Με σημαία το αλάθητο (του Πάπα)! Ο Πρόεδρος προχωρά σε δεύτερη πενταετία χωρίς αυτοκριτική




Του Κώστα Βενιζέλου

Ήταν προβλεπτό και αναμενόμενο, ωστόσο, προκάλεσε αίσθηση η απουσία αυτοκριτικής από την εξαγγελία υποψηφιότητας του Πρόεδρου. Είναι αυτό ίδιον όταν Πρόεδρος επαναδιεκδικεί; Είναι ίδιον όσων Προέδρων βλέπουν τις πραγματικότητες από απόσταση αφ΄ υψηλού, από το λόφο του προεδρικού;

Ο Νίκος Αναστασιάδης, παλιάς κοπής πολιτικός, δεν απέφυγε την πεπατημένη. Το περασμένο Σάββατο, εξαγγέλλοντας την υποψηφιότητα του, επιχείρησε να παρουσιάσει τα επιτεύγματα της διακυβέρνησης του εξηγώντας με υπομονή τι παρέλαβε. Αυτό θα μπορούσε να το κάνει την πρώτη περίοδο- ανκαι ούτε τότε είναι τούτο ορθολογιστικό- και όχι κατά τη λήξη της θητείας . Δεν κρίνεται τώρα για τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης του αλλά για το τέλος. Δεν κάνει αποτίμηση εξηγώντας που οδήγησαν οι προηγούμενοι αλλά τι έπραξε ο ίδιος αυτά τα πέντε χρόνια. Εκείνοι- οι προηγούμενοι- έχουν κριθεί και κρίνονται για τα αποτελέσματα της δικής τους διακυβέρνησης. Τώρα κρίνεται η πενταετία του Προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος αποφάσισε πως πρέπει να ζητήσει ανανέωση της θητείας του.

Με βάση το αφήγημα του, όπως το παρουσίασε στην πανηγυρική εξαγγελία του, για πέντε χρόνια δεν έκανε λάθη. Όλοι οι διορισμοί που έκανε ήταν επιτυχία. Δεν ήταν ανάγκη να τους απαριθμήσει, θα μπορούσε να αναφερθεί στις…. ατυχείς επιλογές του. Δεν αμφισβήτησε, με βάση το αφήγημα του, κανένα θεσμό και δεν ήλθε σε ρήξη με πολιτειακούς αξιωματούχους. Καμία αυτοκριτική. Με βάση τη δήλωση της εξαγγελίας της υποψηφιότητας του, που είχε χαρακτήρα αποτίμησης της πενταετίας, παρέλαβε χάος και έφτιαξε κράτος. Τόσο καλά κυβέρνησε, αλάνθαστα, που πρέπει οι πολίτες να του ανανεώσουν τη θητεία του για ακόμη μια πενταετία ώστε «να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το έργο του». Το αλάθητο το αποποιήθηκε και ο Πάπας της Ρώμης, φαίνεται όμως το μήνυμα του δεν είχε αποδέκτες στη Λευκωσία. Ο Πρόεδρος ανακοίνωσε πως η δεύτερη θητεία, εάν εκλεγεί, θα είναι και η τελευταία, προτάσσοντας τη θέση πως δεν θα θέλει να έχει αντιπάλους, υπό την έννοια της αντιπαράθεσης. Αντίπαλος είναι, όπως είπε, τα προβλήματα της χώρας. Αυτή, βέβαια, είναι η πιο εύκολη ατάκα από κάποιον που έχει την εξουσία και τον εξυπηρετεί η αποφυγή αντιπαραθέσεων.

Ο Νίκος Αναστασιάδης σε μια πανηγυρική εξαγγελία της υποψηφιότητας του, ένα κείμενο πολιτικής μπόρεσε να χωρέσει αριθμούς και στατιστικές. Η αποτίμηση γεμάτη επιτυχίες. Ξέχασε, όμως, πολλά να αναφέρει. Γι αυτό και η αποτίμηση είναι λειψή, δεν είναι πραγματική.

Ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ο τελευταίος πολιτικός της παλιάς γενιάς που επιμένει και παραμένει στην ενεργό πολιτική. Είναι, ασφαλώς, δική του επιλογή. Κάποιοι ξέρουν πότε να αποχωρούν και άλλοι όχι. Ο ίδιος έλεγε, μετά την ανάληψη της εξουσίας το 2013, πως εάν αποτύγχανε στους δυο βασικούς άξονες, το Κυπριακό και την Οικονομία θα αποχωρούσε. Στην Οικονομία μπορεί να επικεντρώνεται στους αριθμούς και τις στατιστικές, να χαίρεται με τα συγχαρητήρια του ΔΝΤ ή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επειδή επέζησε-βασικά- το πειραματόζωο, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Είναι αυτή που τη βιώνουν οι πολίτες καθημερινά. Στο Κυπριακό λύση δεν υπήρξε. Μπορεί να μην ευθύνεται για την κατάρρευση της Πενταμερούς Διάσκεψης στο Κραν Μοντάνα, όμως κρίνεται για τη διαχείριση που έκανε στις διαπραγματεύσεις. Την τακτική που υιοθέτησε αφήνοντας στο τραπέζι όλες τις υποχωρήσεις που είχαν ζητήσει οι Τούρκοι χωρίς να εξασφαλίσει οτιδήποτε.

Με σημαία το αλάθητο προχωρά απευθυνόμενος στους πολίτες, που θα αποφασίσουν εάν θα του δώσουν δεύτερη πενταετία για να… ολοκληρώσει το έργο του!

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: