Ε.Ε. για να αποδείξουμε την αδιαλλαξία της Τουρκίας ότι δεν συνεργάζεται για να συμφωνήσει στα θέματα της εγγύησης και της ασφάλειας για τα οποία η Τουρκία στηρίζεται προσχηματικά στη Συνθήκη Εγγυήσεως.
Σαράντα τρία χρόνια κρατά τη μισή Κύπρο η Τουρκία και παραβιάζει με τον πιο προκλητικό τρόπο βασικά δικαιώματα, κατακρατεί άδειες πόλεις, εκτοπίζει πληθυσμό κ.λπ. και αντί να επικεντρωθούμε σε αυτή την πτυχή του Κυπριακού που είναι και η πιο σοβαρή, πάμε στο Κραν Μοντάνα και δεν ανοίγει το στόμα της η πολιτική μας ηγεσία να διαμαρτυρηθεί και περιορίζεται μόνο στις εγγυήσεις και την ασφάλεια, ως αν αυτό να είναι ο πυρήνας του κυπριακού προβλήματος αυτή τη στιγμή. Και πώς αντιδρά η Τουρκία; Μπροστά σε όλα τα πιο πάνω διεθνή όργανα σε ένα διεθνές συνέδριο λέει ότι δεν θα φύγει ο στρατός της από την Κύπρο και θα διατηρήσει δικαίωμα μονομερούς επέμβασης.
Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Κανένα από τα ευρωπαϊκά κράτη δεν αντέδρασε. Δεν λαμβάνει υπόψη η Τουρκία κανέναν και κανένας δεν ενδιαφέρεται. Και εμείς τσακωνόμαστε εδώ στην Κύπρο, αν τα είπε καλά ο Πρόεδρος ή όχι. Ό,τι και αν έλεγε στο θέμα αυτό, μύγα που την άγγιξε την Τουρκία. Αφού είχαμε τη φαεινή ιδέα να φέρουμε το πρόβλημα μας στο προσκήνιο ενός διεθνούς συνεδρίου θα έπρεπε τουλάχιστον να αναφέρουμε τα προβλήματα που βασανίζουν τη χώρα μας σαν αποτέλεσμα της εγκληματικής συμπεριφοράς της Τουρκία δηλαδή τις παραβιάσεις στοιχειωδών αρχών του δικαίου όπως την κατοχή και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Προσωπικά ήμουν ανέκαθεν υπέρ της προβολής αυτής της πτυχής παρόλο που πρέπει να ομολογήσω ότι η για σαράντα τρία χρόνια απόκλιση από το πρόβλημα με τις συνομιλίες με τους Τουρκοκύπριους έχουν αποκόψει ουσιαστικό μέρος της αποτελεσματικότητας του θέματος το οποίο και έχει ξεχαστεί από τις χώρες που θα μπορούσαν να δώσουν κάποια υποστήριξη. Δεν λέγω ότι η προβολή των τουρκικών παραβιάσεων είναι από μόνη της αποτελεσματική, αλλά τελοσπάντων εδώ που φτάσαμε αυτή η γραμμή είναι και η μόνη που μας έμεινε. Και δεν πας σε διεθνείς διασκέψεις για το Κυπριακό χωρίς να αναφέρεις το συνεχιζόμενο τέρας της παρανομίας από πλευράς Τουρκίας. Μέχρι και οι πρέσβεις μας στο εξωτερικό στεναχωριούνται να θίξουν θέματα εναντίον της Τουρκίας μήπως γίνουν δυσάρεστοι στον κοινωνικό κύκλο των συναδέλφων τους.
Ο πατριωτισμός ή έστω η ανάγκη επιβάλλει μια νέα στρατηγική πιεστική για την Τουρκία παρά συνομιλίες που μας έχουν γελοιοποιήσει. Πρέπει να βάλουμε κάτω όλα τα σχετικά με το πρόβλημα μας σε αυτή τη φάση που φτάσαμε και να επανεξετάσουμε την πολιτική μας η οποία μέχρι τώρα απέτυχε. Ακούμε φωνές ότι δεν είναι δυνατόν να ανατρέψουμε τα «συμφωνηθέντα», ισχυρισμό τον οποίο βασίζουν στο γεγονός ότι οι διάφοροι ξένοι που ενδιαφέρθηκαν για το Κυπριακό θα αντιδράσουν. Αυτό τον ισχυρισμό ποτέ δεν τον αντελήφθηκα διότι η απάντηση είναι απλή.
Αποτύχαμε στις συνομιλίες που μας υπέδειξαν «οι φίλοι μας» οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι (αχ αυτοί οι ψεύτες οι Άγγλοι), δίναμε χάρτες και κάναμε συμβιβασμούς μάταια. Έφτασε τελοσπάντων η ώρα να τους πούμε «τώρα αφού όλα αυτά δεν πέτυχαν θα επανεξετάσουμε επιτέλους την πολιτική μας με στόχο το δίκαιο και την επιβίωση του κράτους μας».
- Δικηγόρος, πρώην δικαστής του ΕΔΑΔ – ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΙΣ APOPSEIS.COM